Politica 89.8
Βρέθηκα μετά από περίπου δέκα χρόνια ξανά στο γήπεδο του Διαγόρα στην Ανώπολη το περασμένο Σάββατο(27/4) στο παιχνίδι-φιέστα με τον Ελλάνιο Δαίδαλο.
Ειλικρινά το χάρηκα, αλλά δεν είναι το θέμα μου αυτό, απλά ξεκινάω με το εξής.
Ξερό το είδα τότε, με χώμα όπως γνωρίζουμε όλοι, το είδα και τώρα. Μεγάλο αγκάθι για το Διαγόρα.
Καλοί οι τίτλοι, οι άνοδοι, και όλα τα αγωνιστικά, αλλά ξέρουν όλοι πως αν ποτέ το όνειρο τοποθέτησης πλαστικού τάπητα γίνει πράξη, μόνο τότε θα γυρίσει πραγματικά σελίδα το καμάρι τους ο Διαγόρας.
Μακάρι να τονίσω εδώ, όλα τα ξερά γήπεδα του νομού Ηρακλείου να τα δούμε με τάπητα, μακάρι γηπεδικό πρόβλημα να έρθει η στιγμή να μην έχει κανένα σωματείο. Καλά, το ξέρω, και μετά ήρθαν οι μέλισσες!
Με ‘’τρώει’’ και μια απορία, γιατί εκεί στην ευρύτερη περιοχή, Ανώπολη, Γούβες, Γούρνες, ακόμα και Επισκοπής, γιατί σε κανένα γήπεδο τότε τη ‘’χρυσή’’ εποχή δεν εγκρίθηκε κανένα κονδύλι οικονομικό;
Να πιάσω και το γήπεδο των Ελπίδων; Ας το πιάσω, ξέρω είναι πολλά στη μέση, αλλά υπάρχουν και άλλα που δε τα γνωρίζω εγώ τουλάχιστον.
