Politica 89.8
Ο 27χρονος κεντρικός μέσος είναι το τελευταίο εξαγώγιμο προϊόν του Κρητικού ποδοσφαίρου που σίγουρα το τελευταίο όνομα που έχει να υπερηφανεύεται ότι “έβγαλε” είναι αυτό του Νίκου Μαχλά. Μεγαλύτερη καριέρα έκανε στην συνέχεια ο Γιώργος Σαμαράς αλλά ο αντιπρόεδρος της ΠΑΕ δεν μπορεί να θεωρηθεί εξαγώγιμο προϊόν του Ελληνικού ποδοσφαίρου μιας και πρόλαβε να φύγει από μικρό παιδί και να δημιουργήσει την δική του καριέρα στην Ολλανδία και την Αγγλία από τα 15 του χρόνια.
Είναι επιτυχία ή όχι για το Κρητικό ποδόσφαιρο ότι βγάζει έναν μεγάλο παίκτη κάθε 10 και 15 χρόνια; Όχι βέβαια αλλά αυτό είναι μια άλλη μεγάλη συζήτηση που δεν είναι της παρούσης.
Ο Μπουχαλάκης είναι πλέον ένας σύγχρονος box to box μέσος που τα στοιχεία που διαθέτει, δεν τα διαθέτουν πλέον αρκετοί Έλληνες ποδοσφαιριστές. Ο Κατσουράνης αποχώρησε, ο Σάμαρης είναι ένας παίκτης που πλέον βρίσκεται σε διαφορετικό δρόμο, ο Κουρμπέλης δεν έχει ούτε την τεχνική, αλλά ούτε και τα φυσικά προσόντα του “Μπούχα” και πραγματικά ώρες ώρες γελάω όταν βλέπω σχόλια των οπαδών του Ολυμπιακού να κράζουν τον Ηρακλειώτη μέσο που επί Μαρτίνς έχει αναδειχθεί σε κολώνα του κέντρου των Πειραιωτών.
Ένας ποδοσφαιριστής που μπορεί να μαρκάρει άνετα ενώ χάρις στα πλούσια σωματικά του προσόντα μπορεί με δύο βήματα να “βγάλει” μια επίθεση. Θυμηθείτε την απίστευτη κούρσα που έκανε σε ένα φιλικό με την Φενέρμπαχτσε όταν και μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα έφτασε από την μια περιοχή στην άλλη. Ναι, η παρουσία του στον Ολυμπιακό τον βελτίωσε, οι δανεισμοί του σε Εργοτέλη και Νότιγχαμ τον σκληραγώγησαν, η κριτική τον “ατσάλωσε” ακόμα περισσότερο και δεν είναι τυχαίες οι δηλώσεις που έκανε το βράδυ του Σαββάτου στην ερώτηση περί… κριτικής.
Το παράδειγμα του Μπουχαλάκη είναι τέτοιο που δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητο από κανέναν. Ένας ποδοσφαιριστής με πλούσιο ταλέντο, δούλεψε, το ανέπτυξε και πλέον βρίσκεται σε πολύ υψηλό επίπεδο. Ένας ποδοσφαιριστής για τον οποίο, όσοι τον θυμούνται από τα εφηβικά του χρόνια ξεχώρισε σαν την μύγα μες στο γάλα. Ο κατά έναν χρόνο μεγαλύτερος του, Νίκος Καρέλης, έπαιρνε τα εύσημα στις ομάδες “Κ” του Εργοτέλη, για εκείνον γράφονταν ύμνοι (ενίοτε όχι άδικα) αλλά τελικά ο Μπουχαλάκης είναι εκείνος που κάνει την μεγαλύτερη καριέρα από εκείνον.
Είναι πραγματικά κρίμα για το Κρητικό ποδόσφαιρο και όλους εμάς που χρειάζεται να βλέπουμε κάθε 10 και 15 χρόνια έναν (!!) ποδοσφαιριστή να μπορεί να αγωνίζεται σε υψηλό επίπεδο. Ενδεχομένως, σε αυτό δεν βοήθησαν και οι ομάδες του νησιού που είχαν τα πάνω τους και τα (πολύ) κάτω τους με αποτέλεσμα να μην βρουν χώρο τα παιδιά του νησιού. Ας ευχηθούμε πως δεν θα χρειαστεί να περάσουμε άλλα 15 χρόνια για να μιλήσουμε για έναν ποδοσφαιριστή από την Κρήτη που θα κάνει την δική του καριέρα.
