Politica 89.8
Ο σπουδαίος Νίκος Γκάλης είχε πει το καλοκαίρι του ’87 μια φράση, που έμελλε να… “κοπιαριστεί” από όλο το ντουνιά τα επόμενα 35 χρόνια: Στις 10 Ιουνίου του 1987 η Εθνική μας ομάδα νικούσε την Ιταλία για πρώτη φορά στην ιστορία της, λίγες στιγμές αργότερα ο τεράστιος Νίκος Γκάλης είπε τη μεγαλύτερη, την πιο διαχρονική ατάκα όλων των εποχών: “Είναι η μεγαλύτερη στιγμή μέχρι την επόμενη…”
Και αν για τα Χανιά η νίκη επί της Καλλιθέας αποτελεί την “μεγαλύτερη στιγμή” του φετινού μαραθωνίου, ο Γιάννης Ταουσιάνης, στα βήματα του Nick, είπε λίγο μετά την λήξη του αγώνα κάτι παρεμφερές.
Ο “Ταού” βρίσκεται κοντά, για την ακρίβεια λίγες αγωνιστικές απέμειναν ακόμα, για να πετύχει την τρίτη του άνοδο μέσα στα τελευταία τρία χρόνια. Την μια με τον Λεβαδειακό, την άλλη με τον Εργοτέλη (γιατί στην συνείδηση όλων εκείνος έχει ανέβει και όχι ο Ιωνικός) και τώρα πάει φουλ για άνοδο με τα Χανιά.
Και αν πλέον τα Χανιά διαθέτουν μια τεχνογνωσία, που απορώ αν την έχει άλλη ομάδα της κατηγορίας, (ούτε καν η πλούσια Καλλιθέα που αναλώνεται σε εντυπωσιακές μεταγραφές δίχως δομή και υπόβαθρο), αυτήν την οφείλουν σε ένα οργανόγραμμα που έχει δημιουργηθεί τον τελευταίο 1,5 χρόνο και λειτουργεί άψογα.
Μια ισχυρή ιδιοκτησία που δεν παρεμβαίνει στα πόδια του προπονητή (Ροκάκης), ένας άνθρωπος που γνωρίζει από ποδόσφαιρο και το αγαπάει (Βρέντζος), ένας από τους πιο έξυπνους ποδοσφαιράνθρωπους της χώρας (Λαμπράκης) και ένας προπονητής που δεδομένα τα επόμενα χρόνια θα βρίσκεται μόνιμα στους πάγκους της Super League 1: O Γιάννης Ταουσιάνης.
Η ομάδα που έχτισε ο Ταουσιάνης και όλος ο οργανισμός των Χανίων δεν στηρίχθηκε σε μπάτζετ εκατομμυρίων, δεν στηρίχθηκε σε φανταχτερές μεταγραφές, άντλησε παίκτες από την πλούσια δεξαμενή της πανέμορφης ομάδας του Εργοτέλη, στηρίχθηκε στον περσινο κορμό και τα αποτελέσματα της ομοιογένειας φάνηκαν καθ’ όλη την διάρκεια της φετινής αγωνιστικής περιόδου.
Όμως εκείνο που τρομάζει με τα φετινά Χανιά και δείχνει πόσο έτοιμα είναι για την άνοδο, είναι η αντίδραση που έβγαλαν μετά το βαρύ 5-1 από τον Ιωνικό. Οποιαδήποτε άλλη ομάδα, εν μέσω μιας σύντομης διαδικασίας όπως είναι αυτή των play offs, θα είχε διαλυθεί εσωτερικά. Τα Χανιά όμως όχι μόνο κατάφεραν να κλείσουν την “πληγή της περηφάνιας” όπως εύστοχα είπε ο Ταουσιάνης στην Καλαμάτα αλλά αντέδρασαν, έβγαλαν μέταλλο πρωταθλητισμού και μέσα σε δύο αγωνιστικές το -5 έγινε 0!
Ο Ταουσιάνης που έζησε αυτήν την διαδικασία των play offs με τον Εργοτέλη που είχε μπει τέταρτος και τελικά… τερμάτισε πρώτος, έχοντας και την εμπειρία των μπαράζ του Λεβαδειακού με την Βέροια, βρήκε τον κατάλληλο τρόπο να δώσει αντίδραση στους παίκτες του και εκείνοι του το ανταπέδωσαν και με το παραπάνω.
Πλέον λίγο έμεινε, τα Χανιά αξίζουν να βρεθούν στην Super League 1, δεν έχουν καμία σχέση με τον Πλατανιά που βρέθηκε από σπόντες στην μεγάλη κατηγορία, ομάδα δίχως βάση και δυναμική και εν τέλει το είδαμε λίγα χρόνια αργότερα όταν και εξαφανίστηκε από προσώπου γης. Ειδικά όταν σε ματς τόσο μεγάλης σημασίας, στα Περιβόλια δημιουργείται το αδιαχώρητο με πάνω από 3.000 κόσμο είναι δείγμα της δυναμικής του συλλόγου αλλά και του το πως τον αντιλαμβάνεται ολόκληρη η τοπική κοινωνία.
Αλλά αυτά θα τα πούμε όταν τελειώσει η χρονιά και η Κρήτη θα έχει ξανά δύο ομάδες στην Super League 1.
