Ο… καπετάν Κόρακας του τοπικού!

Συνομιλώντας πρόσφατα με άνθρωπο της ομάδας του Κόρακα, μου έδωσε να καταλάβω τη φιλοσοφία που θα ακολουθούν και τους στόχους που βάζουν.

Ο ίδιος δεν έχει ξεχάσει φυσικά πως δε πάνε και πολλά χρόνια που είχε μπει “λουκέτο” στην ομάδα και είναι κάτι που δεν επιθυμεί να το ξαναδεί κανένας τους.

Φρένο λοιπόν βάζουν στις σπατάλες, στις μεταγραφές, στου ενός έτους παίχτες. Θέλουν να δημιουργήσουν ομάδα με πλάνο δεκαετίας, να φτιάξουν ομάδα σιγά σιγά, με γηγενείς μόνο παίχτες, να παίζει ο Κόρακας καλό ποδόσφαιρο, αλλά όλα αυτά με υπομονή και δουλειά. Όπως επίσης να φτιάχνονται παράλληλα παίχτες με προοπτική εξέλιξης.

Στο πόστο του προπονητή αφού συνομίλησαν μαζί του και υπήρξε ταύτιση απόψεων, θα συνεργάζονται με το Γιάννη Νικολαντωνάκη, ήταν παλιότερα μαζί με τον Αλεξάκη στο πάγκο του Ζαρού.

Τα παραπάνω είναι πράγματα που δε τα βλέπουμε δυστυχώς συχνά στο τοπικό τις τελευταίες δεκαετίες. Ως μικρογραφία των επαγγελματικών κατηγοριών, και στο τοπικό οι παράγοντες δεν έχουν υπομονή. Όλα εξαρτώνται από το αποτέλεσμα και μόνο. Δεν υπάρχει οργάνωση, δεν υπάρχει εξέλιξη, χωρίς πλάνα, και μακροχρόνια βήματα.

Κανένας δεν πάει από τις “σκάλες”, προτιμούν τα… ασανσέρ, και όπου τους βγάλει!

Και ιδιαίτερα βέβαια στις ποιο μεγάλες κατηγορίες, σε Α1 και Α2, και λιγότερο από κει και κάτω. Θεωρώ οι παράγοντες θα πρέπει να δίνουν την απαιτούμενη πίστωση χρόνου στο προπονητή, να τον πληρώνουν κανονικά, και να θέλουν αλλά και να απαιτούν να τους δημιουργήσει ομάδα με προοπτικές, και όχι με μονοετή ημερολογιακή λήξη.

Ας υποβιβαστεί η ομάδα κατηγορία, και να εκμεταλλεύονται άπαντες από κάθε στραβοπάτημα αυτά που χρειάζεται, δεν έρχεται η συντέλεια του κόσμου αν πέσει μια ομάδα κατηγορία!