Νίκησε και την Ρέιντζερς

Παρόλο που ο Ντούσαν Μπάγεβιτς δοκίμασε στην χθεσινή προπόνηση ένα σχήμα χωρίς του Λυμπερόπουλο, Σκόκο και Καφέ, θέλοντας προφανώς να τους ξεκουράσει από τα συνεχή παιχνίδια, τελικά επέλεξε να ξεκινήσει στο βασικό σχήμα τους πρώτους δύο. Βάζοντας τον Γιάχιτς δεξί μπακ, τον Καράμπελα αριστερό και τον Μανωλά δίπλα στον Δέλλα, ο προπονητής της ΑΕΚ άλλαξε κατά τα τρία τέταρτα την αμυντική τετράδα, σε σχέση με το ματς απέναντι στην Μπλάκμπερν. Αμυντικοί μέσοι ήταν οι Μάκος και Γκέντζογλου, με τον Μπλάνκο να παίζει στην κορυφή και τον Λεονάρντο να συμπληρώνει την τριάδα πίσω του.

Το πρώτο δεκάλεπτο ξεκίνησε με την ΑΕΚ να δίνει χώρο και να περιμένει τους Σκωτσέζους, παίζοντας κυρίως με αντεπιθέσεις, γνωρίζοντας ότι η κούραση δεν θα τους επιτρέψει να αποδώσουν στα ίδια στάνταρ με το ματς της περασμένης Τετάρτης. Όσο όμως περνούσε ο χρόνος, η Ένωση ανέβαζε ρυθμό και έπαιρνε την πρωτοβουλία των κινήσεων. Το παιχνίδι της, αν και δεν ήταν το ίδιο… επιβλητικό με αυτό απέναντι στους Άγγλους, είχε πολλά κοινά, κυρίως από την μέση και μπροστά. Σωστή κυκλοφορία της μπάλας, συγκεκριμένο πλάνο ανάπτυξης, αλληλοκαλύψεις, πίεση από ψηλά και συνεχή κίνηση των παικτών χωρίς την μπάλα. Με τον Λυμπερόπουλο, αν και κουρασμένο, να κάνει τα πάντα (έσπασε την μπάλα, έπαιζε με πλάτη, έβγαινε κορυφή, πρέσαρε σε όλο το γήπεδο, έβγαινε να πάρει την μπάλα από την μεσαία γραμμή), τον Σκόκο να δείχνει και πάλι τον λόγο που όλοι παραμιλάνε μαζί του και τον Λεονάρντο να κάνει ένα από τα πιο ώριμα παιχνίδια του με την φανέλα της ΑΕΚ, μπροστά η Ένωση δεν έδειχνε να έχει πρόβλημα, παρόλο που δεν απειλούσε ουσιαστικά.

Η ΑΕΚ όμως παρουσίασε κάποια αμυντικά προβλήματα, που δεν είχε δείξει στο περασμένο παιχνίδι. Οι Σκωτσέζοι εκμεταλλεύτηκαν την αριστερή πλευρά, βλέποντας τον Καράμπελα να ανεβαίνει (ο Γιάχιτς από την άλλη δεν έβγαινε μπροστά) και παίζοντας με σέντρες από εκεί, έβγαζαν φάσεις στα καρέ του Σάχα. Με τον Μανωλά να παίζει εξαιρετικά το ένας με έναν, αλλά να έχει πρόβλημα καλύπτοντας τον χώρο, η Ρέιντζερς φάνηκε αρκετά απειλητική, με αποκορύφωμα το τελευταίο 10λεπτο του πρώτου μέρους που τον απόλυτο έλεγχο του αγώνα.

Μουδιασμένο ξεκίνημα, ιδανικό τελείωμα

Με τον Καφέ πλέον στο παιχνίδι από το 42′ και τον Τζιμπούρ αντί του κουρασμένου Λυμπερόπουλου, η ΑΕΚ μπήκε στο παιχνίδι όπως ακριβώς και στο πρώτο μέρος. Έδωσε χώρο στον αντίπαλο και επέλεξε τις αντεπιθέσεις. Ο τρόπος αυτός φαίνεται ότι δεν απέδιδε, καθώς οι Άγγλοι πολύ γρήγορα κατάφεραν να κυριαρχήσουν στο παιχνίδι, εκμεταλλευόμενοι στο έπακρο την κούραση που έδειχναν κάποιοι από τους παίκτες του Μπάγεβιτς. Ο Σερβοέλληνας τεχνικός αντιλήφθηκε πως Σκόκο και Μπλάνκο είχαν αρκετά επιβαρυνθεί και αποφάσισε στις θέσεις τους να βάλει τους Έντερ και Μπέρνς, αντίστοιχα, αλλάζοντας ουσιαστικά τα τρία τέταρτα της επιθετικής γραμμής κρατώντας στο παιχνίδι μόνο τον Λεονάρντο, που έδειχνε ότι είχε ακόμα δυνάμεις.

Μέχρι οι παίκτες που μπήκαν στο γήπεδο να βρεθούν μεταξύ τους, οι Σκωτσέζοι κυριάρχησαν στον αγωνιστικό χώρο και έχασαν τρεις καλές ευκαιρίες για γκολ. Ωστόσο, Δέλλας και Μανωλάς, με τον δεύτερο να έχει ανεβάσει κατακόρυφα την απόδοσή του, ήταν εκεί όποτε χρειάστηκε. Μετά το 65΄η εικόνα του αγώνα άλλαξε. Ο Καφές άρχισε να παίρνει περισσότερο την μπάλα στα πόδια του και να οργανώνει. Ο Μπέρνς πέρασε πίσω από τον Τζιμπούρ και οι δύο Βραζιλιάνοι της Ένωσης προσπάθησαν να ανοίξουν την αντίπαλη άμυνα από τα πλάγια. Κάπου εκεί άρχιζαν να εμφανίζονται τα προβλήματα των αντιπάλων. Στο 73΄ μάλιστα, ύστερα από έναν εξαιρετικό συνδυασμό μεταξύ Γκέντζογλου, Καράμπελα και Μπέρνς, ο αριστερός μπακ της Ένωσης βρήκε με ακρίβεια το κεφάλι του Αυστραλού και αυτός με άπιαστη κεφαλιά έκανε το 1-0.

Το γκολ μάλιστα αυτό, ήταν η αρχή μιας αντεπίθεσης που θα μπορούσε να αποφέρει και άλλα τέρματα, αν στο τρίλεπτο 76′ έως 79′ ο Μακ Γκρέγκορ δεν έλεγε δύο φορές «όχι» στον Τζιμπούρ, σε τετ α τετ που είχαν οι δυο τους στις συγκεκριμένες φάσεις. Η ΑΕΚ λοιπόν ολοκλήρωσε το τουρνουά αήττητη και έχοντας κερδίσει τις καλύτερες των εντυπώσεων με την μπάλα που έπαιξε.