Politica 89.8
Όταν πριν μια εβδομάδα μετά το παιχνίδι με τον Άρη έγραψα, σε τούτη εδώ την γωνιά, για τις αδυναμίες που πρέπει να διορθώσει ο ΟΦΗ και για την κακή διαχείριση και τις καθυστερημένες αλλαγές του Νταμπράουσκας έπεσαν πολλοί να με «φάνε». Προφανώς στην λογική όταν κερδίζει μια ομάδα είναι όλα καλά και όταν χάνει είναι όλα χάλια. Δυστυχώς, στο αμέσως επόμενο ματς, ο ΟΦΗ φρόντισε να πετάξει στα σκουπίδια ότι καλό έχτισε(υπήρχαν και τέτοια) στην αναμέτρηση με τον Άρη να φανερώσει πολλές από τις αδυναμίες του και να γυρίσει πολλά χρόνια πίσω, χάνοντας με κάτω τα χέρια από μια ανταγωνίστρια ομάδα με το βαρύ 3-0. Το χειρότερο όλων δεν είναι η ήττα ούτε το σκορ, αλλά ο τρόπος που ήρθε το αποτέλεσμα, επιβεβαιώνοντας, όλα όσα είχαμε επισημάνει την προηγούμενη εβδομάδα και τα οποία η νίκη επί του Άρη έκρυψε επιμελώς κάτω από το χαλάκι…
Στο μόνο που θα συμφωνήσω με τον Νταμπράουσκας είναι ότι ο ΟΦΗ δεν εμφανίστηκε ποτέ στο γήπεδο, στο πρώτο ημίχρονο. Βγήκε να παίξει μια ομάδα με 11 παίκτες που δεν ήξεραν που πατούσαν και που βρίσκονταν, που πήγαιναν πάντα δεύτεροι πάνω στην μπάλα και το μόνο που έκαναν είναι να κοιτάζουν αποσβολωμένοι τους αντιπάλους τους να κάνουν ότι θέλουν στον αγωνιστικό χώρο. Στο ξενοδοχείο ωστόσο μαζί με τους παίκτες έμεινε και ο Λιθουανός τεχνικός, ο οποίος έβλεπε από το πρώτο λεπτό την ομάδα που παράταξε να παραπαίει και καθόταν τελείως απαθής στον πάγκο του, ανήμπορος να αλλάξει την εικόνα της και την μοίρα της στο ματς.
Τι είδαμε στο μοιραίο πρώτο 45λεπτο; Τους γηπεδούχους να σφυροκοπούν από τα πλάγια, και τους παίκτες του ΟΦΗ να βρίσκονται μονίμως εκτός θέσης, αφήνοντας συνεχώς εκτεθειμένο τον Μανδά. Από την τριάδα των στόπερ για ένα ακόμα παιχνίδι τραγικός ο Λαμπρόπουλος και πολύ κακός ο Καρώ ενώ τα ακραία μπακ και κυρίως ο Τοράρινσον ήταν…αόρατα στις επιθέσεις του Αστέρα. Οι μέσοι Μεγιάδο, Γκαγιέγος αδυνατούσαν να μαρκάρουν ενώ επιθετικά Ντίκο και Φελίπε ήταν τελείως απομονωμένοι και ο Μπάκιτς που υποτίθεται ότι θα οργάνωνε το παιχνίδι συνέχισε στα ρηχά νερά του αγώνα με τον Άρη. Στο πρώτο γκολ, οι αμυντικοί του ΟΦΗ ήταν στην λάθος θέση την λάθος στιγμή με τον Μπαρτόλο να σκοράρει σαν σε προπόνηση ενώ στο δεύτερο ο Μιριτέλο σηκώθηκε ανενόχλητος απέναντι σε τρείς κεντρικούς αμυντικούς και έστειλε με κεφαλιά την μπάλα στα δίχτυα. Με την εικόνα που είχε σε αυτό το διάστημα ο ΟΦΗ να είναι και ευχαριστημένος που το σκορ έμεινε στο 2-0. Ο Νταμπράουσκας για μια ακόμα φορά καθυστέρησε να κάνει αλλαγή περιμένοντας την ανάπαυλα για να προχωρήσει στις πρώτες του κινήσεις.
