Η μοναξιά του.. πρωτοπόρου

Τελικά τι θέλει ο κόσμος για να πάει σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο;

Φθηνό εισιτήριο. Καλές καιρικές συνθήκες. Άνεση στην παρακολούθηση του αγώνα. Εύκολο πάρκινγκ. Να υπάρχουν οι προϋποθέσεις να δει καλή μπάλα. Να υπάρχει βαθμολογικό ενδιαφέρον. Να μην έχει εκείνη την ώρα κάποιο άλλο ματς ώστε να δει το ματς απερίσκεπτος. Να μην το δείχνει η τηλεόραση ώστε να μην υπάρχει το δίλλημα κερκίδα ή καναπές.

Όλα αυτά τα συνδύαζε το εντός έδρας ματς του Εργοτέλη με τον Πιερικό το περασμένο Σάββατο.

Και όμως και πάλι ο κόσμος του γύρισε την.. πλάτη. Έχουν αρχίσει να στερεύουν οι δικαιολογίες πια και σύμπτωση επαναλαμβανόμενη παύει να είναι σύμπτωση.

Δυστυχώς το θέαμα στις κερκίδες ήταν και πάλι ντροπιαστικό. Για κάθε Ηρακλειώτη. Ανεξάρτητα από το ποια ομάδα υποστηρίζει, μία ομάδα της πόλης μας φιγουράρει την κορυφή της Φούτμπολ Λιγκ.

Παίζοντας και καλό ποδόσφαιρο. Με σταθερά καλή πορεία. Είναι δίκαια στην πρώτη θέση. Κάνει φάσεις και προσπαθεί να δημιουργήσει εν αντιθέσει με την συντριπτική πλειοψηφία των αντιπάλων του που θέλουν μόνο να καταστρέψουν.

Σε ένα Παγκρήτιο Στάδιο που είναι κόσμημα και προσφέρει ανέσεις που κανένα άλλο γήπεδο στο Ηράκλειο δεν παρέχει. Και ας είναι αχανές, Άδειο μοιάζει κρύο. Και φέτος είναι πολύ άδειο. Και πολύ κρύο.

Με εισιτήριο στα 10 ευρώ αλλά με τα μίνι διαρκείας με 50 ευρώ βλέπεις 9 ματς, δηλαδή 5,5 ευρώ περίπου ανά ματς.

Και όμως. Ο κόσμος το περασμένο Σάββατο προτίμησε το.. στριμωξίδι και τον καφέ στο κέντρο του Ηρακλείου από το να πάει να δει ένα ποδοσφαιρικό ματς.  Γιατί οι καφετέριες ήταν γεμάτες. Και ο καφές δεν είναι και φθηνός. Άρα δεν υπάρχει δικαιολογία οικονομικής φύσεως.

Είναι θέμα παιδείας. Και κουλτούρας μας. Κρίμα πάντως γιατί αυτήν την συμπεριφορά δεν την αξίζει ο Εργοτέλης. Που είναι ομάδα του Ηρακλείου.

Αν πήγαιναν στο Παγκρητιο θα έβλεπαν ένα Εργοτέλη καταπληκτικό να προηγείται με 2-0 και να χάνει τα.. άχαστα και για άλλα γκολ. Να δέχεται ένα γκολ στο τέλος από το.. πουθενά και να υπάρχει άγχος μέχρι το τελευταίο λεπτό. Το τελικό 2-1 μπορεί να δίνει αέρα… πέντε βαθμών από τον δεύτερο στην ομάδα του Σίνισα Γκόγκιτς όμως είναι και μία απάντηση σε όσους και πάλι τον έκαναν να νοιώθει μόνος.

Η μοναξιά του.. πρωτοπόρου δεν τιμάει κανέναν.  Στα εκτός έδρας ματς του Εργοτέλη πηγαίνει αρκετός κόσμος να δει την ομάδα της πόλης τους να αντιμετωπίζει την καλύτερη ομάδα της κατηγορίας.

Εδώ τον.. έχουμε στα πόδια μας και απαξιούμε να πάμε να τον δούμε. Ντροπή.

Και μην ξεχνάμε ότι δεν είχε και τηλεοπτική κάλυψη το ματς. Οπότε ακόμα και αυτή η αστεία δικαιολογία δεν στέκει.

Όπως και καμία δικαιολογία. Τι άλλο να κάνει δηλαδή μία ομάδα για να πάει κάποιος να την δει;

Μπράβο στην ομάδα του Εργοτέλη. Κόκκινη κάρτα στον κόσμο. Κρίμα…