Τώρα παίζει μπάλα ο Μπούσης…

Γύρω στη 1 μετά τα μεσάνυχτα του Σαββάτου ετοιμαζόμουν να πατήσω το send για να «φύγει» το κείμενο μου με αυτά που είχα γράψει για μετά το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό. Γράφει ο Νίκος Μαρκάκης στο athleticradio.gr.

Τα γεγονότα όμως με πρόλαβαν καθώς ακριβώς εκείνη την ώρα(00:58) ήρθε το μήνυμα στο κινητό για τις ραγδαίες εξελίξεις στον ΟΦΗ. Αναγκαστικά έκανα delete στο κομμάτι που ήμουν έτοιμος να στείλω αφήνοντας το για αργότερα, καθώς έπρεπε πρώτα να γίνει και το σχετικό ρεπορτάζ. Το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό είναι ότι «με τον ΟΦΗ δεν πρόκειται να πλήξεις ποτέ». Και στα άσχημα, στα πέτρινα χρόνια αλλά και στα καλά, στα υγιή οικονομικά όλο και κάτι θα συμβαίνει για να μας ταράζει και να μας κάνει να τρέχουμε τα…άγρια χαράματα. Έπειτα σκέφτηκα ότι ο ΟΦΗ δεν ήταν ποτέ μια «κανονική» ομάδα. Και δεν αναφέρομαι στο αγωνιστικό, αυτό που βλέπουμε μέχρι τώρα, αλλά σε όλα τα υπόλοιπα. Ποια ομάδα για παράδειγμα θα άφηνε να περάσουν 10 αγωνιστικές με ισάριθμες ήττες μέχρι να αποφασίσει ότι πρέπει να αλλάξει ο προπονητής όπως έγινε στην περίπτωση του Σίμου; Και για να έρθουμε και στα τωρινά ποια ομάδα θα επέλεγε, μετά από ένα ανεπιτυχές ξεκίνημα στο πρωτάθλημα να απομακρύνει τους ανθρώπους που είχαν την ευθύνη του μεταγραφικού σχεδιασμού και όχι τον προπονητή της;(χωρίς αυτό να σημαίνει ότι θα ήταν απαραίτητα και το σωστό). Οι εννιά στις δέκα αυτό θα έκαναν…

Ομολογώ ότι τις εξελίξεις τις περίμενα, ίσως όχι με αυτό τον τρόπο αλλά κάποια στιγμή είναι μαθηματικά βέβαιο ότι θα ερχόταν. Το πράγμα άρχισε να κακοφορμίζει από το καλοκαιράκι όταν «ξεροσταλιάζαμε»(τρόπος του λέγειν) περιμένοντας τις μεταγραφές και μεταγραφές δεν βλέπαμε. Όταν αργότερα, εκεί στο τέλος Αυγούστου άρχιζε το πρωτάθλημα και εκτός του ότι καθυστερούσαν οι μεταγραφές άρχισαν και οι πολλοί αδικαιολόγητοι τραυματισμοί. Από τότε τα λέγαμε και τα γράφαμε αλλά δυστυχώς απευθυνόμασταν «εις ώτα μη ακουόντων». Όταν τα λέγαμε και τα γράφαμε ακόμα και ο Νίκος Νιόπλιας προσπαθούσε να στρογγυλέψει και να ωραιοποιήσει καταστάσεις λέγοντας ότι η φετινή προετοιμασία δεν έχει καμιά σχέση με την περσινή. Μέχρι που έφτασε και ο ίδιος στο «μη παρέκει» και μετά το τέλος του αγώνα με τον Παναιτωλικό ξέσπασε κατά πάντων. Για να κυριολεκτούμε ξέσπασε κατά των υπεύθυνων του μεταγραφικού σχεδιασμού(;) Γιάννη και Γιώργου Σαμαρά. Από αυτά που είπε μόνο ένα κρατάω. Αυτό που δήλωσε για τον Ζερκάν τον οποίο ουσιαστικά χαρακτήρισε «μη κανονικό ποδοσφαιριστή» και ότι «δεν είναι έτοιμος για την Σούπερ Λιγκ». Δεν χρειαζόταν τίποτα άλλο για να καταλάβει κανείς πόσο «άλλα αντ΄ άλλων» έγιναν στις μεταγραφές σε σημείο να βρεθεί η ομάδα να διαθέτει στο τελευταίο της παιχνίδι αποστολή 17 ποδοσφαιριστών εκ των οποίων οι 2 τερματοφύλακες και άλλοι 2 νεαροί κάτω των 18 ετών. Οι δηλώσεις του Νιόπλια ήταν η μια αφορμή για να αρχίσει να ξετυλίγεται το κουβάρι των εξελίξεων.

