Politica 89.8
Η κόρη μου είναι στα 3,5 χρόνια της. Είμαι ένας ευτυχισμένος πατέρας και δεν μπορώ να κρύψω την χαρά μου. Όλα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας μέσα στα τελευταία 24ωρα με την Σοφία Μπεκατώρου να εξομολογείται δημόσια την φριχτή εμπειρία που είχε και στην συνέχεια να ακολουθούν και άλλες αθλήτριες, με έκανε να φοβηθώ. Να φοβηθώ για το μέλλον του παιδιού μου και του κάθε παιδιού αυτού του πλανήτη.
Όμως αυτός ο φόβος που είναι ασυναίσθητος και τον νιώθουμε όλοι για τα παιδιά μας δεν πρέπει να σταθεί εμπόδιο για να τα βάλουμε να μπουν στον αθλητισμό. Αυτός ο φόβος που νιώθουμε όλοι μας θα πρέπει να σταθεί η αφορμή και να το πάρουμε ως μια μεγάλη ευκαιρία για να μπουν στον αθλητισμό και να ζήσουν την εμπειρία που δεν είχε η ανάλογη Σοφία Μπεκατώρου σε νεαρή ηλικία.
Αν μια χρυσή Ολυμπιονίκης όπως η Σοφία Μπεκατώρου έκανε την καταγγελία μετά από 20 ολόκληρα χρόνια, πόσες άλλες αθλήτριες υπάρχουν που έκρυβαν στα εσωτερικά τους “ντουλάπια” ανάλογες εμπειρίες; Ή να το πάω ακόμα πιο μακρυά, πόσα άλλα παιδιά έχουν υποστεί ανάλογες φριχτές και τερατώδεις εμπειρίες και δεν τις έχουν καταγγείλει;
Πόσα μικρά παιδιά έχουν ζήσει ανάλογες εμπειρίες, πως οι γονείς θα σκεφτούν αύριο – μεθαύριο να τα πάνε σε έναν αθλητικό σύλλογο όταν έχουμε δει, έχουμε μάθει τόσα όλα αυτά τα χρόνια. Από τις δεκάδες περιπτώσεις μικρών αγοριών στο Ρέθυμνο με το τέρας Σειραγάκη μέχρι την Μπεκατώρου, πόσες άλλες περιπτώσεις έχουν κρυφτεί μέσα στα ντουλάπια;
Οι καταγγελίες της Σοφίας Μπεκατώρου δεν είναι μόνο δική της υπόθεση αλλά υπόθεση όλων μας. Όλοι να σταθούμε στο πλευρό της μέχρι να μπει το μαχαίρι στο κόκκαλο σε τέτοιες υποθέσεις. Να μην μείνει τίποτα στο σκοτάδι, για το καλό των παιδιών μας, για το δικό τους αύριο. Για να μην υπάρχει φόβος αλλά ούτε και κανένας ενδοιασμός για να μπορέσουν όλοι να μιλούν για ανάλογες υποθέσεις στο μέλλον.
