Politica 89.8
Στις 6 Νοεμβρίου 2022 είχα γράψει, μετά την εντός έδρας αναμέτρηση με τον Ιωνικό(0-2) ότι ο ΟΦΗ είναι «η χειρότερη ομάδα της Λίγκας». Ο Νταμπράουσκας είχε μόλις έρθει στο Ηράκλειο και εκείνο ήταν το δεύτερο παιχνίδι στον πάγκο. Τότε είχε κόσμο στο γήπεδο(ευτυχώς με την Λαμία δεν είχε) και η απογοήτευση ήταν μεγάλη. Έγραφα, θυμάμαι ότι ο ΟΦΗ έχει άμεση ανάγκη από «μετάγγιση αίματος» με μεταγραφές και το μόνο θετικό ήταν η διακοπή λόγω του Μουντιάλ. Πράγματι ενισχύσεις(Μπάκιτς και Φελίπε οι δυο που ξεχώρισαν) ήρθαν ενώ η διακοπή βοήθησε και ο Νταμπράουσκας έκανε το «θαύμα» του την πρώτη του σεζόν. Ο Καρλ Μαρξ είχε πει ότι «η ιστορία επαναλαμβάνεται την πρώτη φορά σαν τραγωδία και την δεύτερη σαν φάρσα». Μόνο που στον ΟΦΗ τείνει, πλέον, να γίνει «ιστορία μου, αμαρτία μου» γιατί δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η δεύτερη φορά που επαναλαμβάνεται.
Κόντρα στην Λαμία ο ΟΦΗ συμπλήρωσε 10 αγώνες χωρίς νίκη. Ισοφάρισε το αρνητικό ρεκόρ της εποχής Σίμου πριν από τρία χρόνια, με την διαφορά ότι τότε είχε 10 σερί ήττες(η τελευταία με τον Νιόπλια στον πάγκο) ενώ τώρα έχει 6 ήττες και 4 ισοπαλίες. Η ουσία δεν αλλάζει με τον ΟΦΗ και τότε και τώρα να παρουσιάζει μια τραγική αγωνιστική εικόνα. Την ίδια που παρουσίαζε και πέρυσι πριν από την διακοπή για το Μουντιάλ όταν είχα γράψει ότι είναι η χειρότερη ομάδα της Λίγκας. Το ίδιο θα γράψω και σήμερα.
Η εικόνα του ΟΦΗ στο δεύτερο ημίχρονο με την Λαμία ήταν για λύπηση. Στο πρώτο κάτι πήγε να δείξει αλλά αμυντικά είχε και πάλι πολλά κενά και ως συνήθως ο αντίπαλος στην πρώτη του επίθεση βρήκε γκολ. Αυτή την φορά η ομάδα του Μελ δεν τα παράτησε, βγήκε μπροστά και κυνήγησε την ανατροπή, την οποία με λίγη τύχη μπορούσε να πετύχει πριν βγει το ημίχρονο. Έφτασε πάντως στην ισοφάριση και ενώ θα περίμενε κανείς να είναι ακόμα καλύτερος στην επανάληψη έγινε ακριβώς το αντίθετο. Δεν βγήκε ποτέ στο γήπεδο. Ακόμα και ο Μελ με τις αλλαγές του έδειξε να βρίσκεται σε μια σύγχυση. Οι παίκτες που μπήκαν δεν βοήθησαν, κάποιοι δεν έπρεπε να βγουν τόσο νωρίς(μετά τον τραυματισμό του Μπάκιτς ουσιαστικά έπαιζε με 10) και στο τέλος πρέπει να νιώθει ικανοποιημένος που η Λαμία έδειξε να αρκείται με τον βαθμό και δεν κυνήγησε τη νίκη(η αλλαγή του Ακούνια από τον Βόκολο αυτό έδειξε).
