Politica 89.8
Σήμερα, δεν θα γράψω πολλά για την αναμέτρηση της Τούμπας. Η ισοπαλία με τον ΠΑΟΚ αφήνει στυφή γεύση με το δοκάρι να τραντάζει ακόμα από το σουτ του Περέα(βάλτο αγόρι μου… που θα έλεγε και ο Σκουντής) στις καθυστερήσεις του αγώνα. Δίκαιο το «Χ» αλλά αν μια ομάδα έπρεπε να κερδίσει βάσει ευκαιριών ήταν ο ΟΦΗ με το ανεπανάληπτο τετ-α-τετ του Ντίκο στο 32΄και την αντεπίθεση για σεμινάρια που κατέληξε στο δοκάρι του Ισπανού στο 92΄.
Από το παιχνίδι αυτό που θέλω να σχολιάσω περισσότερο είναι η διαιτησία του Καραντώνη. Είναι…νίκη για τον ΟΦΗ ότι δεν έχασε το ματς με τον διαιτητή από την Ημαθία να είναι προκλητικός από το ξεκίνημα του αγώνα μέχρι και το φινάλε. Από την κάρτα στο 8΄στον Μεγιάδο, την φάση που έκοψε το πλεονέκτημα για δώσει φάουλ υπέρ του ΟΦΗ(!!!!) και στο τέλος όταν χαρίστηκε στον Ίγκανσον που ανέτρεψε τον Ντίκο ενώ έβγαινε μόνος του στην κόντρα. Είναι ευτύχημα που ο ΟΦΗ τελείωσε το ματς με 11(ο Νταμπράουσκας το κατάλαβε και έβγαλε νωρίς τον Αργεντινό χαφ) και που στο τέλος πήρε και τον βαθμό, νικώντας και την διαιτησία. Για το ματς έχουν γραφτεί πολλά, δεν θα γράψω κάτι παραπάνω. Θέλω να αναφερθώ, σήμερα στον Νταμπράουσκας.
Είχα σκοπό να γράψω αυτό το κείμενο μετά την συνάντηση που είχαμε οι δημοσιογράφοι, που καλύπτουμε το ρεπορτάζ του ΟΦΗ, με τον Λιθουανό την περασμένη Πέμπτη αλλά λόγω έλλειψης χρόνου δεν είχα την δυνατότητα. Ο Νταμπράουσκας επιβεβαίωσε την εικόνα που είχα σχηματίσει για εκείνον όλο αυτό το διάστημα που βρίσκεται στο Ηράκλειο. Το τι προπονητής είναι το δείχνει με την δουλειά του και τα αποτελέσματα τα οποία έρχονται σιγά-σιγά αλλά σταθερά. Αυτό που με εντυπωσίασε είναι η κουλτούρα του και η φιλοσοφία του γύρω από το ποδόσφαιρο και την προπονητική.
Μην γελιόμαστε, ο Νταμπράουσκας είναι πολυτέλεια για τον ΟΦΗ. Ήρθε στην Ελλάδα έχοντας κατακτήσει 11 τίτλους μέχρι τα 46 του(3 πρωταθλήματα και 8 κύπελλα) για να αναλάβει μια ομάδα με βαριά ιστορία αλλά σε αγωνιστική ανυποληψία και ουραγό στο πρωτάθλημα. Το όνομα του λοιπόν, ήταν πάνω από το όνομα του ΟΦΗ. Δυόμισι μήνες μετά ο Λιθουανός χτίζει μέρα με τη μέρα, λιθαράκι με λιθαράκι και κάνει και πάλι το όνομα του ΟΦΗ να ακούγεται αλλά όχι για τους λάθους λόγους…
Στις δυο ώρες που διήρκησε η συνάντηση μας ο Νταμπράουσκας έδειξε γιατί αν και νέος σε ηλικία έχει πετύχει τόσα πράγματα στην καριέρα του. Είναι έξυπνος, με πολλές γνώσεις για το αντικείμενο, σοβαρός, διπλωμάτης(με την καλή έννοια). Εκπέμπει σεβασμό και σε κερδίζει με την πρώτη κουβέντα. Μου έκανε εντύπωση ότι ξέρει τα πάντα για την Κρήτη(έχει διαβάσει μέχρι και τον Καπετάν Μιχάλη του Καζαντζάκη) και τον ΟΦΗ. Γνωρίζει ποιο είναι το μέγεθος της ομάδας, η ιστορία της αλλά και η ιστορία του τόπου που τον φιλοξενεί. Είναι πολύ σημαντικό αυτό και μού θύμισε τον Γκέραρντ, ο οποίος με το που ήρθε στο Ηράκλειο, το πρώτο που φρόντισε σε λίγους μήνες ήταν να μιλάει την γλώσσα όχι μόνο για να συνεννοείται αλλά και επειδή σεβόταν την Ελλάδα. Και σε πολλά ακόμα μπορεί ο Νταμπράουσκας να θυμίζει τον Ολλανδό αλλά είναι άδικο για τον ίδιο να μπαίνει σε μια τέτοια διαδικασία σύγκρισης με ένα άνθρωπο που για τον ΟΦΗ έχει ξεφύγει από την ιδιότητα του προπονητή και αποτελεί ένα μύθο. Δεύτερος Γκέραρντ δεν θα υπάρξει αλλά ο Νταμπράουσκας έχει τα φόντα να ακολουθήσει έστω και για λίγο τα βήματα του και να αφήσει το δικό του αποτύπωμα…
Έχουν περάσει κι άλλοι ξένοι προπονητές, μετά τον Γκέραρντ από τον ΟΦΗ. Ο Λιθουανός αν και είναι νωρίς δεν έχει καμιά σχέση με όλους τους προηγούμενους. Είναι προπονητής-καριερίστας και όχι κάποιος τυχαίος «τυχοδιώκτης» που έρχεται απλώς για να κάνει την «αρπαχτή» του και να φύγει. Από το πρωί μέχρι το βράδυ η σκέψη του είναι στην ομάδα και πως θα την βελτιώσει και θα την ανεβάσει επίπεδο. Δουλειά, δουλειά, δουλειά-αυτό είναι το μότο του.
Η διοίκηση έκανε μια καλή επιλογή για τον πάγκο και τώρα οφείλει να την στηρίξει με την ενίσχυση της ομάδας. Ο Νταμπράουσκας θέλει παίκτες που μπορούν να βοηθήσουν και δεν στοχεύει να κάνει…εκπτώσεις στις επιλογές του. Είναι η ευκαιρία του ΟΦΗ, όχι από φέτος αλλά από τη νέα χρονιά να μπει σε μια άλλη τροχιά, για να δώσει και μεγαλύτερο κίνητρο στον Λιθουανό να μείνει στην Κρήτη για μεγαλύτερο διάστημα από τον 1,5 χρόνο του συμβολαίου του. Γιατί με τον Νταμπράουσκας, ο ΟΦΗ μπορεί να θυμηθεί ξανά τα χρόνια της δόξας του και η δόξα όπως είπε και ο ίδιος δεν έρχεται με μια δυο νίκες αλλά με ένα τίτλο ή μια πορεία στην Ευρώπη…
