Το παράσημο που μένει στον ΟΦΗ σε μια αποτυχημένη σεζόν και ο Αποστολάκης

Η αλλαγή νοοτροπίας που ήρθε μαζί με την άφιξη Δέλλα στο Ηράκλειο «αποτυπώθηκε» στις εικόνες αλλά και στις δηλώσεις τόσο του προπονητή αλλά και παικτών μετά το ματς με τον Παναθηναικό. Αν και ο ΟΦΗ πήρε ένα πολύ σημαντικό βαθμό που θα είναι σίγουρα χρήσιμος ενόψει της συνέχειας στα πλέι άουτ, ούτε ο Δέλλας ούτε και οι παίκτες είχαν μεγάλη διάθεση για πανηγυρισμούς γιατί είδαν το νόμισμα από την άλλη του πλευρά: ο ΟΦΗ δεν κέρδισε ένα βαθμό αλλά έχασε δυο καθώς από την στιγμή που προηγήθηκε  με το πέναλτι του Ισέκα του δόθηκε η δυνατότητα να πάρει όλο το ματς αλλά την πέταξε, έστω κι αν συνολικά δεν ήταν καλύτερος.

Αν ήταν  στο ποδόσφαιρο να κερδίζει πάντα η πιο ποιοτική ομάδα δεν θα γίνονταν κανένα παιχνίδι. Θα γνωρίζαμε από πριν τα αποτελέσματα.  Όμως η μαγεία του κρύβεται σε αυτό ακριβώς: ο θεωρητικά αδύναμος μπορεί να κερδίσει τον ισχυρό. Ο ΟΦΗ το απέδειξε αυτό φέτος στα ματς με τους big-4  και τον Άρη στο Ηράκλειο. Κέρδισε ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Άρη έφερε ισοπαλία με Παναθηναικό και έχασε μόνο από τον Ολυμπιακό συγκεντρώνοντας 10 από τους 25 βαθμούς που πήρε σε όλο το πρωτάθλημα. Ο απολογισμός είναι εντυπωσιακός για ομάδα που τερμάτισε στην 10η θέση της βαθμολογίας και η οποία από τα υπόλοιπα εντός έδρας παιχνίδια κέρδισε μόνο Παναιτωλικό και Πανσερραικό. Το παιχνίδι με τον Παναθηναικό ήταν μια καλή ευκαιρία για τον ΟΦΗ να θυμίσει στον κόσμο(κι όχι μόνο στους δικούς του) ποια ομάδα είναι, τι πρεσβεύει και σε ποια κλίμακα της βαθμολογίας πρέπει να ανήκει. Και τα κατάφερε και με την εικόνα που έβγαλε και με το αποτέλεσμα έστω κι αν αυτό δεν ήταν η νίκη.

Ο Δέλλας δικαιώθηκε 100% από τις αρχικές επιλογές του για την ενδεκάδα. Έδωσε για πρώτη φορά φανέλα βασικού στον Χιμένεθ για να καλύψει το κενό του Τοράλ και στον Αποστολάκη(στην 3η του συνολικά συμμετοχή στην αρχική ενδεκάδα, έχοντας κι ένα γκολ στο ματς με την Κηφισιά) σε ρόλο αντι-Ριέρα, ενώ επέλεξε τον πιο γρήγορο και κινητικό Ισέκα αντί του Φελίπε στην κορυφή της επίθεσης. Αυτές ήταν οι τρείς πιο σημαντικές αλλαγές στην ενδεκάδα σε  σχέση με το προηγούμενο ματς στον  Βόλ, με τον Δέλλα να αλλάζει συνολικά έξι πρόσωπα(επέστρεψαν και οι Μπάκιτς, Τοράρινσον, Λαμπρόπουλος). Με αυτές τις διαφοροποιήσεις ο ΟΦΗ έκανε κόντρα στον Παναθηναικό ίσως το καλύτερο του ξεκίνημα(ανάλογο είχε κάνει και με την ΑΕΚ όταν είχε προηγηθεί μόλις στο 5΄) φέτος το Ηράκλειο.

Η ομάδα εξαργύρωσε το πολύ καλό της 20λεπτο με ένα καταπληκτικό γκολ( το πρώτο του με την φανέλα του ΟΦΗ) του ποιοτικού αλλά ανέτοιμου ακόμα Χιμένεθ από την ασίστ του Ισέκα και στο 23΄έπρεπε να έχει αποκτήσει αριθμητικό πλεονέκτημα αλλά ο Βεργέτης έκλεισε τα μάτια στο φάουλ του Ούγκο στον Ισέκα, γιατί αν το έδινε έπρεπε να αποβάλει τον παίκτη του Παναθηανικού. Τακτικά ο «Κολοσσός» σε αυτό το διάστημα εξουδετέρωσε όλα τα ατού των πρασίνων με τους παίκτες του να εφαρμόζουν κατά γράμμα τις εντολές του. Όσο διήρκησε το πρέσινγκ με τους Αποστολάκη και Μπάκου να μην αφήνουν ανάσες στους Βαγιαννίδη, Μπλαντένοβιτς και τους Μπάκιτς, Μεγιάδο να καθαρίζουν όλες τις φάσεις στο κέντρο ο ΟΦΗ δεν είχε κανένα πρόβλημα. Η ποιότητα του Παναθηναικού, ωστόσο, έφερε την ισοφάριση στο 36΄με τους Μπερνάρ, Ιωαννίδη να βρίσκονται με κλειστά μάτια( άλλη μια φάση στις αρχές του β΄ μέρους κατέληξε στο δοκάρι) και τις δυο ομάδες να πηγαίνουν ισόπαλες στα αποδυτήρια, ένα αποτέλεσμα που αν κάποιον αδικούσε ήταν ο ΟΦΗ που στεκόταν πολύ καλά στον αγωνιστικό χώρο