Το 3-4-1-2 έγινε 4-2-3-1 στην επανάληψη με τους Λαμπρόπουλο, Ντίκο και Μπάκιτς εκτός και τους Ριέρα, Μοσκέρα, Τοράλ εντός. Ο ΟΦΗ έδειχνε πιο επιθετικός γιατί ο Αστέρας του άφησε χώρο αλλά την ίδια ώρα αμυνόταν πανέξυπνα και δεν επέτρεπε να δημιουργούνται ιδιαίτεροι κίνδυνοι για την εστία του Παπαδόπουλου. Μέσα στο γενικότερο άσχημο κλίμα ήρθε να προστεθεί και η διαιτησία με τον Παπαπέτρου να κλείνει τα μάτια σε μια περίπτωση πέναλτι πάνω στον Τοράλ από τον Μιριτέλο στο 52΄την οποία μετέτρεψε σε επιθετικό φάουλ. Ο παίκτης του ΟΦΗ φαίνεται να «τσιμπάει» την μπάλα και μετά να βάζει το πόδι του ο Αργεντίνος του Αστέρα σε μια φάση που δεν άλλαξε ούτε από το VAR. Μετά το 70΄ο Νταμπράουσκας έριξε στην μάχη και τους Νέιρα, Αμπαντά αλλά τίποτα δεν άλλαξε(δεν είναι κάθε μέρα του Αγίου… Χουάν). Ή μάλλον άλλαξε αλλά αντί να γίνει το 2-1 έγινε το 3-0 με την αλλαγή του Ράσταβατς, τον Καλτσά στο φινάλε της αναμέτρησης.
Έτσι η παράδοση στην Τρίπολη συνεχίστηκε και θα συνεχίζεται όσο ο ΟΦΗ θα παρουσιάζει αυτή την εικόνα. Το μόνο θετικό από όλη αυτή την μαυρίλα είναι ότι η «σφαλιάρα» ήρθε την 2η αγωνιστική, οπότε υπάρχει χρόνος για διορθώσεις. Η νίκη επί του Άρη έκρυψε τα προβλήματα αλλά η συντριβή από τον Αστέρα πρέπει να τα αναδείξει. Προβλήματα που είχαν φανεί, άλλωστε, από τα φιλικά. Δυο γκολ από την Χέρενφεν, τρία από την Μπρέντα, δυο από την Ουτρέχτη, δυο από τον Ατρόμητο, ένα από την Φιορεντίνα και δυο και από τον Άρη. Αν τα 15 γκολ παθητικό σε εφτά ματς δεν είναι λόγος ανησυχίας τότε υπάρχει θέμα.
Με τέτοια άμυνα δεν πας πουθενά και ίσως ο Νταμπράουσκας θα πρέπει να αναθεωρήσει σε ότι αφορά τον σχηματισμό. Η τριάδα πίσω είναι καρμανιόλα με τους Λαμπρόπουλο, Καρώ να μην μπορούν να συνεννοηθούν και τα ακραία μπακ να είναι σε κακή κατάσταση. Τόσο ο Άρης, όσο και ο Αστέρας έκαναν πάρτι από την αριστερή πλευρά κι αν στο πρώτο ματς η αύρα του Νέιρα τα κάλυψε όλα στο δεύτερο ο Ράσταβατς τιμώρησε κάθε λάθος και έκανε τον ΟΦΗ να μοιάζει μικρή ομάδα και την δική του Μπαρτσελόνα.
Αυτή η ήττα πονάει πολύ αλλά ίσως κάνει και καλό. Ίσως βοηθήσει ορισμένους να κατέβουν από το συννεφάκι στο οποίο βρίσκονταν μετά τη νίκη της πρεμιέρας και να δουν κατάματα τα προβλήματα και να τα διορθώσουν είτε με εσωτερικές αλλαγές είτε με μεταγραφές. Τώρα έρχεται το παιχνίδι με τον ΠΑΟΚ όπου κι εδώ η παράδοση είναι τραγική τα τελευταία χρόνια. Ο Νταμπράουσκας καλείται να διαχειριστεί μια πολύ δύσκολη κατάσταση και να παρουσιάσει κάτι διαφορετικό από αυτό το συνονθύλευμα που αγωνίστηκε στην Τρίπολη. Ακολουθεί η διακοπή του πρωταθλήματος για να σκεφτεί ο Λιθουανός τι και πως να αλλάξει για να επαναφέρει την ομάδα του στο σημείο που θέλει εκείνος. Γιατί θα είναι κρίμα, να… ξενερώσει τον κόσμο που μάζεψε στην πρεμιέρα.
ΥΓ: Άλλο παίκτη ίσως έπρεπε να πάρει ο ΟΦΗ από τον Αστέρα για να μην τον έχει κάθε χρόνο απέναντι του. Ο Μπαρτόλο σε 5 αγώνες με αντίπαλο τον ΟΦΗ μετράει δυο γκολ και τέσσερις ασίστ. Από τότε που ήταν παίκτης του Βόλου.
ΥΓ2: Εδώ Μπιφουμά, εκεί Μπιφουμά, που είναι ο Μπιφουμά;
ΥΓ3: Για τον Παπαπέτρου, αλλά και τον VARίστα Ζαμπαλά τα είπαμε. Ήταν στραβό το κλήμα…
