Κατσουράνης: Έρχονται δύσκολα χρόνια στην ΑΕΚ

Δεν θέλησε να κρυφτεί ο Κώστας Κατσουράνης πίσω από το δάχτυλό του, μιλώντας στην «Ελευθεροτυπία». Ο μέσος της Μπενφίκα αναφέρθηκε στην ΑΕΚ και τόνισε πως «έρχονται δύσκολα χρόνια και… χρειάζεται ένα ηλεκτροσόκ». Επίσης, ο 29χρονος άσος υποστήριξε πως «δεν βλέπω η ΑΕΚ να έχει τους κατάλληλους ανθρώπους για να κάνουν τα σωστά πράγματα». Στη συνέχεια ο διεθνής ποδοσφαιριστής στάθηκε στο θέμα της αποχώρησης του Ντέμη Νικολαΐδη και υπογράμμισε ότι «του είχα πει να μην αναλάβει». Ποια είναι η γνώμη του για τις διοικητικές εξελίξεις στην ΕΠΟ. Ο «Κατσούρ» πήρε θέσεις για τα ζητήματα της Εθνικής ομάδας και ήταν καυστικός σε ό,τι αφορά την Πολιτεία. Με τι θα ήθελε να ασχοληθεί, όταν σταματήσει να αγωνίζεται. Αναλυτικά το β’ μέρος της συνέντευξης: Η ΑΕΚ; Με τα νέα δεδομένα που προκύπτουν, θα μπορούσες να δεις τον εαυτό σου ξανά παίκτη της; «Συναισθηματικά, η ΑΕΚ είναι η νούμερο ένα επιλογή. Αλλά αυτή τη στιγμή είναι λίγο περίεργα, όλα. Μπερδεμένη κατάσταση. Ας περιμένουμε να ξεκαθαρίσει. Μια ανασφάλεια παντού, αυτό καταλαβαίνω ότι πλανάται γενικώς. Και βέβαια δεν μου αρέσουν αυτά που γίνονται, μετά τον Ντέμη. Ότι, δηλαδή, όσοι έμειναν κάνουν το ένα μετά το άλλο όλα αυτά που δεν θα ήθελε ο Ντέμης να γίνουν. Απορώ, δεν ήταν όλοι μαζί ένα γκρουπ; Μία ομάδα; Εγώ καταλαβαίνω, λοιπόν, ότι υπήρχαν προβλήματα στις σχέσεις τους και τα προβλήματα τους οδήγησαν στις λάθος αποφάσεις Ενωμένη, η ΑΕΚ μπορεί να κάνει θαύματα. Φαίνεται, όμως, πως το να βάλουν όλοι τον εαυτό τους κάτω από την ΑΕΚ, αυτό πάντοτε στην ιστορία της ΑΕΚ ήταν δύσκολο. Το βασικό είναι ότι δεν έχτισαν πάνω στη διετία 2004/06. Και φτάσαμε στο χάος. Για μένα έρχονται δύσκολα χρόνια και θέλει τολμηρές αποφάσεις. Ένα ηλεκτροσόκ. Αλλά δεν βλέπω να έχει η ΑΕΚ τους κατάλληλους ανθρώπους για να κάνουν τα σωστά πράγματα. Και στο ελληνικό περιβάλλον είναι πολύ δύσκολο να παίρνεις αποφάσεις με καθαρό μυαλό, να είναι αυτές που πρέπει. Το σημαντικό, τώρα, είναι να ξεκαθαρίσουν στον κόσμο τι πρόκειται να κάνουν. Ή να δουν πώς θα φτιάξουν μια ομάδα στα διεθνή στάνταρτ, δίχως να νοιάζονται για τους ανταγωνιστές στην Ελλάδα. Ή να πουλήσουν!». Μαζί, κάηκε το στοίχημα Δώνης. «Δεν έχω γνωριμία με τον άνθρωπο, αλλά από το καλοκαίρι κατάλαβα πως δεν θα πήγαινε η δουλειά καλά. Δεν ήταν ενθαρρυντικά τα στοιχεία. Κατ’ αρχήν, τραγικές αποφάσεις. Ο Λυμπερόπουλος είναι αναντικατάστατος, τέρμα. Ο κορυφαίος συμπαίκτης που είχε ποτέ. Ο Δέλλας, το ίδιο. Αν αντιλαμβάνεσαι το