Κατσαμπής: Αποθημένος ένας τίτλος

Με συνέντευξή του στην εφημερίδα «Metrosport» ο Τάσος Κατσαμπής αναφέρθηκε στην προετοιμασία του Ηρακλή, στις μετεγγραφικές του κινήσεις αλλά και τη νέα σεζόν. Αναλυτικά η συνέντευξη του Κατσαμπή Τάσο, να ξεκινήσουμε από τα της προετοιμασίας. Διαπιστώνεις κατ’ αρχάς διαφορά με την Αυστρία, εδώ στην Ιταλία; «Όχι, πάνω κάτω είναι τα ίδια. Γενικά, έχει ένα ρυθμό η προετοιμασία. Είναι σκληρή. Από τα τόσα χρόνια, που είμαι στο ποδόσφαιρο, είναι από τις καλύτερες προετοιμασίες. Το πιστεύω αυτό, γιατί γενικά όλα τα τρεξίματα συνδυάζουν και μπάλα και νομίζω έχουμε δουλέψει πολύ». Η ομάδα ενισχύθηκε; Θεωρείς, πώς είναι πιο «γεμάτη» ως ομάδα; Τι έχει, σε σχέση με τις τελευταίες χρονιές; «Θεωρώ, ότι έχουμε πάρει πιο ποιοτικούς παίκτες. Το έχει ακούσει πολλές φορές φέτος ο κόσμος από μας αυτό, αλλά είναι η αλήθεια. Όλοι θα βγάλουν αυτό, που ξέρουν στο γήπεδο. Την προσωπικότητα και την ποιότητα τους. Θα είναι διαφορετική η χρονιά από τις προηγούμενες». Μπορεί η ομάδα αυτή, με το ρόστερ αυτό, να πετύχει τη χρονιά που έρχεται; «Πιστεύω, πώς αν κάνουμε μία καλή αρχή… Τα τελευταία χρόνια λείπει το καλό ξεκίνημα και με αυτό το υλικό, που υπάρχει, μπορούμε να μιλάμε για μία καλή πορεία. Στόχο δεν θα πω, στα λόγια όλοι καλοί είμαστε. Στο γήπεδο είναι ο καθρέφτης. Αν είσαι σοβαρός και κάνεις μία καλή αρχή…». Τάσο, θεωρείς ότι η ομάδα είναι καλά αμυντικά; Από την εικόνα στα φιλικά και από τους παίκτες, που έχει ο Ηρακλής, ποια είναι η άποψη σου; «Νομίζω, ότι γενικά και οι παίκτες που έμειναν, αλλά και με την έλευση του Λέκι, που είναι παίκτης σημαντικός για την άμυνα με εμπειρία και με προσωπικότητα, νομίζω και έτσι πως έχουμε δουλέψει, υπάρχει μεγάλος συναγωνισμός. Είναι καλό γιατί ο καθένας θα θελήσει να κερδίσει μία θέση στην ενδεκάδα. Αυτοί που θα είναι καλύτεροι, θα είναι και αυτοί που θα παίζουν. Γενικά, θα είναι η άμυνα το κλειδί της ομάδας». Πέρσι, η ομάδα είχε αμυντικό πρόβλημα; «Δε νομίζω. Όχι, τόσο όσο φαινόταν η πορεία της ομάδς. Κακά τα ψέματα δυσκολευόταν η ομάδα να σκοράρει, να βάλει γκολ και όταν αμύνεσαι συνέχεια, προσπαθείς να κρατήσεις αποτέλεσμα είναι λογικό να δεχτείς γκολ. Δεν υπάρχει αυτό, δεν γίνεται κάτι τέτοιο. Έχουμε παίκτες για όλες τις θέσεις και με τη δουλειά που κάνουμε έχουμε καλή αμυντική λειτουργία. Το θέμα είναι να δεθεί η ομάδα. Δύσκολο θα είναι να δεχτούμε γκολ και πιο εύκολο να βάζουμε γκολ…». Πέρσι, μας είχες πει στην Ολλανδία, ότι ορισμένοι θα βαρεθούν να σε βλέπουν στο γήπεδο. Φέτος; Ισχύει κάτι τέτοιο; «Για να μη σας κουράζω, αποφάσισα να σταματήσω στα 40 μου…!». Νιώθεις καλά; «Εκτός τραυματισμών, είμαι καλά, είμαι πολύ καλά… Όταν ένας άνθρωπος δεν έχει χάσει ούτε προπόνηση. Αν ρωτήσεις και τον Ντιέ, που με κοροιδεύει, από τη στιγμή που δεν θέλω να χάσω ούτε προπόνηση, είναι φυσιολογικό». Τι είναι το ποδόσφαιρο για σένα; «Το ποδόσφαιρο είναι η δεύτερη οικογένεια μου. Πρώτα η οικογένεια μου, η σύζυγος και η κόρη μου. Το ποδόσφαιρο είναι κομμάτι που με έχει βοηθήσει και έξω, να είμαι πειθαρχημένος ως άνθρωπος, να σέβομαι τους συνανθρώπους μου. Γενικά, ευχαριστώ τον Θεό που μπόρεσα και συνδύασα το χόμπι με το επάγγελμα μου, που είναι δύσκολο να τα καταφέρει κάποιος…». Ο Ηρακλής τι σημαίνει για σένα; «(Χαμογελάει…) Τρόπος ζωής. Ας μην κρυβόμαστε είμαι στον 8ο χρόνο πλέον στην ομάδα, να με έχει γερό ο Θεός. Να συνεχίσω όσο μπορώ και να βοηθάω με όποιον τρόπο γίνεται. Και αυτή η αγάπη, που έχω γι’ αυτή την ομάδα με βοηθάει να τη δώσω. Η αγάπη που εισπράτω, είναι υπερβολική, δεν ξέρω με ποιον τρόπο να την ανταποδώσω στον κόσμο. Μακάρι να γίνει κάτι καλό στο πρωτάθλημα και να πάρει ο κόσμος μία χαρά…». Τι λείπει από τον Ηρακλή; «Λείπει μία διάκριση. Μόνο αυτό. Όλοι θέλουμε. Το θέμα είναι την ώρα, που θα σφυρίζει ο διαιτητής να δείχνουμε το πρόσωπο που δείχνουμε και στα τελευταία φιλικά. Θέληση, δίψα για τη νίκη ασχέτως με ποια ομάδα παίζουμε». Είσαι αισιόδοξος; Ποια θα είναι η φιλοσοφία της ομάδας; «Κλειδί είναι αυτή η φιλοσοφία, να μπαίνουμε στο γήπεδο και να προσπαθούμε να κερδίσουμε όλα τα παιχνίδια, ανεξαρτήτως τον αντίπαλο που έχουμε μπροστά μας…». Πώς θα ανταμείψετε τον κόσμο; Νιώθεις ότι χρωστάτε; «Αυτό προσωπικά, θα πρέπει να το πω, ότι σίγουρα χρωστάμε… Το μόνο, που έχουμε καταφέρει να κάνουμε, ήταν που βγήκαμε 4οι και παίξαμε στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ. Και γενικά, όσοι ανήκουμε στην οικογένεια του Ηρακλή, θεωρώ ότι χρωστάμε σε αυτή την ομάδα να αποκτήσει ξανά τη χαμένη της αίγλη και προσωπικότητα. Είναι μία ιστορική και μεγάλη ομάδα. Όλοι πρέπει να τη σεβόμαστε, όπως παλιά για να πηγαίνει ο κόσμος και να βλέπει καλό ποδόσφαιρο. Για να γίνει αυτό, πρέπει να βλέπει και πάλι καλό ποδόσφαιρο, να βλέπει αποτελέσματα». Το έχεις ξανά