Με το βλέμμα στο μέλλον…

Οι εποχές αλλάζουν και μόνο τα “ανοικτά” μυαλά μπορούν να παρακολουθήσουν και να συμμετέχουν στις εξελίξεις. Αυτός νομίζω πως είναι κανόνας απαράβατος σε γενικό επίπεδο. Πιάνοντας το πρόλογο θα ήθελα να σταθώ στο αποτέλεσμα των κινήσεων της συγχώνευσης – συνεργασίας των σωματείων Ηρακλή Ηρακλείου και Θερίσου.

Παλιότερα όπως έχω μάθει είχε  υπάρξει πρόταση της μιας πλευράς. Δεν είχε γίνει αποδεκτό από την άλλη. Τώρα ήταν σειρά της δεύτερης πλευράς, αρχικά ακούσθηκε θετικά στα αυτιά της πρώτης, ξεκίνησαν οι συζητήσεις, και έπεσαν επί τάπητος όλα τα θέματα, οι εκκρεμότητες, τα διλήμματα, οι διαφωνίες, και μετατράπηκαν σε… συμφωνίες!

Απλά είναι τα πράγματα, θέλεις κάτι; Το πετυχαίνεις!

Όπως αναφέρεται και στο δελτίο τύπου τους, οι ανάγκες της εποχής επιτάσσουν νέα δεδομένα. Συγχώνευση λοιπόν όχι τυχαίων σωματείων. Ηρακλής και Θέρισος έχουν τη ξεχωριστή ιστορία τους στο Ηρακλειώτικο ποδόσφαιρο. Δε λησμονήθηκε όμως και από κανέναν πως για κάποια χρόνια “απουσίασαν” από τα πρωταθλήματα. Εκφράζουν την ευρύτερη περιοχή της Θερίσου και οι δυο πλευρές, που πλέον είναι μία!

Μαζί μπορούν περισσότερα, φιλάθλους έχουν, στελέχη πολύ ικανά διαθέτουν, όρεξη για δουλειά να υπάρχει, και θα υπάρχει, είμαι σίγουρος. Τώρα βέβαια μπορεί να αρχίζει και το μεγαλύτερο στοίχημα τους!

Να διατηρηθούν εις… σάρκα μία, και να υπάρχει και… αγάπη παντοτινή! Έχουμε δει παραδείγματα συγχωνεύσεων να βαδίζουν σωστά, έχουμε δει και ναυάγια.

Ας είμαστε όμως αισιόδοξοι, και εγώ είμαι. Δουλειά για τη πρώτη ομάδα την… Ένωση Ηρακλή-Θερίσου, δουλειά στην υποδομή όπου ο Ηρακλής έχει φτιάξει καλή ‘’μαγιά’’, τι τους λείπει;

Μα ένα γήπεδο! Το σπίτι τους χρειάζονται πλέον.

Και σε αυτό, μπορούν να έρθουν ευχάριστες εξελίξεις. Και θα έρθουν! Απλά υπομονή και αισιοδοξία χρειάζονται. Και είμαι αισιόδοξος.