Πριν από δύο εβδομάδες περίπου είχα την (ατυχέστατη όπως αποδείχθηκε) έμπνευση να μείνω στο γραφείο, τόσο για να προχωρήσει πιο γρήγορα η δουλειά, όσο κυρίως για να δω από την παράλληλη σύνδεση της ΕΤ3 το ματς του ΟΦΗ με τον Αγροτικό Αστέρα και φυσικά του Παναιτωλικού στον Ελληνικό με τον Εθνικό, που είχε τεράστιο βαθμολογικό ενδιαφέρον.
Τι το’ θελα; Έσπασαν τα νεύρα μου και μετά από δύο ώρες καθηλωμένος στην τηλεόραση, δεν είχα βγάλει καμία άκρη για το τι έγινε στα ματς. Ένας καλός φίλος που… τράβηξε τα ίδια είπε το αμίμητο, ότι «αυτή δεν είναι παράλληλη σύνδεση, αλλά παράλληλο… προσπέρασμα» αναφερόμενος στον ελάχιστο χρόνο που το κρατικό κανάλι συνδέθηκε με το Γεντί Κουλέ. Προσυπογράφω, αλλά προτίμησα ως τίτλο την «παράλληλη… κοροϊδία» γιατί αυτή η αηδία που είδαμε θα στοίχησε ένα… κάρο λεφτά (οι Χιώτες πάνε δύο, δύο, αλλά στην ΕΡΤ πάνε τρεις, τρεις πίσω από κάθε κάμερα) και επί της ουσίας, μηδέν. Τίποτα.
Και για να μην φανώ υπερβολικός καταθέτω μόνο δύο, από τα πολλά, χαρακτηριστικά στιγμιότυπα.
Στα πιο ενδιαφέροντα ματς της αγωνιστικής, στο Ηράκλειο και στο Ελληνικό, μπήκαν ταυτόχρονα τα γκολ, αλλά στην ΕΤ3 δεν… συγκινήθηκαν. Είχαν την κάμερα στο Ιωνικός-Διαγόρας εκεί όπου μετά από ένα λεπτό είχαμε πέναλτι. Είδαμε τις διαμαρτυρίες, είδαμε την εκτέλεση και είπαμε ότι τώρα θα γίνει η σύνδεση για να δούμε τα γκολ. Φευ. Μετά την Νίκαια, έγινε σύνδεση με το Καρδίτσα-Λεβαδεικός (!!) εκεί που ο ένας… κλωτσούσε τον άλλο και προσπαθούσαν να παίξουν κάτι σαν ποδόσφαιρο. Για να μην μακρηγορώ το γκολ του ΟΦΗ το είδαμε με 8 λεπτά καθυστέρηση και μάλιστα χωρίς ριπλέι (!!).
Δεύτερο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Από την μετάδοση του “Athletic Radio 104.2” (εγγυημένα πράγματα) ακούσαμε για μια ανατροπή του Βλόνταρτικ που στον ΟΦΗ ζήτησαν πέναλτι και περιμέναμε την σύνδεση για να δούμε την φάση και να βγάλουμε μια άκρη. Η ΕΤ3 συνδέθηκε, πάλι με καθυστέρηση, και μάλιστα έπεσε σε μια φυσική διακοπή λόγω τραυματισμού. Τι ποιο ωραία ευκαιρία για ριπλέι; Και πάλι… φευ. Δεν το είδαμε ποτέ, αλλά επί 2-3 λεπτά βλέπαμε τους… τραυματιοφορείς. Και όχι μόνο αυτά.
Δεν λέω για τον σκηνοθέτη που ουδέποτε πρόλαβε μα φάση σε εξέλιξη, αλλά ούτε και για τον καταμερισμό του χρόνου που ήταν απαράδεκτος. Παράλληλη… κοροϊδία λοιπόν, και τώρα περιμένουμε τον… λογαριασμό. Γιατί δεν τα φάγαμε μαζί κ. χοντρέ. Εσείς τρώτε κι εμείς πληρώνουμε τον λογαριασμό…