Οι Συνελεύσεις κάτω από τα Αλμυρίκια…

Η τελευταία Γενική Συνέλευση θύμισε αρκετά από τις παλιές στο Μαρτινέγκο. Τα αλμυρίκια μπορεί να μην ήταν στην θέση τους αλλά οι παράγοντες που αγαπούν την ομάδα ήταν εκεί. Γράφει ο Νίκος Μαρκάκης στο blog του στο athleticradio.gr.

Οι Γενικές Συνελεύσεις του Εργοτέλη είχαν πάντα ενδιαφέρον. Από τα παλιότερα χρόνια, αρχές δεκαετίας του 90 αλλά ακόμα και ως σήμερα έχουν δημιουργήσει τον δικό τους μύθο. Από τότε που υπήρχαν τα περίφημα αλμυρίκια, τα οποία η αλήθεια είναι είχαν ακούσει…πολλά μέχρι και σήμερα που μπορεί να μην υπάρχουν πλέον αλλά η…αύρα τους είναι ακόμα εκεί για να θυμίζει τις συγκεντρώσεις των «κιτρινόμαυρων» παραγόντων.

Ο Εργοτέλης έχει περάσει από αρκετές φάσεις στην πολύχρονη ιστορία του. Από τα δύσκολα πρώτα χρόνια, την χούντα την διάλυση, την αναγέννηση την καθιέρωση για να φτάσει ξανά πρόσφατα στο σημείο μηδέν. Οι «κιτρινόμαυροι» έφτασαν στο απόγειο τους την δεκαετία 2004-2014 με σημαντική παρουσία στην Σούπερ Λιγκ, αποτέλεσαν τον δεύτερο μεγάλο πόλο στο Ηράκλειο μετά τον ΟΦΗ κέρδισαν την συμπάθεια και την εκτίμηση της ποδοσφαιρικής Ελλάδας αλλά στο τέλος της ημέρας όταν κλήθηκαν να πληρώσουν τον λογαριασμό ήταν μόνοι τους και ανήμποροι να σηκώσουν το βάρος. Από το σωματείο πέρασαν παράγοντες που έβαλαν βαθιά το χέρι στην τσέπη, που βοήθησαν την ομάδα να ανέβει σκαλοπάτι-σκαλοπάτι τις κατηγορίες αλλά από την άλλη έγιναν και λάθη που έφεραν  το σημερινό οδυνηρό αποτέλεσμα. Ο Εργοτέλης από τα σαλόνια της Σούπερ Λιγκ βρέθηκε σταδιακά στα αλώνια του τοπικού, να προσπαθεί να βρει ξανά τον βηματισμό του.

Η τελευταία Γενική Συνέλευση θύμισε αρκετά από τις παλιές στο Μαρτινέγκο. Τα αλμυρίκια μπορεί να μην ήταν στην θέση τους αλλά οι παράγοντες που αγαπούν την ομάδα ήταν εκεί. Οι κόντρες δεν έλειψαν αλλά αυτό ήταν ανέκαθεν το μενού στις Συνελεύσεις του Εργοτέλη. Ήταν κάτι σαν το αλάτι που νοστιμίζει το φαγητό. Η ομάδα αυτή έχει ανθρώπους που την αγαπούν και η παρουσία ενός αρκετά μεγάλου αριθμού παραγόντων αλλά και φίλων  στην τελευταία Συνέλευση το επιβεβαίωσε. Ο κόσμος που ήταν εκεί εξέφρασε την αγωνία του για το μέλλον ειδικά όταν αυτό είναι σε συνάρτηση με τα βαρίδια που έχει αφήσει το πρόσφατο παρελθόν.  Το θετικό για τον Εργοτέλη είναι ότι έχει την προίκα του Αθλητικού Κέντρου στο Μαρτινέγκο που συνεχώς παράγει ποδοσφαιριστές τροφοδοτώντας  τόσο τις ομάδες όσο και την Εθνική.

Υπάρχει όμως και ένα αλλά…Ποιος είναι εκείνος, ο οποίος θα μπει μπροστά, να βάλει…μπέτη για να βγει η ομάδα από το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκεται όταν γνωρίζει ότι σε μια πιθανή επάνοδο σε επαγγελματική κατηγορία τα χρέη ξαναγυρίζουν στην ΠΑΕ όποια κι αν είναι αυτή. Η επόμενη μέρα στον Εργοτέλη μοιάζει με ένα σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες και χρειάζεται ομόνοια και στήριξη στην όποια προσπάθεια γίνει για να βγει κάτι καλό…

Περισσότερα Video

Ακολουθήστε το athletic.gr στο Google News και στο Facebook