Έδεσαν σε… Δεμάτι τις Ελπίδες για το τίτλο τους!

Στιγμές του ένδοξου παρελθόντος έζησαν το Σάββατο τόσο οι Ελπίδες, αλλά όσο και η ιστορική τους έδρα! Φυσικά και για το Δεμάτι ήταν μια ξεχωριστή αναμέτρηση, που μπήκε με κεφαλαία γράμματα στη σειρά αγώνων που έχουν δώσει τα χρόνια που είναι στο τοπικό. Παιζόταν ο τίτλος, το γόητρο, και η κόντρα(με τη καλή έννοια) μεταξύ των δυο πρώτων ομάδων της βαθμολογίας του Β1 ομίλου. Που την άνοδο τους την έχουν εξασφαλίσει.

Αλλά είπαμε, κούπα είναι αυτή! Υπάρχει κάποιος που δε θέλει τη λάμψη της; Δε θέλω να μειώσω κανέναν παίχτη, αλλά τη… παίχταρος είναι αυτός ο Νουχάι των Ελπίδων; Του αξίζει καλή μεταγραφή (ελπίζω να μη με κυνηγήσει η διοίκηση των Ελπίδων μόνο!) Πέτυχε εκπληκτικό τέρμα στο 62’. Τον είδα, έξω από τη περιοχή, σήκωσε το κεφάλι, επέλεξε το “παραθυράκι” του Παπαλεωνίδα, και με “γραμματόσημο” έστειλε τη μπάλα από εκεί να αναπαυθεί στα δίχτυα του Δεματίου.

Από πλευράς γκολ, όλα κρίθηκαν στην επανάληψη. Αφού μπορεί στο πρώτο μέρος το Δεμάτι να έλεγχε από την αρχή το ματς, αλλά αποτέλεσμα δεν υπήρξε. Οι γηπεδούχοι έκαναν και το 2-0 με πέναλτι του Χατζηιωάννου (74΄) αλλά μείωσε σύντομα επίσης με πέναλτι (76΄) ο Γκαραγκούνης σε 2-1 που ήταν και το τελικό σκορ.

Οι συγκινήσεις στο στρατόπεδο των Ελπίδων ήταν μεγάλες. Υπήρξαν κυριολεκτικά δάκρυα χαράς, φόρτισης, και συγκίνησης. Οι φιλοξενούμενοι στεναχωρήθηκαν, λογικό είναι, αλλά όλα είναι εμπειρίες, η διάρκεια είναι που μετράει μέσα στο χρόνο.

Η ομάδα του κόουτς Αντώνη Σουγιά, πέρασε ξανά στη κορυφή. Δυο πονταλάκια μπροστά, θα δούμε τώρα τη διαχείριση της κατάστασης. Έχουν απομείνει συνολικά έξι αγωνιστικές, αλλά κανένας τους δεν έχει κάνει το ρεπό του ακόμα.