Μια λαμπάδα στο μπόι του Ντιουσέ…

Γράφει ο Νίκος Μαρκάκης στο blog του στο athleticradio.gr. Παιχνίδια όπως αυτό των Ζωσιμάδων είναι ωραία στο μάτι για τους ουδέτερους αλλά ίσως όχι και τόσο για τους δυο αντιπάλους και μπορούν να προσφέρουν πολύ τροφή για σκέψη στις ομάδες.

Το τελικό 2-2 μοιάζει στην οικονομία του αγώνα να είναι δίκαιο αν και έτσι όπως εξελίχθηκε θα μπορούσε να πάει είτε στην πλευρά του ΠΑΣ είτε του ΟΦΗ και πάλι δίκαιο θα ήταν. Στα δικά μου μάτια ήταν ένα παιχνίδι μεταξύ δυο κακών ομάδων που πέρυσι διεκδίκησαν μέχρι τέλους την εξάδα αλλά δυστυχώς για αυτές φέτος , τουλάχιστον όπως δείχνουν με την μέχρι τώρα παρουσία τους θα διεκδικήσουν την παραμονή στην κατηγορία.

Το αποτέλεσμα είναι γλυκόπικρο για τον ΟΦΗ, αν και θεωρητικά είναι ο κερδισμένος του παιχνιδιού. Και επειδή αγωνιζόταν εκτός έδρας και διότι κατάφερε να ισοφαρίσει δυο φορές, την δεύτερη στο τέλος του αγώνα και να αποδράσει με την ισοπαλία. Ο βαθμός πανηγυρίστηκε σαν…νίκη από τον Νιόπλια και τους παίκτες του και αυτό μαρτυρά το άγχος που είχαν για το αποτέλεσμα και το πόσο πολύ τους λύτρωσε το γκολ του Ντιουσέ. Πράγματι, στον ΟΦΗ οφείλουν να ανάψουν όλοι μια λαμπάδα στον Σενεγαλέζο που με το απίστευτο πλασέ του στα χασομέρια έδωσε τον πόντο και απάλλαξε την ομάδα του από μια εβδομάδα έντονης εσωστρέφειας και παράλληλα έβγαλε και τον προπονητή του από την δύσκολη θέση να απολογείται για μια ακόμα ήττα και να βλέπει το μέλλον του στον πάγκο να είναι αβέβαιο. Αν πιστέψουν, ωστόσο, στο «ασπρόμαυρο» στρατόπεδο ότι με αυτό το αποτέλεσμα και κυρίως με την εικόνα που είχε ο ΟΦΗ στα Γιάννινα λύθηκαν όλα τα προβλήματα του θα έχουν πέσει σε παγίδα μεγαλύτερη και από αυτή που τους έστησε ο Αστέρας στην Τρίπολη. Το μοναδικό θετικό που πρέπει να κρατήσει είναι ότι δεν παράτησε το ματς και ισοφάρισε στο τέλος. Είναι κάτι που το κάνει για δεύτερη φορά μετά το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ και αυτό κάτι δείχνει. Είναι ένα σημάδι ότι τουλάχιστον παλεύει τα παιχνίδια του, ακόμα και στην κακή του μέρα. Κατά τα άλλα τι είχες ΟΦΗ τι είχα πάντα…Τι είδαμε στους Ζωσιμάδες;

Είδαμε μια ομάδα να δέχεται εύκολα γκολ και φάσεις από ένα αντίπαλο που φέτος σκοράρει(όπως κι ο ΟΦΗ) με το σταγονόμετρο και μόνο με τους αμυντικούς του.

Είδαμε και πάλι παίκτες να παίζουν σε άλλες θέσεις από τις κανονικές τους.

Είδαμε ξανά τον Ντίκο(για δεύτερη σερί φορά) να τραυματίζεται και να αποχωρεί.

Δεν είδαμε ούτε αυτή την φορά τον Μπιφουμά με τον Νιόπλια να προτιμάει Ντουρμισάι(που δεν είναι εξτρέμ) και Καμάου(που δεν τον υπολογίζει) από το να ρίξει στο ματς τον Κονγκολέζο.

Δεν είδαμε επίσης, ούτε αυτή φορά να σκοράρει επιθετικός. Γκερέρο και Ντουρμισάι(όταν έπαιξε δεύτερος φορ) έμειναν μακριά από το γκολ. Για τον Ντίκο δεν το συζητάμε αφού μέχρι να ζεσταθεί τραυματίστηκε.

Ο τεχνικός του ΟΦΗ προσπάθησε, πολλές φορές στην διάρκεια του αγώνα να ανακατέψει την τράπουλα με αλλαγές προσώπων και σχηματισμών. Φάνηκε όμως πολύ αγχωμένος και ευτυχώς που η μπάλα κατέληξε στα δίχτυα μετά το σουτ του Ντιουσέ γιατί η επόμενη μέρα θα ξημέρωνε δύσκολα όχι μόνο για την ομάδα αλλά και για τον ίδιο. Όπως δύσκολο θα είναι το ξημέρωμα και μετά το ματς με την Λαμία αν δεν έρθει η νίκη η οποία είναι εκ των ων ουκ άνευ γιατί σε διαφορετική περίπτωση ο ΟΦΗ θα μπει σε περιδίνηση και θα κλάψουνε μανούλες…

Περισσότερα Video

Ακολουθήστε το athletic.gr στο Google News και στο Facebook