Το στάτους άλλαξε στην επανάληψη με τον ΟΦΗ να δίνει περισσότερα μέτρα στον Παναθηναικό, και τους μεσοεπιθετικούς του όσο περνούσε ο χρόνος να… παραδίδονται στην κούραση. Αυτό είχε ως συνέπεια ο Παναθηναικός να βρίσκει εύκολα φάσεις είτε από την δεξιά πλευρά είτε από αριστερά αλλά και από τον άξονα κυρίως με τις επινοήσεις του Μπερνάρ. Από την στιγμή όμως που ο Παναθηναικός δεν βρήκε δεύτερο γκολ στο διάστημα της απόλυτης υπεροχής του ο ΟΦΗ μετά το 65΄-70΄και τις κινήσεις του Δέλλα από τον πάγκο ισορρόπησε το παιχνίδι. Αρχικά βγήκαν από το ματς ο  Αποστολάκης, με τον «μικρό» να έχει κάνει ένα καταπληκτικό ματς αλλά να έχει κουραστεί και ο Χιμένεθ που επίσης είχε μείνει από δυνάμεις για να μπουν ο Ριέρα και ο Αμπάντα. Λίγα λεπτά αργότερα αποσύρθηκαν και οι  Μπάκιτς(ζήτησε ο ίδιος να βγει γιατί είχε ένα μικρό πρόβλημα) Μπάκου με τον Δέλλα να αλλάζει την αρχική του σκέψη να βγάλει από το ματς τον Ισέκα.

Ο Βέλγος ήταν γραφτό να μείνει στο παιχνίδι για να πετύχει το δεύτερο γκολ που ήρθε από το πέναλτι που κέρδισε ο Λάρσον από τον Τσέριν και που ο Βεργέτης (ξανά) δεν το είδε με την πρώτη ματιά. Το πέναλτι ωστόσο δόθηκε από το VAR  με τον Ισέκα να νικάει τον Ντραγκόφσκι(λίγο έλειψε να το πιάσει κι αυτό ο Πολωνός μετά τα τρία που έβγαλε στο κύπελλο) και να βάζει τον ΟΦΗ σε θέση οδηγού, για δεύτερη φορά στο ματς.

Ενδεχομένως και να ήταν άδικο να νικήσει ο ΟΦΗ με βάση την συνολική  εικόνα του αγώνα αλλά και την αποτίμηση των ευκαιριών, αλλά από την στιγμή που προηγήθηκε στο 80΄του δόθηκε μια μοναδική ευκαιρία να πάρει ολόκληρο το ματς. Ένα διπλό λάθος του Αμπάντα, ωστόσο, στην πρώτη επίσκεψη του Παναθηναικού στα καρέ του ΟΦΗ μετά το 2-1 έφερε το γκολ της ισοφάρισης του Σπόραρ και έκρινε το παιχνίδι. Ο Γάλλος μπακ χαφ αρχικά χάνει την μπάλα έξω από την περιοχή και στην συνέχεια απομακρύνοντας την δίνει στον Τσέριν από τον οποίο ξεκινάει η φάση του 2-2. Κρίμα γιατί αν κρατούσε λίγο ακόμα ο ΟΦΗ μπορούσε να αγχώσει ακόμα περισσότερο τον ήδη πελαγωμένο Παναθηναικό και να πανηγυρίσει τη νίκη.

Το τελικό 2-2 παρά τις γκρίνιες του Τερίμ για τις καθυστερήσεις και το πέναλτι του Λουκάο που δεν ήταν παρότι η μπάλα βρήκε το χέρι του, είναι δίκαιο. Στο τέλος βέβαια, κανείς δεν έμεινε ικανοποιημένος γιατί και οι δυο ήθελαν, και μπορούσαν να πάρουν τη νίκη. Στον ΟΦΗ μένει το παράσημο ότι πάλεψε και πήρε ένα ακόμα θετικό αποτέλεσμα απέναντι σε έναν από τους διεκδικητές του φετινού τίτλου. Αυτό δεν αλλάζει, βέβαια, την φετινή αποτυχημένη σεζόν αλλά γεμίζει με «καύσιμο» ενόψει των πλέι άουτ, όπου στόχος πρέπει να μπει ξανά η κατάκτηση ης πρώτης θέσης.

ΥΓ: Το ότι κάποιοι δεν είδαν καν επαφή του Τσέριν με τον Λάρσον δείχνει τι σύγχυση τους προκάλεσε ο ΟΦΗ με αυτό το αποτέλεσμα. Το ότι τα τελευταία 12 χρόνια στο Ηράκλειο έχει γυρίσει ο τροχός και ο ΟΦΗ έχει 5 νίκες, 5 ισοπαλίες και μόλις 2 ήττες τους λέει κάτι;

ΥΓ2: Βλέποντας τον Αποστολάκη να είναι  εκ των κορυφαίων του ΟΦΗ εξακολουθούν να πιστεύουν κάποιοι ότι κακώς έκανε ο ΟΦΗ που έδιωξε τον Νταμπράουσκας;