ποδόσφαιρο, δεν επιτρέπεται να φεύγει ο Λυμπερόπουλος και να λες “είμαστε καλυμμένοι”. Μη μιλάς καλύτερα». Ακόμη πιο σημαντικό, το στοίχημα Ντέμης. «Εγώ από την πρώτη στιγμή του είχα πει να μην αναλάβει. Ότι, έτσι όπως είναι η νοοτροπία στην Ελλάδα, θα είναι δύσκολα τα πράγματα. Σκεπτόταν λογικά για Ευρωπαίος και πολύ μοντέρνα για Έλληνας. Ήταν ξεκάθαρος, είναι ακέραιος, έχει αγάπη, στα δύσκολα έσωσε την υπόθεση, Το λάθος ήταν ότι δεν είχε δίπλα του δύο-τρεις ανθρώπους να καταλαβαίνουν τι είναι το ποδόσφαιρο, να έχουν παιδεία και πείρα εξωτερικού, να φτιάξουν το αγωνιστικό κομμάτι. Τι σημαίνει να φτιάξουν αγωνιστικό κομμάτι; Ότι οι ΑΕΚτζήδες φυσικά θέλουν τους τίτλους, αλλά πέρα από τους τίτλους έχουν και μία άλλη αντίληψη για το παιχνίδι. Θέλουν το καλό ποδόσφαιρο, να βλέπουν τους παίκτες της ομάδας να παθιάζονται μέσα στο γήπεδο για τη νίκη. Για αυτό και μου άρεσε τόσο να παίζω για αυτούς». Αν ο Νικολαΐδης είχε φύγει στο εξωτερικό στα 25 αντί στα 30, στα 31 θα ήταν πιο ένας πιο ωφέλιμος πρόεδρος για την ΑΕΚ; «Θα είχε κάνει το μεγαλύτερο καλό, και στον εαυτό του και στην ΑΕΚ και στο ποδόσφαιρο. Αλλά τον καταλαβαίνω. Αλλιώς αποφασίζεις με την καρδιά, αλλιώς με το μυαλό. Το έπαθα και εγώ». Θα μπορούσες να βγάλεις την ιδανική ενδεκάδα των συμπαικτών που είχε, σε ΑΕΚ και Μπενφίκα, όλα αυτά τα χρόνια; «Εύκολα. Σορεντίνο, ένα. Μπορμπόκης, Δέλλας, Μπρούνο Άλβες, Κασάπης στην άμυνα. Πάουλο Ασουνσάο εξάρι, δεξιά Σιμάο, αριστερά Ρουί Κόστα, Λυμπερόπουλος πίσω από τους δύο κυνηγούς, μπροστά Νικολαΐδης και Σουάσο». Εθνική. Σημαίνει κάτι για την ομάδα η αλλαγή προέδρου στην ΕΠΟ; Έχει νόημα να πάρεις θέση υπέρ η κατά; «Τον κύριο Πιλάβιο τον έχουμε χρόνια κοντά μας, τον γνωρίζουμε, μας αρέσουν οι ιδέες του, είναι φυσιολογικό λοιπόν να τον προτιμάμε. Τον κύριο Μητρόπουλο δεν τον ξέρω. Ακόμη περισσότερο, όμως, εκεί που έχει νόημα να πω είναι για την Πολιτεία. Και, όχι, δεν θα μιλήσω για ανεκπλήρωτες υποσχέσεις. Θέλω να πω πόσο μεγάλη ήταν απογοήτευση ήταν ο Γιάννης Ιωαννίδης. Πιστεύαμε σε κάτι άλλο, οι περισσότεροι μεγαλώσαμε μαζί του, με τον κόουτς, τον είχαμε πολύ ψηλά και πέσαμε από τα σύννεφα. Κάναμε τέτοια ανεκτίμητη διαφήμιση στη χώρα με το 2004 και μάλιστα λίγο πριν από τους Ολυμπιακούς Αγώνες, αν θέλεις κάναμε διαφήμιση και στην Κυβέρνηση, και το 2008 να μη φανεί πριν από το πρώτο ματς να πει έστω μια καλή επιτυχία; Αυτό, μόνο. Η Πολιτεία νιώσαμε πως ήταν απούσα. Τώρα, θα μου πεις, εδώ είναι γενικώς απούσα στην κοινωνία, πως δεν θα είναι απούσα και στον