Το νόμιμο, είναι ηθικό;

Οι ποδοσφαιριστές είναι οι μόνοι εργαζόμενοι που μπορεί να πληρώνονται αυτά που έχουν συμφωνήσει αλλά δεν έχουν δουλέψει!! Σε καιρούς αδειοδότησης η αλήθεια είναι ότι βγαίνουν στην φόρα τα περισσότερα από τα «άπλυτα» των ομάδων, όπως η τοκογλυφία, οι πλαστές ενημερότητες αλλά και τα υπέρογκα χρέη προς δημόσιο και παίκτες. Την ίδια ώρα όμως «αναδύεται» […]

Οι ποδοσφαιριστές είναι οι μόνοι εργαζόμενοι που μπορεί να πληρώνονται αυτά που έχουν συμφωνήσει αλλά δεν έχουν δουλέψει!!

Σε καιρούς αδειοδότησης η αλήθεια είναι ότι βγαίνουν στην φόρα τα περισσότερα από τα «άπλυτα» των ομάδων, όπως η τοκογλυφία, οι πλαστές ενημερότητες αλλά και τα υπέρογκα χρέη προς δημόσιο και παίκτες.

Την ίδια ώρα όμως «αναδύεται» και ένα μεγάλο πρόβλημα, εντελώς άδικο που δεν υπάρχει σε καμία συλλογική σύμβαση εργασίας, παρά μόνο σε αυτή των ποδοσφαιριστών. Είμαστε από εκείνους που υποστηρίζουμε με θέρμη το γεγονός ότι οι παίκτες, όπως και όλοι οι εργαζόμενοι, θα πρέπει να πληρώνονται τα συμφωνηθέντα και μάλιστα στην ώρα τους. Υποστηρίζουμε επίσης ότι, οι παίκτες δικαίως αμείβονται περισσότερο από τους υπόλοιπους (αν και σε ορισμένες περιπτώσεις η κατάσταση… ξεφεύγει), γιατί πολύ απλά ο χρόνος εργασίας τους είναι μικρός, ενώ ταυτόχρονα κάνουν κάτι που δεν μπορούν να το κάνουν όλοι. Μέχρι εδώ καλά. Εκείνο όμως που με βρίσκει κάθετα αντίθετο, και ειδικότερα στην τωρινή οικονομική κατάσταση, είναι το φαινόμενο να πληρώνονται παίκτες από μια ομάδα, ενώ αγωνίζονται σε κάποια άλλη.

Ναι μεν δικαιώθηκαν στην προσφυγή που έκαναν και κακώς δεν πληρώθηκαν στην ώρα τους, ωστόσο είναι εντελώς άδικο να ζητούν και να εισπράττουν το ποσό όλου του συμβολαίου. Τα πράγματα είναι απλά. Όταν μπαίνει μια υπογραφή και δη σε ένα συμβόλαιο, θα πρέπει να τηρείται μέχρι κεραίας, όμως με τι… μούτρα κάποιος ζητά τα λεφτά π.χ. ενός τριετούς συμβολαίου, ενώ έχει αγωνιστεί (;) μόνο έξι μήνες; Εδώ, όλοι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι που απολύονται φτύνουν αίμα να πάρουν έστω την νόμιμη αποζημίωση τους που ειδικότερα με τους νέους νόμους είναι ψίχουλα. Οι παίκτες που δεν απολύονται αλλά επειδή τους χρωστούν δύο μισθούς κάνουν προσφυγή και ζητούν 50 μηνιάτικα, είναι πιο… μάγκες από τους υπόλοιπους; Και εντάξει. Να πάρει τα συμφωνηθέντα, αλλά όσο διαρκεί το συμβόλαιο που πληρώνεται να μην μπορεί να παίζει σε άλλη ομάδα. Πως θα γίνει δηλαδή; Ο Μπούρμπος για παράδειγμα πληρώνεται ακόμα από τον Ηρακλή, ενώ ο Σφακιανάκης παίζει στον Ατρόμητο τόσο καιρό, αλλά πληρώνεται από τον ΟΦΗ και μάλιστα «εκβιαστικά» ζητά τα λεφτά του, πατώντας πάνω στην ανάγκη της ομάδας για την αδειοδότηση.

Κοντολογίς. Οι παίκτες να πληρώνονται για τα δεδουλευμένα και όχι για τα συμφωνηθέντα. Διαφορετικά αν διεκδικούν όλο το συμβόλαιο, να μην αγωνίζονται αλλού μέχρι να αποπληρωθούν. Μπορεί να μην είναι νόμιμο, με τους κανονισμούς, αλλά είναι ΗΘΙΚΟ…

Απάντηση

Περισσότερα Video

Ακολουθήστε το athletic.gr στο Google News και στο Facebook