Ένα γήπεδο χωρίς…Ελπίδες

Βρέθηκα πριν λίγες ημέρες στο Καρτερό και συγκεκριμένα στο γήπεδο των Ελπίδων.

Ένα χώρο που για όσους τυχαίνει να μη το γνωρίζουν, κάποτε αποτελούσε ”κυψέλη” της ποδοσφαιρικής υποδομής. Αυτό το γήπεδο αποτέλεσε την αφετηρία της ποδοσφαιρικής ακαδημίας για όλη την Κρήτη. Και δε νομίζω να είναι υπερβολή.

Επίτηδες δεν αναφέρομαι σε πρόσωπα. Και ξέρετε το γιατί; Γιατί το γήπεδο αυτό έχει αφεθεί στο έλεος του Θεού. Ή τουλάχιστον δεν μπόρεσε να ακολουθήσει τις…εξελίξεις!

Γι’ αυτό λοιπόν θέλω να πω, ότι δεν θα εξετάσω ποιος ή ποιοι φταίνε. Είναι χίλιο- ειπωμένα. Δεν είναι όμως κρίμα ένας τόσο όμορφος χώρος, να είναι ξερός, να έχει πλημμυρίσει κάμποσες φορές εξαιτίας του ποταμού που είναι δίπλα, χωρίς υποδομή και προδιαγραφές;

Πόσο διαφορετικά θα ήταν εκεί με πλαστικό τάπητα, με ωραία και σωστή λειτουργικότητα; Θα μπορέσει άραγε κάποτε να υλοποιηθούν στο γήπεδο των Ελπίδων τα έργα που χρειάζονται;

Πόσα πράγματα, ένας σωστά διαμορφωμένος χώρος εκεί, θα μπορούσε να προσφέρει στον αθλητισμό και πολιτισμό του Ηρακλείου; Ακούνε οι αρμόδιοι;