Politica 89.8
«Πέσαμε σε παγίδα» δήλωσε μετά το παιχνίδι-παρωδία της Τρίπολης ο Νίκος Νιόπλιας. Ως ποδοσφαιρικός αναλυτής, θα είχε βρει πράγματι τι έφταιξε και ο ΟΦΗ αιφνιδιάστηκε και έχασε από τον Αστέρα και αυγά και τα πασχάλια. Ως προπονητής όμως τι έκανε για να αποφύγει η ομάδα του αυτή την παγίδα; Πιάστηκε στον ύπνο, όπως τον ύπνο είχαν πάρει και οι παίκτες του μετά το 10λεπτο που ο Αστέρας περίμενε σαν το λιοντάρι το θήραμα του έτοιμο να ορμήσει και να το κατασπαράξει…
Δεν υπάρχουν δικαιολογίες όπως είπε και ο τεχνικός της κρητικής ομάδας μετά το παιχνίδι. Μόνο που πλέον οι δικαιολογίες αρχίζουν να στερεύουν για όλους. Και ο Νίκος Νιόπλιας ως προπονητής φέρει την μεγαλύτερη ευθύνη για την χθεσινή απαράδεκτη εικόνα της ομάδας του. Που παρουσιάστηκε εντελώς αδιάβαστη για τον αντίπαλο και έκανε δώρο στον Μεταξά, που βρισκόταν σε δύσκολη θέση πριν από το ματς, μια νίκη που του χάρισε μέρες στον πάγκο. Η θέση του Νιόπλια προς το παρόν μπορεί να μην κινδυνεύει αλλά αν συνεχίσει έτσι ο ΟΦΗ με αυτά τα αποτελέσματα και κυρίως αυτή την άθλια εικόνα, τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί(τώρα που λείπουν και οι Σαμαράδες που είχαν δείξει… ιώβειο υπομονή με Σίμο).
Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για το χθεσινό ναυάγιο. Περιμέναμε όλοι μετά την διακοπή και την επιστροφή των τραυματιών ότι θα δούμε μια άλλη ομάδα. Και όντως είδαμε. Αλλά, προς δυσάρεστη έκπληξη όλων, πολύ χειρότερη από εκείνη στο τελευταίο ματς πριν την διακοπή, με τον ΠΑΟΚ. Περιμέναμε να δούμε ένα ΟΦΗ με καλύτερη ψυχολογία, με περισσότερη αυτοπεποίθηση, με πάθος και ένταση που θα διεκδικούσε να σπάσει αυτή την καταραμένη παράδοση στην Τρίπολη και να δείξει ότι μπορεί να διεκδικήσει εξάδα. Είδαμε όμως μια ομάδα που δεν είχε κανένα πλάνο. Κανένα ίχνος δύναμης, πάθους και θέλησης. Εντελώς απροετοίμαστης ψυχολογικά και αγωνιστικά για ένα τέτοιο παιχνίδι. Με μια χάρτινη άμυνα, ένα αναιμικό κέντρο και μια επίθεση απλή αναφορά στο φύλλο αγώνα. Το ότι το σκορ έμεινε μόνο στο 2-0 είναι μάλλον…επιτυχία για τον ΟΦΗ που γλίτωσε από την συντριβή στο ίδιο γήπεδο όπου πριν μερικά χρόνια γνώρισε μιας από τις πιο βαριές ήττες της ιστορίας του. Τελικά οι παραδόσεις είναι για να σπάνε αλλά μόνο όταν έχεις την ομάδα για τις σπάσεις.
Οι γερόλυκοι Ιγκλέσιας, Μπαράλες, ο βιρτουόζος Μπαρτόλο(αλήθεια, αυτός ο παίκτης δεν έκανε για τον ΟΦΗ;), ο Τιλίκα, ο Γκαρντάφσκι και οι άλλοι… Τριπολιτσιώτες έδειξαν πως είναι να θέλεις πολύ ένα παιχνίδι. Δεν χρειάζεται καν μια «καυτή» έδρα. Ακόμα και χωρίς κόσμο στην εξέδρα όταν είσαι καλύτερος κερδίζεις. Ο ΟΦΗ από την πλευρά του πλέον με τέσσερις ήττες, μια νίκη και μια ισοπαλία σε έξι ματς και το δύσκολο πρόγραμμα που έχει μπροστά του καλείται να μαζέψει τα κομμάτια του και να προχωρήσει. Όμως η εικόνα του στην Τρίπολη δεν αφήνει και πολλά περιθώρια αισιοδοξίας…
ΥΓ: Υπάρχει λύση για τον ΟΦΗ κ. Λυσάνδρου; Εσείς δεν είπατε ότι «οι έξυπνοι βρίσκουν λύσεις ενώ οι χαζοί αναζητούν δικαιολογίες»; Ιδού λοιπόν, πεδίον δόξης λαμπρό…
