Politica 89.8
Βραδιά όπως αυτή της Δευτέρας έχει ζήσει κι άλλες το Γεντί Κουλέ στο φετινό πρωτάθλημα. Δεν φημίζεται δα και ως η απόρθητη έδρα, το έχει χάσει αυτό το εύσημο εδώ και πολλά χρόνια. Όταν χάνεις από ομάδες σαν τον Ιωνικό, τον Παναιτωλικό, τον Ατρόμητο και αγκομαχάς, γενικότερα να συλλέξεις βαθμούς στο σπίτι σου γιατί να προκαλεί εντύπωση η ήττα από τον Άρη; Ίσως διότι απουσιάζει, αυτό που έλεγε κάποτε ο Σίμος, και κάποιοι γέλαγαν μαζί του: η συναισθηματική σταθερότητα για να βάλει φρένο στα ακραία συναισθήματα που προκαλούν τα αποτελέσματα.
Η προσγείωση που προκάλεσε το 0-3 από τον Άρη ήταν ανώμαλη γιατί προήλθε μετά το ευρύ 4-1 επί της Λαμίας, το οποίο ήταν μάλλον παραπλανητικό για να αρχίσουν ορισμένοι να ονειρεύονται την εξάδα. Μια μερίδα του κόσμου, ίσως και ο ίδιος ο Νταμπράουσκας έπεσαν στην παγίδα να πιστέψουν ότι το μέγεθος της ομάδας είναι μεγαλύτερο από τις πραγματικές της δυνατότητες. Η νίκη της περασμένης αγωνιστικής που ήρθε με μια μέτρια εμφάνιση αλλά με αρκετή αποτελεσματικότητα δεν θα έπρεπε να παρασύρει σε λάθος εκτιμήσεις.
Ο Λιθουανός τεχνικός προφανώς υπερεκτίμησε τις ικανότητες της ομάδας του και υποτίμησε την δυναμική του πληγωμένου Άρη, ρισκάροντας με την επιλογή και του συστήματος και των παικτών που το υπηρέτησαν με το αποτέλεσμα να μην τον δικαιώνει. Οι απουσίες των Πασαλίδη, Διαμαντή ήταν μεν σημαντικές αλλά δεν αποτελούν δικαιολογία για την εμφάνιση και το αποτέλεσμα που γύρισαν τον ΟΦΗ στην μαύρη περίοδο του α΄ γύρου. Μια ομάδα οφείλει έχει πάντα ένα plan b για τις έκτακτες καταστάσεις όπως αυτή με την οποία είχε να κάνει ο ΟΦΗ λόγω των προβλημάτων της τελευταίας στιγμής.
Ο Νταμπράουσκας βρέθηκε στην χειρότερη του βραδιά από τότε που ήρθε στο Ηράκλειο και παρέσυρε και την ομάδα του η οποία στο α΄ ημίχρονο έδειχνε πολύ μικρή και ανήμπορη να αντισταθεί στις ορέξεις των κιτρίνων. Στις δηλώσεις του μετά το παιχνίδι τόνισε ότι «θέλουμε να παίζουμε γενναίο ποδόσφαιρο και όχι να παρκάρουμε πούλμαν στην περιοχή μας» με την άποψη του να είναι σεβαστή αλλά να μην αποτελεί και θέσφατο. Η απόφαση του να κοντράρει με αυτό τον τρόπο μια ομάδα με περίσσευμα ποιότητας στην μεσοεπιθετική γραμμή ήταν μοιραία για την εξέλιξη του αγώνα και το 0-3 εδώ που τα λέμε είναι και μικρό αφού αν δεν ήταν ο Μανδάς, που ήταν ο μόνος που διασώθηκε από το «ναυάγιο» το σκορ ειδικά στο α΄ μέρος μπορούσε να ξεφύγει επικίνδυνα…
Και επειδή όταν κάτι ξεκινάει στραβά συνήθως όλα πάνε στραβά ήρθε και ο τραυματισμός του Φελίπε για να κάνει ακόμα πιο βαρύ το κλίμα αφού το τελευταίο που θα ήθελαν στον ΟΦΗ είναι να χάσουν τον Βραζιλιάνο επιθετικό πριν καλά-καλά τον χαρούν. Ίσως, βέβαια, και εδώ να υπάρχει ευθύνη του Λιθουανού καθώς ο Φελίπε, φάνηκε από τα προηγούμενα ματς, παρά την καλή του παρουσία ότι, πιθανότατα δεν ήταν απόλυτα έτοιμος για να παίξει για ένα ημίχρονο. Προξενεί, επίσης εντύπωση η μη χρησιμοποίηση του Γκρόνινγκ από την στιγμή μάλιστα που ο ίδιος ο Νταμπράουσκας είπε στις δηλώσεις ότι ήθελε από τους παίκτες του να παίξουν με σέντρες προς την εστία του Άρη.
Όλα αυτά για να προλάβω κάποιους κακοπροαίρετους δεν αποτελούν μομφή κατά του προπονητή. Αν ο ΟΦΗ έχει φτάσει σήμερα να έχει μια διαφορά ασφαλείας από τις δυο τελευταίες θέσεις, το οφείλει αποκλειστικά στον Λιθουανό. Ήταν μια κακή μέρα(βραδιά στην προκειμένη περίπτωση) στην δουλειά όπως μπορεί να συμβεί σε όλους μας. Και επειδή όπως είχε πει και ο Ρικ Πιτίνο οι ήττες είναι σαν το λίπασμα (βρωμάνε πολύ αλλά κάνουν καλό) το ζητούμενο είναι να λειτουργήσει και η ήττα από τον Άρη με αυτό τον τρόπο έτσι ώστε ο ΟΦΗ να μην χρειαστεί να περάσει ξανά ένα τέτοιο βράδυ. Και επίσης να συνειδητοποιήσουν ορισμένοι μέχρι που μπορεί να φτάσει ο ΟΦΗ. Να κινδυνεύσει δύσκολο, η εξάδα μας τελείωσε και τυπικά οπότε αυτό είναι το ταβάνι του. Κίνητρο χρειάζεται να βρει από δω και πέρα και ο Νταμπράουσκας μπορεί να το δώσει για να κλείσει χωρίς απρόοπτα μια ούτως ή άλλως αποτυχημένη χρονιά και να κοιτάξει την επόμενη μέρα…
Υ.Γ: Ο Καραντώνης δεν υπήρχε περίπτωση να δώσει στον ΟΦΗ ούτε τον…πυρετό του. Φυσικά ο Άρης δεν χρειαζόταν την βοήθεια του για να νικήσει τον χειρότερο ΟΦΗ του β΄ γύρου αλλά η παρουσία του διαιτητή από την Ημαθία του έδινε μια παραπάνω ασφάλεια ότι αν κάτι πήγαινε στραβά ήταν εκεί για να επέμβει…
Υ.Γ2: Το χειροκρότημα στο τέλος είναι σημαντικό, παρόντος και του Μπούση αλλά ας μην εκληφθεί και ως άλλοθι στην συνέχεια. Ο κόσμος ήταν το μόνο ζωντανό στοιχείο από τον ΟΦΗ το βράδυ της Δευτέρας…
