Ένα πέναλτι, μια κατηγορία…

Του Γιώργου Κορτσιδάκη Ο Βεζυρίδης δεν χρειαζόταν να «πιάσει» το πέναλτι του Ρομπέρ σε νεκρό χρόνο για να κερδίσει τους φιλάθλους του ΟΦΗ. Ο «Πόλυ» όπως τον αποκαλούν έχει μια ιδιαίτερη σχέση με τον φίλαθλο κόσμο. Τόσο από την εκπληκτική (συνολικά) περσινή του χρονιά, όσο και από τη «συγκινητική» φετινή του προσπάθεια, όπου λόγω ενός […]

Του Γιώργου Κορτσιδάκη

Ο Βεζυρίδης δεν χρειαζόταν να «πιάσει» το πέναλτι του Ρομπέρ σε νεκρό χρόνο για να κερδίσει τους φιλάθλους του ΟΦΗ. Ο «Πόλυ» όπως τον αποκαλούν έχει μια ιδιαίτερη σχέση με τον φίλαθλο κόσμο. Τόσο από την εκπληκτική (συνολικά) περσινή του χρονιά, όσο και από τη «συγκινητική» φετινή του προσπάθεια, όπου λόγω ενός συνδυασμού έλλειψης χρημάτων, κακού σχεδιασμού, αλλά και ατυχίας (με τον τραυματισμό του Μπαρτζώκα) έχει μείνει μόνος κάτω από τα γκολπόστ.

Υπήρξαν παιχνίδια που ο 37χρονος πορτιέρο είχε την εικόνα του «ξεζουμισμένου» τερματοφύλακα. Του παίκτη που χρειαζόταν να «προστατευτεί» και όχι να «εκτεθεί» από την ομάδα. Γιατί έχει και αυτός δικαίωμα να πάρει μερικές ανάσες. Να αντλήσει δυνάμεις, να ξεκουραστεί, να αντικατασταθεί. Δεν υπήρχε ποτέ όμως αυτή η «πολυτέλεια». Ούτε πέρσι, ούτε φέτος.

Ο Βεζυρίδης σε κάποια παιχνίδια έχει δείξει ότι κανείς δεν μπορεί να τα βάλει με το χρόνο. Όμως και σε κάποια άλλα είναι πραγματικά σαν το παλιό καλό κρασί. Στην Καισαριανή με τον Εθνικό Αστέρα κατέβασε τα ρολά. Και με τον Πανθρακικό έπιασε ένα πέναλτι που μπορεί να σημάνει στο τέλος της σεζόν μια κατηγορία. Δεν είναι υπερβολή αυτό. Αυτοί οι δυο βαθμοί που χάρισε ο Βεζυρίδης στον ΟΦΗ ίσως να είναι η άνοδος στο τέλος της χρονιάς.

Και ήρθαν αυτοί οι βαθμοί σε μια καθοριστική στιγμή για την ίδια την ομάδα. Την ίδια ώρα που τα Γιάννενα και ο Παναιτωλικός ήταν έτοιμοι να αφήσουν πίσω τους ακόμη περισσότερο τον ΟΦΗ στην μάχη της «απ’ ευθείας ανόδου» ο Πολυχρόνης ήταν εκεί. Οι καρδιές στην κερκίδα «έσπαγαν» την ώρα που ο πορτιέρο του ΟΦΗ δεν είχε πει την τελευταία του λέξη.

«Ψάρεψε» τον αντίπαλο, καπάκωσε την μπάλα  και σκόρπισε τον εφιάλτη που παραμόνευε χθες στο Γεντί Κουλέ.

Οι εορτάζοντες Νικολήδες του ΟΦΗ (Μαχλάς-Αναστόπουλος), δεν θα περίμεναν καλύτερο δώρο από αυτό που τους έκανε ο Βεζυρίδης. Προς τον πρόεδρο, επειδή το όνειρο της απευθείας ανόδου παραμένει ακέραιο και προς τον προπονητή που σε ένα ακόμη παιχνίδι η ομάδα έδειξε «ντεφορμέ», αλλά είχε φύλακα-άγγελο κάτω από τα γκολπόστ.

Ένα από τα θέματα που συζητούνται αυτήν την εποχή στον ΟΦΗ είναι ότι στην μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου η ομάδα πρέπει να κινηθεί για τερματοφύλακα. Και το τελευταίο επίτευγμα του Βεζυρίδη δεν αλλάζει κάτι. Ο 37χρονος πορτιέρο χρειάζεται συμπαράσταση. Εκτός και αν ο Κασμερίδης, τον οποίο στο παιχνίδι με τον Πανθρακικό είδαμε στην αποστολή, ξορκίσει –επιτέλους-την κατάρα των τραυματισμών που τον έχουν ταλαιπωρήσει τα τελευταία χρόνια και αποτελέσει το (εσωτερικό) στήριγμα που αναζητάει και ο Πολυχρόνης, για να βγάλει την φετινή σεζόν…

*Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην Athleticpress 6/12

Απάντηση

Περισσότερα Video

Ακολουθήστε το athletic.gr στο Google News και στο Facebook