Politica 89.8
Στον Εργοτέλη αρχίζουν να συνειδητοποιούν σιγά -σιγά ότι η φετινή σεζόν θα είναι πολύ δύσκολη και τρομακτικά επίπονη για την ομάδα και τον κόσμο της. Όσο περνάει ο καιρός και έρχονται παιχνίδια όπως το(πάλαι ποτέ) ντέρμπι με τον ΠΟΑ για να καταδείξουν την στενωπό στην οποία μπήκε το ιστορικό σωματείο και ότι θα χρειαστεί μεγάλη υπομονή και πολλές αντοχές για να αντέξει την ανηφόρα…
Η ήττα πριν από μια εβδομάδα από τον Ανθεστίωνα στο Μαρτινέγκο με 4-2 και το 6-1 από τον ΠΟΑ στο Ατσαλένιο αποτελούν γροθιά στο στομάχι για τους «κιτρινόμαυρους». Το ότι αγωνίζονται με την ομάδα των Νέων Εργοτέλη την οποία την πήραν από την Α2 και την «προβίβασαν» στην Α1 δεν σημαίνει ότι μπορεί εύκολα ο φίλαθλος του Εργοτέλη να «χωνέψει» τέτοια αποτελέσματα, όταν βλέπει την φανέλα με το σήμα της ομάδας να διασύρεται…
Χρειάστηκε και ο ΟΦΗ να περάσει πριν από μερικά χρόνια από κακοτράχαλα…μέρη και πολλές άβολες στιγμές για να «καθαρίσει» και να επιστρέψει «αμόλυντος» στον φυσικό του χώρο. Χρειάστηκε να υποστεί και ήττες ταπείνωσης κυρίως όταν βρέθηκε στην Γ΄ Εθνική-ποιος ξεχνάει τον αποκλεισμό του στο κύπελλο της ΕΠΣΗ από τον Ρούβα, έστω κι αν δεν «καιγόταν» και πολύ τότε για την πρόκριση. Όμως τα δεδομένα ήταν διαφορετικά για τον ΟΦΗ που από την πρώτη στιγμή έθεσε ως στόχο την άμεση επιστροφή του και το πέτυχε έχοντας χαράξει, παρά τα κατά καιρούς προβλήματα του, μια πρωταγωνιστική πορεία.
Ο Εργοτέλης, αντίθετα, μπήκε σε αυτή την περιπέτεια χωρίς συγκεκριμένο πλάνο. Βέβαια, για να λέμε τα πράγματα με το όνομα τους, δεν είχε και άλλη επιλογή μετά τα τραγελαφικά που έγιναν το καλοκαίρι. Το τοπικό ήταν η μόνη ρεαλιστική λύση που εξασφάλιζε το «τώρα» χωρίς όμως να εγγυάται καθόλου για το «αύριο». Η χρονιά της επανεκκίνησης ήταν χαμένη αγωνιστικά ουσιαστικά πριν καν ξεκινήσει. Ο Εργοτέλης μπήκε να παίξει στο τοπικό για να μην υπάρξει… παύλα στην 93χρονη ιστορία του, να μην έχει κενό δράσης στην μεγάλη διαδρομή του. Μπήκε με την λογική να «περάσει αυτή χρονιά και βλέπουμε».
Και ναι, ο φίλαθλος του Εργοτέλη ξέρει τι είναι να παίζεις στο ερασιτεχνικό-τοπικό ποδόσφαιρο, δεν γεννήθηκε στα σαλόνια και μέσα στα μεγαλεία. Οι Εργοτελίτες θα κάνουν πέτρα την καρδιά τους και θα «καταπιούν» όλα τα στραβά κι ανάποδα της φετινής σεζόν. Θα παραμερίσουν και ήττες-ντροπή όπως αυτή από τον ΠΟΑ, τον Ανθεστίωνα και όποιες άλλες μπορεί να έρθουν αυτή την χρονιά, που την φανέλα του φορούν ταλαντούχα μεν αλλά αμούστακα πιτσιρίκια που πήραν στις πλάτες τους ένα βάρος που δεν τους αναλογεί. Θα τα υποστούν όλα αυτά αρκεί όμως να ξέρουν ότι αυτή η σεζόν θα είναι μια παρένθεση και μόνο σε όλη την ιστορική πορεία της ομάδας των τελευταίων ετών.
Στο ερώτημα, ωστόσο, αν θα είναι αυτή η πρώτη και τελευταία βασανιστική χρονιά για τους «κιτρινόμαυρους» απάντηση για την ώρα δεν υπάρχει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι οι δυσκολίες και τα εμπόδια είναι πολλά και ότι ο Εργοτέλης θα πρέπει να αρχίσει από τώρα να αναζητά τρόπους για να τα ξεπεράσει και να επιστρέψει στα επαγγελματικά πρωταθλήματα απαλλαγμένος από τα βαρίδια που τον έριξαν στον βυθό…