Η άλλη ήταν η νέα αποδοκιμασία με όχι και τόσο κόσμια επίθετα που δέχθηκαν ο Γιάννης και ο Γιώργος Σαμαράς μετά το τέλος του αγώνα. Δικαιολογημένη η αγανάκτηση του κόσμου έστω και αν χρησιμοποίησε ακραία συνθήματα. Η αρχή του…τέλους είχε ήδη ξεκινήσει να γράφεται και ο επίλογος ήρθε λίγες ώρες μετά με την ανακοίνωση της ΠΑΕ. Για να πω την αλήθεια, μου έκανε εντύπωση, η ώρα που ήρθε αυτή γιατί δεν μας είχε συνηθίσει η διοίκηση σε μεταμεσονύκτιες ανακοινώσεις. Όμως το θέμα ήταν σοβαρό και προφανώς αυτή την διάσταση ήθελε να δώσει προς τα έξω.

Είμαι, και δεν θα το κρύψω από εκείνους που δεν περίμεναν ότι οι Σαμαράδες θα έχουν αυτό το άκομψο τέλος από τον ΟΦΗ. Δεν περίμενα καν ότι θα έχουν τέλος. Άλλωστε εκείνοι ήταν που έστρωσαν τον δρόμο στον Μιχάλη Μπούση πριν από 4 χρόνια. Εκείνοι του γνώρισαν τον ΟΦΗ, του «κόλλησαν το μικρόβιο». Τους συνέδεε και μια δυνατή φιλία. Όμως στην ζωή και στο ποδόσφαιρο τίποτα δεν είναι δεδομένο. Προφανώς και έγιναν σημαντικά λάθη. Ο Μπούσης ανεξαρτήτως τι πίστευε ή τι πιστεύει ο ίδιος για τους Σαμαράδες, είναι αναγκασμένος ως ιδιοκτήτης να πάρει και «σκληρές» αποφάσεις. Λάθη, ενδεχομένως να έχει κάνει και ο ίδιος αλλά και οι συνεργάτες του που ήταν πάνω από τους Γιάννη και Γιώργο Σαμαρά και αναφέρομαι στον Διευθύνοντα Σύμβουλο Μηνά Λυσσάνδρου. Δεν μπορεί ο διορατικός CEO να μην αντιλαμβάνεται ότι το τρένο εκτροχιάζεται και απλά να το βλέπει αμήχανος χωρίς να κάνει κάτι. Φαντάζονται ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες εξελίξεις και ίσως να μην είναι μόνο οι Σαμαράδες που θα αποτελέσουν παρελθόν. Το θέμα είναι ο ΟΦΗ να προλάβει όχι για να φτάσει την 6η θέση(αυτή αρχίζει ήδη να απομακρύνεται) αλλά για να μην πάθει κανένα μεγαλύτερο κάζο. Η μπάλα έχει περάσει ήδη στα πόδια του μεγαλομετόχου και η άφιξη του στο Ηράκλειο αυτή την εβδομάδα είναι μια ευκαιρία για να αρχίσουν να μπαίνουν τα πράγματα σε μια σειρά…

Περισσότερα Video

Ακολουθήστε το athletic.gr στο Google News και στο Facebook