Politica 89.8
Πριν αρχίσουν τα πλέι άουτ είχαμε γράψει ότι ο στόχος του ΟΦΗ εκτός από την πρώτη θέση έπρεπε να είναι η νίκη σε όλα τα παιχνίδια με τις ομάδες της ουράς, τις οποίες βάσει προγράμματος υποδεχόταν στο Γεντί Κουλέ. Σε αυτά τα τρία παιχνίδια ο ΟΦΗ είχε μια νίκη(με Λαμία 4-1) και δυο ισοπαλίες(με Λεβαδειακό 1-1 και Ιωνικό 2-2) αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι με την εικόνα του δεν έδωσε δικαιώματα κρατώντας…ίσες αποστάσεις ανεξαρτήτως αποτελεσμάτων. Το πιο δύσκολο παιχνίδι ήταν το τελευταίο με τον Ιωνικό στο οποίο ο ΟΦΗ υποχρεώθηκε, λόγω της σωστής αποβολής του Πασαλίδη, να αγωνίζεται για ένα ημίχρονο με αριθμητικό μειονέκτημα αλλά και πάλι δεν παράτησε το ματς, και αν ο Νταμπράουσκας είχε κάνει νωρίτερα τις αλλαγές ίσως να είχε μεγαλύτερες πιθανότητες για τη νίκη. Υπήρξε ένα διάστημα μετά την αποβολή που έμοιαζε σαν χαμένος μέσα στον αγωνιστικό χώρο αλλά η είσοδος των Μπιφουμά και Διαμαντή έστω και καθυστερημένα του έδωσαν την ώθηση που είχε ανάγκη για να ξαναμπεί στο ματς μαζί με την εξέδρα. Αν μάλιστα ο Μπιφουμά ήταν πιο εύστοχος στην φάση του 88΄που από την πάσα του Μανδά βρέθηκε τετ-α-τετ με τον Χουτεσιώτη θα είχε γίνει η ανατροπή της χρονιάς…
Ο ΟΦΗ για μια ακόμα φορά απέδειξε ότι έχει βαριά φανέλα και ιστορία. Κι άλλες φορές στο παρελθόν έχει βρεθεί σε παρόμοια θέση, του ρυθμιστή και πάντα έκανε το καθήκον του χωρίς να τον νοιάζει ποιος ευνοείται και ποιος όχι. Σκεφτείτε τι θα έλεγαν οι κακοπροαίρετοι σε περίπτωσης ήττας από τον Ιωνικό.
Θυμάμαι πριν από μερικά χρόνια ένα παιχνίδι με την Ξάνθη στο φινάλε του πρωταθλήματος στο Ηράκλειο. Πριν το ματς η ποδοσφαιρική πιάτσα προδίκαζε τη νίκη της Ξάνθης. Στο ημίχρονο του αγώνα με τον ΟΦΗ πίσω στο σκορ(1-2) ακούστηκαν πολλά. Στο τέλος το ματς γύρισε….τούμπα(3-2) οι «ξερόλες» πήραν την απάντηση τους και η Ξάνθη πήγε σε μπαράζ για να διεκδικήσει την παραμονή της. Το θέμα είναι ότι για τον ΟΦΗ δεν πρέπει να τίθεται ποτέ τέτοιο θέμα και εκείνο το ματς ήταν ένα καλό μάθημα για όλους.
Ο Ιωνικός το Σάββατο στάθηκε άτυχος γιατί έπεσε πάνω στον ΟΦΗ και έχασε την ευκαιρία να έχει τουλάχιστον το πλεονέκτημα της ισοπαλίας στον «τελικό» με την Λαμία, αφού αν κέρδιζε στο Γεντί Κουλέ θα έπαιζε για δυο αποτελέσματα ενώ τώρα θέλει μόνο τη νίκη. Το τελευταίο εντός έδρας παιχνίδι δεν τελείωσε νικηφόρα αλλά αυτό αφορά μόνο το αποτέλεσμα αφού ο ΟΦΗ ήταν ο ηθικός νικητής τόσο σε αυτό το ματς όσο και στην διαδικασία των πλέι άουτ. Το σημαντικότερο είναι ότι κέρδισε τον κόσμο του και το χειροκρότημα του που δύσκολα βγαίνει αν δεν το νιώθει. Παρόντος και του Μιχάλη Μπούση που με παρακαταθήκη την τελευταία εικόνα του ενωμένου, περήφανου και δυνατού ΟΦΗ θα κληθεί να σχεδιάσει μαζί με τον Νταμπράουσκας μια καλύτερη νέα σεζόν. Μέσα σε όλη αυτή την ατμόσφαιρα ήταν ευτυχής συγκυρία και η προβολή του ντοκιμαντέρ για τον ΟΦΗ, δυο μέρες νωρίτερα που όπως όλοι θα δουν αποτυπώνει το μεγαλείο αυτής της ομάδας σε όλα τα επίπεδα…
Κανείς φίλαθλος του ΟΦΗ δεν πρέπει να χάσει αυτή την σειρά των πέντε επεισοδίων που αν κρίνουμε από την πρεμιέρα της, η οποία προβλήθηκε στην μεγάλη οθόνη την περασμένη Πέμπτη το βράδυ έχει να πει πάρα πολλά. Χαρές, λύπες, δυσκολίες, θρίαμβοι, ήττες, συγκίνηση, πόνος, δάκρυα επιτυχίες, αποτυχίες. Τα πάνω και τα κάτω μιας τεράστιας ιστορίας που βγαίνει για πρώτη φορά με αυτή την μορφή, στην μικρή οθόνη και για πρώτη φορά ξεκινά από τον ΟΦΗ και το Ηράκλειο για να καταδείξει την μεγαλοσύνη αυτής της ομάδας γιατί όπως θα φανεί και στο ντοκιμαντέρ αντιπροσωπεύει κάτι πολύ μεγαλύτερο από μια ομάδα για την Κρήτη…
