Να κάνει και ο προπονητής το… αυτονόητο

Για μια ακόμα φορά ο ΟΦΗ κατάφερε να ξενερώσει τον κόσμο του και όχι μόνο, μετά την ισοπαλία με τα Τρίκαλα. Προερχόμενος από σημαντικές νίκες με κορυφαία αυτή στην Ρόδο επί του Διαγόρα και γνωρίζοντας ότι κερδίζοντας τα Τρίκαλα, θα περίμενε το ντέρμπι του Αγρινίου για να μπει σε τροχιά δεύτερης θέσης, αλλά δεν έκανε […]

Για μια ακόμα φορά ο ΟΦΗ κατάφερε να ξενερώσει τον κόσμο του και όχι μόνο, μετά την ισοπαλία με τα Τρίκαλα. Προερχόμενος από σημαντικές νίκες με κορυφαία αυτή στην Ρόδο επί του Διαγόρα και γνωρίζοντας ότι κερδίζοντας τα Τρίκαλα, θα περίμενε το ντέρμπι του Αγρινίου για να μπει σε τροχιά δεύτερης θέσης, αλλά δεν έκανε το… αυτονόητο. Έχυσε την καρδάρα με το γάλα και πλέον «φτου και από την αρχή». Και βεβαίως μαθηματικά δεν έχει χαθεί τίποτα, αλλά ουσιαστικά αυτή η ισοπαλία και ο τρόπος με τον οποίο προήλθε ήταν μια «μαχαιριά» στο γεμάτο από «πληγές» σώμα του ΟΦΗ. Εκεί που έδειχνα όλα ρόδινα, ήρθε αρχικά η πρώτη «φάπα» με την δημοσιοποίηση των τραγικών οικονομικών δεδομένων της ΠΑΕ και της ανάγκης ανεύρεσης 1 εκ. ευρώ μέχρι τα τέλη Μαρτίου για να έρθει η προέγκριση της αδειοδότησης και έπειτα η οδυνηρή ισοπαλία με τα Τρίκαλα. Ισοπαλία που στο δεύτερο ημίχρονο συνοδεύτηκε με μετριότατη εμφάνιση, γεγονός που αυξάνει την πίκρα. Γιατί, το να παίξεις και να μην κερδίσεις, είναι φυσιολογικό και λιγότερο στενάχωρο. Το να παίξεις το «ματς της χρονιάς» (μέχρι το επόμενο) και να είσαι τόσο «απαθής» δεν χωνεύεται με τίποτα. Ξενέρα σκέτη…

Αναστόπουλε ακόμα δεν το πήρες αλλιώς…
Πριν από 3-4 εβδομάδες με τίτλο «κόουτς πάρτο αλλιώς» είχαμε επισημάνει κάποια πράγματα σχετικά με ορισμένες επιλογές του Αναστόπουλου, αλλά φαίνεται ότι ο τεχνικός του ΟΦΗ εξακολουθεί να είναι «κολλημένος» με πρόσωπα και καταστάσεις. Όπως φάνηκε και με τα Τρίκαλα. Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν λέω ότι για την ισοπαλία-καταστροφή φταίει μόνο ο Αναστόπουλος, λέω όμως ότι φταίει ΚΑΙ ο Αναστόπουλος. Και τεκμηριώνω την σκέψη μου. Η παρουσία του Κιάσσου στο αρχικό σχήμα ήταν σε αυτό το ματς λανθασμένη με αποτέλεσμα πολύ γρήγορα να χαθεί μία από τις τρεις αλλαγές. Το έχουμε πει δεκάδες φορές ότι ο ΟΦΗ τουλάχιστον στα ματς της έδρας δεν μπορεί να παίζει με δύο αμυντικά χαφ και η παρουσία του Βερόν είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία. Το μεγαλύτερο του λάθος ήταν όμως ότι χρειάστηκε 85 λεπτά για να καταλάβει ότι ο Βαζάκας είχε προσωπικό μαρκάρισμα στον Ρούσεφ και ο δημιουργός του ΟΦΗ είχε βγει off. Ήταν πολύ δύσκολο να βάλει τον Ρούσεφ στα πλάγια και να τον ελευθερώσει αλλά και ταυτόχρονα να «αχρηστεύσει» τα πλάνα του αντίπαλου προπονητή; Δεν νομίζω… Επίσης θεωρώ ότι ακόμα και στον τραυματισμό του Χαριτωνίδη, δεν έκανε αυτό που έπρεπε. Απλά επέλεξε τον Μπερτίν, ξέροντας όμως ότι ήταν η τελευταία του αλλαγή και για μισή ώρα δεν θα μπορούσε να κάνει τίποτα από τον πάγκο. Φοβήθηκε ή δεν ήθελε να ρισκάρει, παρόλο που η νίκη στο συγκεκριμένο ματς ήταν επιτακτική ανάγκη για πολλούς και διαφορετικούς λόγους. Και μπορεί η επιλογή της εισόδου του Βλόνταρτσικ με την ταυτόχρονη τοποθέτηση του Καλάιτζιτς στα στόπερ να χαρακτηριστεί κάπως «τραβηγμένη» (εγώ αυτό θα έκανα), αλλά και πάλι υπήρχαν λύσεις. Θα μπορούσε για να παράδειγμα να μπει ο Βλόνταρτικ και να έπαιζε στόπερ ο Πίτσος και ο Παπουλής μόνος του όλη την πλευρά, ή να γίνει το ίδιο και να παίξει πίσω με τρεις αμυντικούς (Γαλανόπουλος, Γεωργίου, Πίτσος), από την στιγμή που ο αντίπαλος είχε μόνο ένα φορ (Κοντογουλίδης). Υπάρχει και άλλη κίνηση. Να μπει για παράδειγμα ο Μπουλούτ που μπορεί να παίξει σαν δεύτερος χαφ όταν γίνεται επίθεση και σαν στόπερ όταν γίνεται άμυνα και να προωθηθεί δίπλα στον Ρούσεφ ο Βερόν και να μείνει μόνος ως αμυντικός μέσος ο Καλάιτζιτς. Να γίνει κάτι τέλος πάντων έτσι ώστε να φανεί ότι πας για τη νίκη βγάζοντας παίκτη παραπάνω μεσοεπιθετικά, να δώσεις περισσότερο ενθουσιασμό στην εξέδρα αλλά κυρίως στους παίκτες και γενικότερα να κυνηγήσεις αυτό που θέλεις. Αν’ αυτού με την είσοδο ενός στόπερ στην θέση του τραυματία στόπερ, δεν έκανες τίποτα περισσότερο από το να συνεχίσεις στο ίδιο μοτίβο. Μοτίβο που για μια ώρα έβλεπες ότι δεν σου πάει. Κοντολογίς. Ορισμένες από τις επιλογές του Αναστόπουλου, το γεγονός ότι δεν φαίνεται να υπάρχει ένας συγκεκριμένος προσανατολισμός, αλλά κυρίως η έλλειψη εναλλακτικών επιλογών όταν «στραβώνει» κάτι, χρεώνονται στον προπονητή του ΟΦΗ που θα πρέπει να το… πάρει αλλιώς γιατί θα… βρει. Άλλωστε για να κάνει ο ΟΦΗ το αυτονόητο και να κερδίζει τα ματς, θα πρέπει ορισμένες φορές και ο προπονητής του να κάνει τα… αυτονόητα.

Απάντηση

Περισσότερα Video

Ακολουθήστε το athletic.gr στο Google News και στο Facebook