Αυτή την στιγμή ο ΟΦΗ έχει μπει σε δίνη και δεν δείχνει ικανός να βγει. Ούτε η αλλαγή προπονητή ήταν το σοκ που θα τον ξυπνούσε από την «χειμερία νάρκη» στην οποία βρίσκεται εδώ και τρείς μήνες. Ο Μελ κάνει ότι μπορεί, με τα υλικά που έχει στην διάθεση του. Χθες ο Ισπανός είπε στην συνέντευξη τύπου μια μεγάλη αλήθεια για ορισμένους παίκτες. Νέιρα, Τοράλ, Μπάκιτς είναι παίκτες με ποιότητα αλλά δεν είναι fit( σε καλή φόρμα) λόγω των ν προβλημάτων που βγάζουν κατά καιρούς. Και δεν είναι μόνο αυτοί οι τρείς. Φέτος δεν υπάρχει ούτε ο Λάρσον(από τους κορυφαίους πέρυσι), ούτε ο Βούρος, ούτε ο Φελίπε, ούτε και ο Ντίκο που πέρυσι τέτοια μέρα πετύχαινε δυο γκολ κόντρα στον Παναιτωλικό και στην συνέχεια έκανε την καλύτερη του σεζόν με την ασπρόμαυρη φανέλα. Δεν υπάρχουν, δυστυχώς, και οι περισσότερες από τις μεταγραφές που έγιναν το καλοκαίρι. Που είναι ο Λαμπρόπουλος, που είναι ο Καρώ, που είναι ο Γκλάζερ, που είναι ο Ριέρα.
Μετά το παιχνίδι ο Μιχάλης Μπούσης δήλωσε «Περήφανος για την ομάδα μας, δώσαμε μεγάλη μάχη. Θα συνεχίσουμε να παλεύουμε και στο τέλος θα επικρατήσουμε». Πως να πει όμως το ίδιο και ο κόσμος του ΟΦΗ κύριε Μπούση όταν βιώνει ξανά και ξανά τον ίδιο εφιάλτη κάθε χρόνο; Πως να αισθάνεται υπερήφανος όταν η κάθε χρονιά η ομάδα ξεκινάει με όνειρα και φιλοδοξίες και στην πορεία αλλάζει ρότα και ακολουθεί την λάθος διαδρομή.
Για το συνονθύλευμα που βλέπουμε τις τελευταίες δέκα αγωνιστικές κανείς φίλαθλος του ΟΦΗ δεν μπορεί να αισθάνεται περήφανος κύριε Μπούση. Άλλο η αγάπη και η περηφάνια για την ομάδα και για την φανέλα και άλλο να δηλώνεις περήφανος για αυτό το χάλι που περιφέρεται στα γήπεδα τους τελευταίους τρείς μήνες. Κανείς φίλαθλος του ΟΦΗ δεν μπορεί και δεν θέλει να βλέπει αυτό το θλιβερό θέαμα, την ομάδα του να μην μπορεί να κερδίσει τον ΠΑΣ Γιάννινα, την Λαμία, τον Ατρόμητο, τον Βόλο, τον Πανσερραικό, τον Παναιτωλικό, την Κηφισιά, τον Αστέρα Τρίπολης. Από ποια από αυτές τις ομάδες είναι καλύτερος αυτή την στιγμή ο ΟΦΗ; Τα αποτελέσματα μιλούν από μόνα τους και δίνουν την απάντηση. Μια ομάδα η οποία έδειξε και στο τελευταίο της παιχνίδι ότι θέλει μεν αλλά δεν μπορεί. Μια ομάδα που αποτελείται από κάτι κουρασμένα παλικάρια τα οποία όπως είπε και ο Μελ δεν αντέχουν πάνω από 55΄-60΄. Αυτή είναι η σκληρή πραγματικότητα.
Φαντάζομαι πως όταν λέει, ο μεγαλομέτοχος, ότι ο ΟΦΗ θα επικρατήσει στο τέλος εννοεί πως θα σώσει την κατηγορία γιατί αυτός είναι δυστυχώς, πλέον από δω και πέρα ο στόχος του. Ακόμα και γι αυτό όμως θα χρειαστεί ενίσχυση και μέχρι τώρα δεν έχει γίνει η παραμικρή. Όταν άλλες ομάδες όχι μόνο έχουν ενισχυθεί αλλά άρχισαν κιόλας να παίρνουν βαθμούς από τις μεταγραφές τους(παράδειγμα ο Πανσερραικός) ο ΟΦΗ παραμένει θεατής. Προφανώς και δεν έχουν αντιληφθεί οι ιθύνοντες της ομάδας την σοβαρότητα της κατάστασης. Ελπίζουμε μόνο όταν το καταλάβουν να μην είναι ήδη αργά για την επιστροφή….
