Παρακάλα, παρακάλα… που στο δοκάρι πήγε η μπάλα!

Να παρακαλούν… που στο 95’ η μπάλα τράκαρε στο δοκάρι από το σουτ του Σαραφαντίν!

Παρακάλα, παρακάλα… όπως έλεγε και ένα παλιότερο τραγούδι των… Ζιγκ-Ζαγκ!!!  Ο νεαρός αθλητής του Λίντο, με την είσοδο του στην ανάπαυλα, έδωσε  λύσεις και βοήθειες, και εκεί στα… χασομέρια λοιπόν, θα μπορούσαν οι φιλοξενούμενοι, να κάνουν την ολική ανατροπή και να φύγουν με το 2-1 από την έδρα του Μαραθώνα.

Αλλά έτσι το ήθελε η… δικαιοσύνη του αγώνα, μοιρασιά βαθμών(1-1) μεταξύ δυο ομάδων που διαπρέπουν πολύ ικανοποιητική πορεία έως τώρα στο μαραθώνιο της Α2 κατηγορίας. Οι γηπεδούχοι, που μετράνε μια μόνο ήττα, αυτή στο Θραψανό, είχαν δικό τους το πρώτο ημίχρονο. Με ήρεμο παιχνίδι, χωρίς μουρμούρα και γκρίνιες, προηγήθηκαν και φαίνονταν να ελέγχουν τη κατάσταση.

Παρότι το Λίντο στο ίδιο διάστημα δυο φορές… άγγιξε το γκολ! Στην επανάληψη, βαρόμετρο στο τι θα επακολουθούσε στάθηκε η αποβολή στο 49’ του Σερλιδάκη των γηπεδούχων. Παθητικό ρόλο αναγκαστικά μετά για όλο το υπόλοιπο του αγώνα για το Μαραθώνα. Περνώντας ο χρόνος, αυξάνονταν η πίεση των νικητών.

Ήρθε το δικό τους τέρμα(στο 84) και θεωρώ πως άπαντες που έβλεπαν το ματς, είχαν την ίδια άποψη. Δικαιοσύνη(που δεν υπάρχει πάντα) σημαίνει να πάρουν από ένα βαθμό αυτές οι δυο ομάδες. Και τα… βουντού(!) έπιασαν τόπο τελικά! Στο δοκάρι και λήξη παράλληλα του  αγώνα, ακούσθηκαν επιφωνήματα… ανακούφισης από τη μια και… ατυχίας από την άλλη!

Ο Μαραθώνας έπαιξε με πολλές απουσίες, για διάφορους λόγους, όμως αρκετοί από τους φρέσκους 11άδατους παίχτες, φάνηκε να μη σπαταλούν την ευκαιρία που τους δίνεται με πολλά περιθώρια βελτίωσης φυσικά. Δε θα πρέπει να παραλείψουμε να αναφέρουμε πως οι αλλαγές του κόουτς του Λίντο του Γιώργου Αποστολάκη,Σαραφαντίν, Φρογάκης, Αλεξάκης, έπιασαν τόπο και οι τρείς.