Euro… ήταν και πάει

Μια λάθος έξοδος του Αντώνη Νικοπολίδη στάθηκε αρκετή για να «γκρεμιστεί» η καλή εικόνα της Εθνικής μας. Ο έμπειρος τερματοφύλακας τραβήχτηκε από την εστία του και ο Ζιριανόφ προ κενής εστίας έκανε το 1-0. Μέχρις εκείνο το σημείο, το συγκρότημα του Ότο Ρεχάγκελ έδειχνε να ελέγχει απόλυτα τον ρυθμό του αγώνα. Η βελτίωση, συγκριτικά του πρώτου αγώνα με τη Σουηδία, ήταν εμφανής. Σε αυτό συνέβαλλαν το σχήμα (4-3-3) και τα νέα πρόσωπα, που πέρασε στην αρχική ενδεκάδα ο Γερμανός τεχνικός. Και μόνο η παρουσία του Νίκου Λυμπερόπουλου στην αντίπαλη περιοχή κρατούσε πίσω τον έναν χαφ και τους αμυντικούς των Ρώσων. Ο Γιάννης Αμανατίδης κάλυπτε τον φορ της ΑΕΚ και όταν η Εθνική μας έχανε τη μπάλα, αμφότεροι πίεζαν ψηλά. Λάθη στα μετόπισθεν του αντιπάλου έγιναν, αλλά εκ του αποτελέσματος πέρασαν ανεκμετάλλευτα. Η τετράδα των αμυντικών μας, είχε «δουλειά» από το γκολ και ύστερα. Για τα επόμενα δύο με τρία λεπτά (ως το 37’), οι παίκτες του Χίντινκ- με σαφώς ανεβασμένη ψυχολογία- προσπάθησαν για το δεύτερο γκολ. Ως επί το πλείστον, οι περισσότερες προσπάθειές τους πραγματοποιούνταν από την… προβληματική πτέρυγα όπου αγωνίζονταν ο Γιούρκας Σεϊταρίδης. Προς ευχαρίστησή μας, το 2-0 δεν έγινε σε καμία από τις ευκαιρίες τους. Επιθετικά, το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα έδειχνε ικανό για τη «ζημιά». Ο Άγγελος Μπασινάς εθεάθη πολλές φορές να προσπαθεί με κατευθείαν πάσες να πιάσει στον… ύπνο την αντίπαλη άμυνα, αλλά είτε οι αντίπαλοι έβγαιναν πρώτη στη μπάλα και έδιωχναν, είτε η πάσα δεν έβρισκε στόχο. Κλασικές ευκαιρίες μπορεί να μην κάναμε, και μόνο όμως που επισκεπτόμασταν τα καρέ του αντιπάλου μπορούσε ανά πάσα ώρα και στιγμή να αποβεί μοιραία για τον Ακινφέεφ. Στην επανάληψη, αν μια ομάδα έπρεπε να δικαιούτο ένα τέρμα, αυτή αναμφισβήτητα θα ήταν η Πρωταθλήτρια Ευρώπης. Από το πρώτο λεπτό του δεύτερου μέρους, η Εθνική μας μπήκε πεισμωμένη και αποφασισμένη να γυρίσει το παιχνίδι. Οι παίκτες του Ότο Ρεχάγκελ βγήκαν μπροστά για να μειώσουν νωρίς, βρήκαν «ανοίγματα» στις πτέρυγες και μπόρεσαν να περάσουν μπάλες στην αντίπαλη περιοχή. Ειδικά ως το 50’, ο Ρώσος πορτιέρο πέρασε εφιαλτικές στιγμές. Η ουσία, όμως, έλειπε και το γκολ… άφαντο. Σημαντικότερη στιγμή, το άστοχο σουτ του Άγγελου Μπασινά από το σημείο του πέναλτι (55’). Πρόβλημα υπήρχε στις αντεπιθέσεις του αντιπάλου. Η μαζική άνοδος στην επίθεση άφηνε κενούς χώρους και όταν γίνονταν κάποιο λάθος, οι Ρώσοι έβγαιναν με εκπληκτική ταχύτητα στην κόντρα. Οι περισσότερες των αντεπιθέσεων τους ήταν πραγματικά κίνδυνος- θάνατος, αλλά ο Νικοπολίδης σταματούσε κάθε αξιόλογο σου τους. Από το 75’ και μετά, οι διεθνείς μας… παρέδωσαν τα όπλα, επηρεασμένοι από την υπερπροσπάθεια, και η ήττα δεν αποφεύχθηκε. Πάλι καλά, μάλιστα, που στην τελευταία της επίθεση (4 εναντίον 2 Ελλήνων) ο Παβλιουτσένκο δεν κατάφερε να «κλειδώσει» τη νίκη της ομάδας του.

Ελλάδα (Οτο Ρεχάγκελ): 1. Νικοπολίδης, 2. Σεϊταρίδης (40′ 10. Καραγκούνης), 5. Δέλλας, 16. Κυργιάκος, 15. Τοροσίδης, 3. Πατσατζόγλου, 21. Κατσουράνης, 6. Μπασινάς, 9. Χαριστέας, 20. Αμανατίδης (79′ 8. Γιαννακόπουλος), 23. Λυμπερόπουλος (60′ 17. Γκέκας). Ρωσία (Γκους Χίντινκ): 1. Ακινφέεφ, 4. Ιγκνάσεβιτς, 7. Τορμπίνσκι, 8. Κολόντιν, 11. Σέμακ, 15. Μπιλιάτέντινοφ (70′ 9. Σαένκο), 17. Ζιριάνοφ, 18. Ζιριάνοφ (87′ 2. Β. Μπερεσούτσκι), 19. Παβλιτσένκο, 20. Σέμσοφ, 22. Ανιούκοφ.