πει. Αυτός ο τίτλος, που λείπει από τον Ηρακλή, είναι το απωθημένο, Τάσο, έτσι; «Όσο καιρό και να είμαι στον Ηρακλή, ζω και αναπνέω για έναν τίτλο. Έχω μοχθήσει προσωπικά, θα ήταν το κερασάκι στην τούρτα, πιστεύω. Το θέλω πολύ. Ναι, είναι το απωθημένο». Διαπιστώνεις αλλαγή στη φιλοσοφία του τεχνικού τιμ, σε σχέση με τα άλλα χρόνια; «Υπάρχει αλλαγή φιλοσοφίας. Ο προπονητής προσπαθεί να αλλάξει τελείως την ομάδα. Πρέπει να αλλάξει επιτέλους εικόνα και αγωνιστική ταυτότητα ο Ηρακλής. Αυτό προσπαθεί, το καταφέρνει σιγά-σιγά. Είναι δουλειά, που θα φανεί και στο γήπεδο… Εκεί φαίνονται όλα». Πιο χαρακτηριστική στιγμή με τον Ηρακλή; «Έτσι, όπως εξελίχθηκε, ναι, ήταν το ματς με την Ξάνθη. Αρνητικό βέβαια, με την έννοια ότι δεν παίζαμε για κάτι μεγάλο. Ήταν όμως η επιβίωση αυτής της ομάδας. Πόσο μάλλον, που έβαλα εγώ το γκολ. Έμεινε η ομάδα εκεί που έπρεπε. Δυνατό, τρομερό συναίσθημα που δεν θα το αποχωριστώ ποτέ… Θέλω να γίνει το ίδιο συναίσθημα και από την ανάποδη πλευρά». Η περίοδος με την πολύ καλή χρονιά με Κωφίδη; «Ήταν μία πολύ καλή χρονιά, κερδίσαμε όλα τα ντέρμπι, είχαμε αποκτήσει μεγάλη αυτοπεποίθηση, όποιος ερχόταν θεωρούσαμε ότι παίζαμε με την ίδια ομάδα… Θα μου μείνει σίγουρα αυτή η περίοδος, γιατί ήταν όντως χαρακτηριστική του Ηρακλή». Υπάρχουν ομοιότητες μ’ εκείνο το ρόστερ; Μπορεί να γίνει σύγκριση; «Το βλέπω και φέτος. Το ότι θα πρέπει να κρατήσουμε την μπάλα, να έχουμε ποιότητα. Όταν την κρατάς, άλλωστε, η ομάδα επίσης κρατάει αποστάσεις από την επίθεση με την άμυνα και όλες οι ομάδες κρατούν 30-35 μέτρα. Πρέπει να έχεις κατοχή και κυκλοφορία. Έτσι, μπορούμε να κερδίζουμε, όπως κερδίζαμε και τότε. Είχαμε βέβαια μεγάλη μας δύναμη το Καυτανζόγλειο… Ισοφαρίσαμε και το ρεκόρ τότε». Κλείνοντας αυτή τη συνέντευξη, θα θέλαμε να αφήσουμε τον επίλογο σε σένα. Τι θα ήθελες να πεις; Τι θα ήθελες να αναφέρεις…; «Αυτό που είδα την πρώτη μέρα στο Καυτανζόγλειο, στην πρώτη προπόνηση δεν το έχω ξαναδεί τα τελευταία χρόνια. Αυτό πιστεύω δείχνει την πόσο μεγάλη αγάπη και την πόσο μεγάλη δίψα έχει αυτός ο κόσμος, παρά τις μεγάλες πίκρες, που έχει περάσει. Μου έχει μείνει σίγουρα η πρώτη προπόνηση στο Καυτανζόγλειο. Για έναν λόγο παραπανω, γιατί και με τα παιδιά, που συζητάμε, δεν θα τους απογοητεύσουμε, δεν θα δώσουμε την πίκρα των προηγούμενων ετών. Να συνεχίσουν να μας στηρίζουν, όπως ξέρουν να κάνουν τα τελευταία χρόνια…».