Politica 89.8
Κάθε νίκη έχει τα δικά της χαρακτηριστικά, την δική της ξεχωριστή σημασία. Όλες δίνουν τρείς βαθμούς αλλά δεν προσφέρουν τις ίδιες συγκινήσεις. Για παράδειγμα το διπλό στον Βόλο έγινε με μια ουσιαστικά τελική προς την εστία. Η νίκη επί του Λεβαδειακού πανηγυρίστηκε έξαλλα γιατί ήταν η πρώτη στο Ηράκλειο και ήρθε με ανατροπή. Η τεσσάρα στο Αγρίνιο συνοδεύτηκε με την καλύτερη εκτός έδρας εμφάνιση, το τρίποντο επί του Αστέρα Τρίπολης ήταν ιδιαίτερο γιατί ήρθε στο τέλος ενώ η νίκη στην Λαμία ήρθε με κυνισμό και σούπερ αποτελεσματικότητα μετά από μια μέτρια απόδοση στηριζόμενη στην ατομική ποιότητα.
Σε ότι αφορά την τελευταία νίκη στην Νεάπολη ήταν η πρώτη που σημειώθηκε χάρις την βοήθεια της τεχνολογίας. Το VAR που στους αγώνες με Ατρόμητο, Βόλο και ΠΑΣ Γιάννινα στέρησε(δικαιολογημένα) από τον ΟΦΗ βαθμούς, αυτή την φορά τους έδωσε στην κρητική ομάδα διπλά και τρίδιπλα. Μια με την φάση του γκολ του Μάντζη που κρίμα για το ποδόσφαιρο αλλά ευτυχώς για τον ΟΦΗ προήλθε από οφσάιντ, άλλη μια με το πέναλτι και αποβολή που καταλόγισε ο Παπαπέτρου στο ξεκίνημα του β΄ μέρους που πιθανότατα θα έφερνε την ήττα και την γκρίνια και τρίτη και…φαρμακερή με το πέναλτι που κέρδισε ο Πασαλίδης και που αν δεν έμενε τραυματίας στο χορτάρι πιθανότατα δεν θα το είχε πάρει κανείς χαμπάρι.
Περιέργως πως ο Παπαδόπουλος, αυτή την φορά έκανε σωστά την δουλειά του στο VAR. Ήταν εκεί διορθώνοντας όλα τα διαιτητικά λάθη του Παπαπέτρου και των βοηθών του που-συμπτωματικά, άραγε; – ήταν όλα σε βάρος του ΟΦΗ. Ένα παιχνίδι που υπό άλλες συνθήκες το πιθανότερο είναι ότι θα κατέληγε στους γηπεδούχους, η ομάδα του Νταμπράουσκας το κέρδισε χάρις, κυρίως στην τεχνολογία την οποία αυτή τη φορά χειρίστηκαν άψογα τα ανθρώπινα χέρια. Έτσι ο ΟΦΗ έφυγε από την Νεάπολη με το 4ο φετινό τρίποντο εκτός έδρας, το οποίο αγωνιστικά ίσως να το δικαιούτο λιγότερο από όλα τα προηγούμενα αλλά ήταν και το πιο σημαντικό μέχρι το επόμενο…
Πάμε τώρα και στα αγωνιστικά. Ο Νταμπράουσκας για δεύτερο σερί παιχνίδι μετά τον Άρη είχε ατυχείς εμπνεύσεις όπως η χρησιμοποίηση του Τσιλιανίδη σε ρόλο δεξιού μπακ-χαφ και γενικά φάνηκε να είναι ντεφορμέ καθυστερώντας πολύ με τις αλλαγές του. Στο πρώτο ημίχρονο ο ΟΦΗ ταλαιπωρήθηκε αρκετά από τα στημένα του Ιωνικού ενώ επιθετικά φάνηκε μόνο μετά το μισάωρο σε δυο περιπτώσεις με τις ευκαιρίες των Μπαλογιάννη, Μπάκιτς.
Τα καμπανάκια του α΄ μέρους συνέχισαν να χτυπούν και στην επανάληψη τουλάχιστον μέχρι το 60΄και το σημείο που ο Γρηγορίου έκανε το μεγαλύτερο δώρο στον ΟΦΗ αποσύροντας από το ματς τον πιο επικίνδυνο παίκτη του μέχρι τότε, Μάντζη. Αν ήταν εκείνος σε μια δυο φάσεις που βρέθηκε ο Μάνος στην περιοχή το πιθανότερο είναι ότι η μπάλα θα πήγαινε στα δίχτυα και το παιχνίδι θα είχε πάρει άλλη τροπή.
Μια λαμπάδα λοιπόν, ο ΟΦΗ να ανάψει στον Γρηγορίου, άλλη μια στον Πασαλίδη που εκτός από πολύ καλός στα αμυντικά του καθήκοντα κέρδισε το πέναλτι και ευτυχώς που έπεσε σφαδάζοντας γιατί κανείς δεν θα καταλάβαινε τίποτα και τέλος άλλη μια στον Παπαδόπουλο που έκανε αυτό που θα έπρεπε να κάνει κάθε διαιτητής που σέβεται την δουλειά του, τον εαυτό του και το ποδόσφαιρο.
Πλέον, αυτό που απομένει στον ΟΦΗ είναι να κυνηγήσει δυο νίκες ως το φινάλε της κανονικής περιόδου, ώστε να τερματίσει στην 7η θέση και στην συνέχεια να «χτυπήσει» την πρωτιά στα πλέι άουτ. Είναι το λιγότερο που μπορεί να κάνει για να σβήσει την φετινή μέτρια χρονιά που είναι αποτέλεσμα του θλιβερού πρώτου γύρου. Νίκη με ΑΕΚ στο Ηράκλειο και με Λεβαδειακό στην Βοιωτία για εξιλέωση της αποτυχίας επίτευξης του βασικού του στόχου…
Υ.Γ: Καινούργιους κανονισμούς εφηύρε ο Σπάθας. Δεν ήταν λέει πέναλτι αυτό που κέρδισε ο ΟΦΗ γιατί οι δυο παίκτες που ενεπλάκησαν(Μπουενά-Πασαλίδης)ήταν μακριά από εκεί που κατέληξε η μπάλα δεν επηρέαζαν τη φάση και η επαφή έγινε…τυχαία. Όσο για το γκολ του Μάντζη που οι του Ιωνικού διαμαρτύρονται για τις γραμμές του VAR , το οφσάιντ διακρίνεται και με γυμνό μάτι κι όλα τα άλλα είναι για λαική κατανάλωση…
