Τοπικά… καρφάκια!!!

Αυτά είναι. Από την Α1, έτσι; Βόννη και Γιακουμάκης, Τριτωνία και Καλυκάκης.

Χωρίς να αγγίζουμε τα εσωτερικά καμίας ομάδας και κανενός κόουτς, ακολουθώντας ίδιες συντεταγμένες των επαγγελματικών κατηγοριών, προκοπή δε θα βλέπουμε στο… ερασιτεχνικό μας ποδόσφαιρο. Δεν πάμε πουθενά έτσι. Και..όχι μπράβο τους!!

Δεκέμβριος και βγάλαμε το πρώτο… πρωταθλητή χειμώνα. Την ΑΣΑΒ και στον 2^ο όμιλο της Α2, με την αυλαία του πρώτου μισού του πρωταθλήματος. Ακολουθούν και οι άλλοι.

Πρεμιέρα στο παιδικό πρωτάθλημα της Ένωσης, μας έλειψε, βλέπετε λόγο του αόρατου εχθρού, το χάσαμε για ένα χρόνο. Και ο Βαγγέλης μας, ξεκίνησε τα ταξίδια με τη μηχανή του από γήπεδο σε γήπεδο. Ένα..ζεστό καπουτσίνο στο Βαγγέλη παρακαλώ!

Μαθαίνουμε πως ο Παγκαλάκης κάνει… παπάδες με τη Τύλισο μέχρι τώρα. Και έτσι θα συνεχίσει, φτάνει να παραμείνει στο..δρόμο του Θεού!

Είναι αλήθεια πως στην ομάδα του Καβροχωρίου, τον Άγιο Δημήτριο, ο president Νικόλας Πατραμάνης, εκπαιδεύει έναν… καβρό ως μασκότ να συνοδεύει την ομάδα στο γήπεδο;;;

Και γιατί δηλαδή στην ΑΕΚ είναι καλύτεροι που στρατολογούν τον αετό για τη νέα… Φιλαδέλφεια;;; Αμ πως!!!

Σε γήπεδο για τη πρώτη αγωνιστική του παιδικού, φωνάζει ο προπονητής στο νεαρό αθλητή του… δώσε μωρέ, δώσε, δώσε τη μπάλααα. Και μια γυναικεία φωνή, μητέρας, από τη κερκίδα…

Που να τη δώσει, στα πουλιά;;; Αφού δεν υπάρχει κανείς κοντά του. Γέλασαν μέχρι και τα τσιμέντα!!!