Politica 89.8Του Γιώργου Κορτσιδάκη
Όταν άρχισα να γράφω το κείμενο για κάποια «συμπεράσματα» δικά μας από το φιλικό παιχνίδι του Σαββάτου ανάμεσα στον ΟΦΗ και τον Εργοτέλη, ήρθα μοιραία αντιμέτωπος με μια πραγματικότητα. Μια διαπίστωση. Κατά την άποψή μου πολύ σημαντική.
Ο ΟΦΗ του Αναστόπουλου όπως είναι σήμερα, σε σχέση με τον Εργοτέλη του Καραγεωργίου, έχει το πλεονέκτημα ότι θεωρεί κανείς πως η σημερινή μετριότητα της ομάδας, είναι προϊόν κούρασης από το δύσκολο καλοκαίρι, αλλά και από το γεγονός ότι οι μεταγραφές που έχουν ήδη γίνει αλλά και εκείνες που θα γίνουν, θα προσδώσουν ποιότητα και αναβάθμιση του συνόλου. Όλοι περιμένουν κάτι καλύτερο από τον ΟΦΗ και είναι μάλιστα και πεπεισμένοι ότι θα το δουν!
Αντίθετα στον Εργοτέλη, πέρα από το χρόνο και την αίσθηση ότι θα βελτιώσει το σύνολο, κανείς δεν περιμένει τίποτε. Η ομάδα που βλέπουμε σήμερα θα είναι σε επίπεδο προσώπων η ομάδα που ο σύλλογος θα στηρίξει τα όνειρα και τις φιλοδοξίες του, για τη φετινή σεζόν.
Ο ΟΦΗ έχει το άλλοθι ότι θα εξελιχθεί, ενώ ο Εργοτέλης ήδη δέχεται τις πρώτες «κριτικές» για την ομάδα που παρουσιάζεται στα μάτια των φιλάθλων.
Όταν και ο ΟΦΗ θα έχει ολοκληρώσει το ρόστερ του, ο Αναστόπουλος θα κριθεί από όλους πιο αυστηρά.
Σήμερα όμως, ο ΟΦΗ κρίνεται από όλους με μεγαλύτερη επιείκεια από τον Εργοτέλη. Και αυτό είναι λογικό. Ο ΟΦΗ μπήκε τελευταίος από τις ομάδες της Σούπερ Λιγκ στην προετοιμασία, δεν έχει ολοκληρώσει ακόμη τις μεταγραφές του. Χρειάζεται χρόνο, μοντάρισμα, ομοιογένεια και δέσιμο των πολλών νέων, με τους παλιούς παίκτες.
Τον Εργοτέλη όμως, μια ομάδα που είναι έτοιμη, έχει κάνει 2 μήνες προετοιμασία και έχει ολοκληρώσει τις μεταγραφικές της επιλογές, δεν μπορούμε να τον δούμε το ίδιο… μαλακά.Οφείλουμε να είμαστε πιο απαιτητικοί.
Και σίγουρα περιμένουμε περισσότερα από την ομάδα που έχει ετοιμάσει φέτος ο Καραγεωργίου. Καλύτερη από την ομάδα που είδαμε στο παιχνίδι της πρεμιέρας με τον Πανιώνιο στη Νέα Σμύρνη και… πολύ καλύτερη από εκείνη του Σαββάτου στο φιλικό παιχνίδι με τον ΟΦΗ.
Ο Εργοτέλης λοιπόν, τόσο με διάταξη 4-3-3, όσο και στο 4-4-2 που δοκίμασε στο δεύτερο ημίχρονο η τεχνική ηγεσία, ήταν ανύπαρκτος επιθετικά, αλλά και δημιουργικά. Οι μέσοι ήταν στατικοί και οι επιθετικοί αποκομμένοι. Το πνεύμα δημιουργίας ήταν σε πολύ χαμηλό επίπεδο, ενώ και οι παίκτες βαρόμετρο στην επίθεση όπως ο Μπούντιμιρ, αλλά και ο Κουτσιανικούλης, κινήθηκαν στα… ρηχά. Ο Μάριο μας θύμισε περσινές κακές στιγμές, ενώ ο «Κούτσια» θα πρέπει να προσαρμοστεί γρήγορα στα νέα δεδομένα για να μην αναγκάσει τον προπονητή να τον γυρίσει στον πάγκο.
Στα θετικά η παρουσία του νεαρού Σαρρή στο κέντρο της άμυνας, προς δικαίωση εκείνων που πιστεύουν ότι ο μικρός μπορεί να αποτελέσει τη φετινή έκπληξη της ομάδας, αλλά και η αξιόπιστη εικόνα της «τετράδας» της άμυνας (ειδικά στο πρώτο μέρος) , η οποία δεν έδωσε αφορμές στον αντίπαλο.
Ο ΟΦΗ προσπαθεί να σχηματιστεί σιγά-σιγά και έχω την αίσθηση ότι με τις μεταγραφές που γίνονται το πλάνο της τεχνικής ηγεσίας περιλαμβάνει μεγάλες αλλαγές. Στην άμυνα ο Ταυλαρίδης και ο Γεωργίου θα κληθούν να αποδείξουν ότι δυο ψηλά κορμιά μπορούν να συνεργαστούν (αλλιώς υπάρχει ο Σόουζα και ο πάντα έμπειρος Μπουλούτ). Στην αριστερή πλευρά ο Βάντο, άφησε υποσχέσεις. Ενώ στη μεσαία γραμμή η παρουσία του Σουμπίνιο, του αριστεροπόδαρου Μποντόρ, αλλά και μελλοντικά του Ισπανού Λόπεζ, δίνουν ποιότητα, ταχύτητα, τεχνική και …ανταγωνισμό απέναντι στην κλασική «τριάδα» των Βερόν, Κάλαϊτζιτς, Ρόβα, οι οποίοι έχουν τραβήξει μέχρι σήμερα το… κουπί.
Ο ΟΦΗ του σήμερα πονάει στην επίθεση. Στα άκρα κοντά στους Κάταϊ, Ζορμπά και Παπουλή, ο ΟΦΗ ψάχνει πάση θυσία ένα καλύτερο παίκτη, ενώ στην επίθεση η… μοναξιά του Καμπάνταη βγάζει μάτι. Εκεί χρειάζεται μια μεγάλη μεταγραφή, σε μια θέση που θα κρίνει πολλά για την ποιότητα και την αποτελεσματικότητα της ομάδας.
Είπαμε όμως. Ο ΟΦΗ σε αντίθεση με τον Εργοτέλη, αντιμετωπίζεται με μια (λογική) επιείκεια. Όταν και αυτός θα είναι έτοιμος και ολοκληρωμένος θα κριθεί πιο αυστηρά, ενώ και ο προπονητής (του ΟΦΗ) θα έχει τον «πονοκέφαλο» της διαχείρισης του έμψυχου δυναμικού, με τα θετικά και τα αρνητικά που έχει για το τεχνικό επιτελείο αυτή η διαδικασία, την οποία ο Καραγεωργίου πολύ περισσότερο από τον Αναστόπουλο, αντιμετωπίζει αυτήν την εποχή…
*To άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα AthleticPress στις 5/9.
