Νιόπλιας: Δεν υπάρχει όραμα

Ο τεχνικός της Εθνικής ομάδας των Ελπίδων μιλώντας στο περιοδικό “SMS” της εφημερίδας “SportDay” επεσήμανε ότι δεν συζητά αυτό τον καιρό με κάποια ομάδα αλλά δεν θα μείνει μια ζωή στον πάγκο του αντιπροσωπευτικού συγκροτήματος. “Δεν φοβάμαι καθόλου την αποτυχία, ούτε θα μείνω για μια ζωή στην Εθνική. Αυτή τη στιγμή έχω συμβόλαιο με την ΕΠΟ, δεν υπάρχει καμία συζήτηση με κάποια ομάδα και συνεχίζει στη δουλειά που αγαπώ. Δεν είμαι στο τέλος της καριέρας μου αλλά στην αρχή και έχω όλο το χρόνο μπροστά μου να κάνω πράγματα. Να σου πω και το άλλο: είτε πετύχω είτε αποτύχω στην Εθνική ή σε κάποια ομάδα, κάποιοι θα με πουν άσχετο… Το έργο μου λοιπόν θα κριθεί όταν αποσυρθώ”, ανέφερε πιο χαρακτηριστικά. Όσον αφορά στον επηρεασμό που είχε στην καριέρα του ο Γκέραρντ, είπε:”Πάρα πολύ. Παρότι ήμασταν διαφορετικοί χαρακτήρες και με μπόλικο εγωισμό, δουλέψαμε για το καλό του ΟΦΗ. Μείναμε και οι δύο 16 χρόνια στην ομάδα και είχαμε άψογη επαγγελματική σχέση. Τώρα, δε, οι σχέσεις μας είναι ακόμα καλύτερες. Μου άρεσε, γιατί ήταν οργανωτικός τύπος, δούλεψε πολύ μαζί μου, αλλά και οι ομιλίες του με “άγγιζαν” πολύ.Μας έλεγε πράγματα, διακόπτοντας την προπόνηση, αν έβλεπε μια χαλαρότητα, όπως “τώρα εσείς κάνετε την πλάκα σας, αλλά κάποιοι άλλοι σκάβουν στον ήλιο!”. Σου έδινε, δηλαδή, μηνύματα ζωής, σε χτυπούσε στο φιλότιμό για να δουλέψεις σκληρά”. Ακόμη για την τωρινή πορεία του ΟΦΗ και το αν υπάρχει θλίψη, απάντησε:“Ναι, μεγάλη γιατί τερματίζαμε στις 4-5 πρώτες θέσεις και τώρα είμαστε στο χείλος του γκρεμού. Ο κόσμος και ιδιαίτερα οι φανατικοί έχουν στεναχωρηθεί πολύ.Πιστεύω ότι χάθηκε το όραμα. Παλιά υπήρχαν οραματιστές, όπως ο Θόδωρος Βαρδινογιάννης, και ένα οικογενειακό κλίμα, που πια δεν υπάρχει.Πιστεύω ότι θα ξυπνήσει ο εγωισμός του ΟΦΗ. Αν υποβιβαστεί, θα επανέλθει άμεσα, διότι ναι μεν ο Εργοτέλης έχει οργάνωση, ο ΟΦΗ όμως έχει ιστορία και πολύ κόσμο”. Εξάλλου για την παρουσία του στον Παναθηναϊκό όπου δεν είχε μεγάλη επιτυχία, ανέφερε:“Συμφωνώ, γιατί έπρεπε να κάνω μεταγραφή πιο μικρός. Αν συνέβαινε αυτό, θα πήγαινα καλύτερα κι από όσο πήγα στον ΟΦΗ. Πήγα 29 στα 30 και ήμουν μαθημένος αλλιώς. Στην Παιανία βρήκα μια διαφορετική κατάσταση στην οργάνωση από όσα είχαμε στον ΟΦΗ, ενώ αγωνιστικά υπήρχαν βασικοί δέκα παίκτες και οι υπόλοιποι δεν υπολογίζονταν. Τη δεύτερη χρόνια απέδωσα καλό ποδόσφαιρο και σιγά σιγά καθιερώθηκα. Την επόμενη σεζόν, όμως, τη χρονιά 95-96, τραυματίστηκα στους κοιλιακούς-προσαγωγούς κι έχασα την καταπληκτική πορεία του ΠΑΟ στην Ευρώπη. Γκρεμίστηκε ό,τι έχτιζα”. Τέλος για την φιλοσοφία του ως προπονητής, δήλωσε:“Θέλω η ομάδα μου να έχει χαρακτήρα και να ξέρει τι θέλει μέσα στο γήπεδο. Να μη λυγίζει όταν δέχεται γκολ. Πρέπει να βάλουμε σφραγίδα στην ομάδα ώστε να ξέρουμε όλοι τι ομάδα είμαστε. Επιθετική ή αμυντική; Μετά έρχονται τα συστήματα. Το μεγάλο ατού του προπονητή είναι η επιλογή των ποδοσφαιριστών. Π.χ. η Ισπανία είχε τη σφραγίδα του Αραγονές με τα τέσσερα σπουδαία χαφ – Ινιέστα, Σένα, Τσάβι και Σίλβα- αφού ήθελε να έχει την πρωτοβουλία. Στη Λίβερπουλ ο Μπενίτεθ έχει σκληροτράχηλη ομάδα και το κερασάκι στην τούρτα είναι οι Τζέραρντ, Τόρες, δύο παίκτες παγκόσμιας κλάσης, που εκτελούν.Μου αρέσει η δουλειά του Φάμπιο Καπέλο. Ο Μουρίνιο μπορεί να λέει πολλά, αλλά επίσης κάνει πολλά. Θεωρώ επίσης πολύ καλό προπονητή τον Ράφα Μπενίτεθ, διότι βλέποντας τη Λίβερπουλ καταλαβαίνουν όλοι πως η ομάδα έχει την “ταυτότητά” του”.