αθλητισμό; Μία φορά στη ζωή μου, έτυχε στο ζάπινγκ κι είδα 30 λεπτά Βουλή. Είχαν και κάτι σχολεία να παρακολουθούν. Εκεί τα καταλαβαίνεις όλα, δεν χρειάζεσαι κάτι άλλο. Τι παράδειγμα παίρνουν και τι συμπέρασμα βγάζουν τα νέα παιδιά». Έχει ανάγκη η Εθνική εξειδικευμένα στελέχη στο σταφ; «Εμείς, ποδοσφαιριστές είμαστε, μόνο τη γνώμη μας μπορούμε να πούμε, δεν αποφασίζουμε. Ε, λοιπόν, η γνώμη μου είναι ότι όλα τα έχουμε ανάγκη. Πάρα πολλά έχουμε ανάγκη. Πατώσαμε στην Αυστρία κι η αιτία είναι ότι δεν τα είχαμε. Θα μου πεις, ούτε το 2004 τα είχαμε. Μόνο που το 2004 οι περισσότεροι ήμασταν ξεκούραστοι από τις χρονιές στους συλλόγους και, επιπλέον, κάναμε προετοιμασία για αντοχή σε αθλητικό κέντρο με ιδανικές καιρικές συνθήκες, στην Ελβετία. Με βροχή και κρύο. Το 2008 ήμασταν κομμάτια από τους συλλόγους, οι πιο πολλοί, κι από πάνω κάναμε προετοιμασία στη Φρανκφούρτη με αφόρητη ζέστη. Δεν είναι δυνατόν, είτε 15 παιχνίδια έχει δώσει στη χρονιά είτε 60, να κάνουν όλοι το ίδιο πρόγραμμα. Την ίδια προπόνηση. Απλώς, δεν γίνεται. Θέλει δουλειά. Πώς θα γίνει χωρίς ειδικούς;». Στην Εθνική θα παίζεις… εσαεί; «Και σαράντα χρονών να φτάσω, αν με καλέσουν θα με χρειάζονται σε κάτι, έστω να κουβαλάω τα νερά, θα είμαι εκεί. Θα σταματήσω με δική μου πρωτοβουλία, μονάχα αν δω ότι πάει να αλλάξει η νοοτροπία που υπάρχει τώρα στην ομάδα. Ή, το πιο βασικό, αν καταλάβω ότι βρίσκομαι σε κακή αγωνιστική κατάσταση, κάτι που μπορεί να συμβεί και πολύ πριν από τα σαράντα!». Η διαδοχή Ρεχάγκελ, μετά από το Μουντιάλ; Αν σου ζητούσαν, π.χ. ο επόμενος πρόεδρος της Ομοσπονδίας, μία φιλική γνώμη; «Ο Νιόπλιας βλέπω ότι έχει δείξει εξαιρετικά στοιχεία, από Έλληνες. Δεν βρίσκω κακό, ίσα ίσα το βρίσκω πολύ καλό, ότι δεν θα έχει προϋπηρεσία, άρα και φθορά, σε σύλλογο. Η άλλη λύση είναι ένας ξένος σαν τον Ρεχάγκελ. Να μη βλέπει Ελλάδα, να μην ακούει Ελλάδα, να μην έχει επαφή με Ελλάδα!». Που να παίζει, τα εντός έδρας, η ομάδα; «Η μοναδική έδρα Εθνικής στην ελληνική επικράτεια είναι το Παγκρήτιο. Δεν υπάρχει άλλη». Τι δουλειά θα σου ταίριαζε να κάνεις στο ποδόσφαιρο… μετά το ποδόσφαιρο; «Παιδιά. Να προπονώ παιδίά. Σε ακαδημία, έτσι όπως την ονειρεύομαι. Να βγάζω παιδιά. Ή αν όχι αυτό, να συμμετέχω σε ένα καλό τιμ και να “τρέχουμε” μια επαγγελματική ομάδα». Σαν αυτό του ΠΑΟΚ, ας πούμε; «Σαν του ΠΑΟΚ». Αυτές οι δουλειές, όμως, έχουν πολύ… αεροδρόμιο. «Αεροδρόμιο, τέλος. Όταν σταματήσω το ποδόσφαιρο, δεν θα ξαναμπώ σε αεροπλάνο ποτέ. Θα βρω μια θέση, στο τιμ, ένα ρόλο που δεν θα έχει ταξίδια».