Η πιο «ζεστή πρεμιέρα του Εργοτέλη

Εύστοχη 100% η επιλογή του Μαρτινέγκο για την «πρώτη» του Εργοτέλη που έβαλε τον πήχη πιο ψηλά

Η αλήθεια είναι ότι μπαίνοντας στο Μαρτινέγκο για την πρώτη του Εργοτέλη, η σκέψη πήγε πολλά χρόνια πίσω. Από τις εποχές που οι πρόεδροι άλλαζαν σαν τα πουκάμισα (Γιαννουλάκης, Φανταουτσάκης, Πουλινάκης, κ.α.), την εποχή των συνεχόμενων γενικών συνελεύσεων (πάνω από 10 κάθε καλοκαίρι), των ατερμόνων συζητήσεων στα «Αλμυρίκια», μέχρι την περίοδο που ο Εργοτέλης «ρουφούσε» την μία κατηγορία μετά την άλλη, μέχρι να βρεθεί στην Α’ Εθνική.

Βέβαια στον προμαχώνα είχα ανέβει κι άλλες φορές τα τελευταία χρόνια, αλλά η προχθεσινή επίσκεψη ήταν πιο «βαριά» από τις προηγούμενες λόγω φυσικά της παρουσίας της πρώτης ομάδας στο γήπεδο. Μια εξαιρετική κίνηση και ο εμπνευστής της ιδέας θα πρέπει να πάρει τα εύσημα όλων, γιατί ομολογουμένως ήταν η πιο «ζεστή» πρεμιέρα από κάθε άλλη φορά στην ιστορία του συλλόγου στην Α’ Εθνική. Γιατί κακά τα ψέματα το Παγκρήτιο μπορεί να είναι σύγχρονο, μπορεί να παρέχει πολλές ανέσεις, αλλά χωρίς πολύ κόσμο, μοιάζει με… ψυγείο.

Αντίθετα στο Μαρτινέγκο που βρέθηκαν περίπου 400 φίλαθλοι (σ.σ. δεν τους μέτρησα έναν, έναν) «έβραζε» από ζωντάνια και ενθουσιασμό. Χωρίς μάλιστα να έχει αποκτηθεί κανένα «μεγάλο» όνομα, χωρίς να υπάρχει η προοπτική για κάτι τρομακτικά διαφορετικό τη νέα χρονιά. Κι όμως ήταν μια ξεχωριστή πρεμιέρα. Με τις περισσότερες γνώριμες φιγούρες σχεδόν στα ίδια… πόστα, με την φωνή του Παύλου να σκίζει τον αέρα και σχεδόν όλους να διηγούνται μια ιστορία από το συγκεκριμένο γήπεδο.

Ακόμα και οι καθιερωμένες δηλώσεις, ήταν… διαφορετικές φέτος. Ο Απόστολος Παπουτσάκης με δυνατή και ξεκάθαρη φωνή στην ομιλία του, προσπάθησε και τα κατάφερε να στείλει ένα πιο ηχηρό μήνυμα στους φιλάθλους ότι είναι «παρών» και συνεχίζει, ενώ και οι στίχοι του Σεφέρη που χρησιμοποίησε στο φινάλε, ήταν αρκετά εύστοχη επιλογή. «Λίγο ακόμα θα ιδούμε, λίγο ακόμα να σηκωθούμε, λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα, λίγο ψηλότερα…», ήταν οι στίχοι που χρησιμοποιήθηκαν για να αποκαλύψουν ακριβώς το μεγάλο… μυστικό του Εργοτέλη. Ότι θέλει την φετινή περίοδο να πάει λίγο ψηλότερα από την υψηλότερη βαθμολογική θέση της ιστορίας του, στην οποία οδηγήθηκε πέρυσι. Ένα σκαλί δηλαδή (και δύο να είναι δεν πειράζει) πιο πάνω από την 8^η θέση. Άντε και καλή αρχή…