Το χειρότερο «διαζύγιο» για τον ΠΟΑ

Γιάννης Καλέμπουμπας και Στράτος Γεωργιάδης ήταν το καλύτερο παραγοντικό «ζευγάρι» που υπήρχε ποτέ σε ομάδα ποδοσφαίρου του Ηρακλείου και όχι μόνο. Ο ένας διέθετε χρήμα και ένα ήπιο προφίλ που «μαγνήτιζε» και ο άλλος ατελείωτες «εργατοώρες» στα γήπεδα, χρήμα (λιγότερα), απίστευτη εμπειρία και το κατάλληλο προφίλ για Γενικός Αρχηγός. Με καρότο και μαστίγιο μαζί, τόσο εντός, όσο και εκτός γηπέδου.

Κι όμως ο «γάμος» αυτός είχε το χειρότερο «διαζύγιο» που υπάρχει καθώς μέσα σε λίγες ώρες, οι δύο τους δεν λένε ούτε καλημέρα. Συναντιούνται σχεδόν καθημερινά στο γνωστό ποδοσφαιρικό στέκι της Λ. Δημοκρατίας και δεν ανταλλάσουν ούτε ματιά. Το κακό ξεκίνησε το περασμένο καλοκαίρι, μετά τον υποβιβασμό από την Γ’ Εθνική, όταν ο γιατρός βλέποντας πιο… μακριά αποφάσισε να αφήσει πίσω του το παρελθόν και να βάλει νέα πρόσωπα στην διοίκηση, προκειμένου να ετοιμάσει τόσο τη νέα ομάδα των επόμενων ετών, όσο και την διάδοχη κατάσταση στην διοίκηση. Στο νέο αυτό μοντέλο δεν «χωρούσε» ο Στράτος που έκανε πίσω αλλά μέσα του «έβραζε» αφού είναι γνωστό σε όλους ότι δεν μπορεί χωρίς την μυρωδιά των αποδυτηρίων, αφού τόσα χρόνια έχει παντρευτεί (μεταφορικά αλλά και κυριολεκτικά) αυτή την ομάδα. Η πορεία του ΠΟΑ στο Περιφερειακό, ο αποκλεισμός στο Κύπελλο από ομάδα τοπικού αλλά και η διαφωνία στη φιλοσοφία που είχε επιλεγεί, έφεραν γρήγορα την «έκρηξη» του Γενικού Αρχηγού που η αλήθεια είναι ότι ήταν βιαστικός και ιδιαίτερα καυστικός στον σχολιασμό του. Πλην όμως, όσα είπε, τα είπε γιατί «καίγεται» βλέποντας την αγαπημένη του ομάδα να μην βαδίζει στο δρόμο που θα έπρεπε και ο ίδιος επιθυμούσε. Όχι για να προκαλέσει «εμφύλιο» όπως διάφοροι προσπάθησαν να του προσάψουν. Την ίδια ώρα η πλευρά Καλέμπουμπα προφανώς αιφνιδιασμένη από την «καταιγίδα» των δηλώσεων Στράτου, απάντησε, επίσης βιαστικά, με ύφος που δεν ταιριάζει στο προφίλ του «συγγραφέα» και έτσι ήρθε το θορυβώδες «διαζύγιο».

Εμείς δεν είμαστε δικαστές για να βγάλουμε την… διατροφή, αλλά υποστηρίζουμε με θέρμη ότι κατά 99 % στα «διαζύγια» ευθύνονται και οι δύο πλευρές. Από την μία ο ένας έχει σαφέστατα το δικαίωμα να τραβήξει το… κουπί όπως ο ίδιος επιθυμεί αφού βάζει το χέρι στην τσέπη, αλλά και από την άλλη σε μια εποχή που οι παράγοντες και ειδικότερα τέτοιου μεγέθους είναι είδος προς εξαφάνιση, είναι το λιγότερο κουτό και άστοχο να «συνταξιοδοτείται» και μάλιστα με άκομψο τρόπο ένας παράγοντας όπως ο Γεωργιάδης (συν τον Βλαχάκη που επίσης είχε σημαντικότατη προσφορά κυρίως την περυσινή περίοδο). Οι δυο παράγοντες ήταν «αναγκασμένοι» να συνεχίσουν μαζί γιατί πολύ απλά ο ΠΟΑ τους έχει ανάγκη και του δύο. Και δεν μπορώ να χωνέψω αυτό που λέγεται ότι έχουν διαφορετική φιλοσοφία, γιατί τόσα χρόνια πως μπόρεσαν και ήταν μαζί. Εν κατακλείδι, λέμε ναι στην νέα προοπτική που ανοίγεται για τον ΠΟΑ (έστω και με λάθη στον προγραμματισμό), ωστόσο η μετάβαση στη «νέα εποχή», θα έπρεπε να γίνει σταδιακά και με πιο ομαλό τρόπο. Για αυτό το ερχόμενο καλοκαίρι ας γίνει ο «σασμός» έτσι ώστε το «διαζύγιο» να είναι προσωρινό και οι δύο ηγέτες του ΠΟΑ να… ξαναπούν καλημέρα…

Δημοσιεύτηκε στην Athletic Press…