Politica 89.8Η αλήθεια είναι ότι ο Χερ Οτο Ρεχάγκελ είχε μια απόλυτα πετυχημένη θητεία στον πάγκο της Εθνικής μας ομάδας. Την πιο πετυχημένη όλων των εποχών. Την Ελλάδα την ανέβασε ψηλά. Πολύ ψηλά δεν πήγαινε. Στην κορυφή της Ευρώπης. Ίσως όσο πιο ψηλά αντέχαμε και ενδεχομένως αξίζαμε. Ίσως να ήταν και τυχερός. Αγαπήθηκε. Η υπερβολική αγάπη γεννά μίσος. Και ο Γερμανός είχε φανατικούς φίλους αλλά και ορκισμένους εχθρούς. Συνεπώς το έργο του μελλοντικού προπονητή της εθνικής μας ήταν a priori δύσκολο. Όμως ο Φερνάντο Σάντος φάνηκε ότι αντέχει το βάρος και έχει ήδη κερδίσει το πρώτο στοίχημα.
Η εθνική μας ομάδα προκρίθηκε στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα του 2012 που θα γίνει στα γήπεδα της Πολωνίας και της Ουκρανίας. Και προκρίθηκε αήττητη. Εντάξει δεν είχε δα και μεγαθήρια στον δρόμο της αλλά έδειξε σε πολλά ματς ότι ήταν το αφεντικό του ομίλου. Μία ομάδα δυνατή στην άμυνα με σαφέστατο αγωνιστικό προσανατολισμό και αγωνιστικό προφίλ που ήθελε το θετικό αποτέλεσμα.
Οκ, σπουδαία μπάλα δεν έπαιξε. Αυτή η εθνική όμως έχει την δυνατότητα να κάνει αυτό που μπορεί. Και το κάνει καλά. Άλλωστε πότε έπαιξε μπάλα η εθνική μας για να παίξει τώρα; Και μην μου πείτε επί Ρεχάγκελ. Γιατί Ευρω πήραμε αλλά μπάλα δεν παίξαμε. Αλλά ας μην γκρινιάζουμε. Αυτό το ποδόσφαιρο παίζουμε, αυτό έχουμε και αυτό αγαπάμε. Γιατί με όλα αυτά που γίνονται στο ελληνικό ποδόσφαιρο θα πάψουμε και να το αγαπάμε. Και αυτό είναι το επικίνδυνο.
Αλλά αυτό είναι άλλη κουβέντα. Η Εθνική του Σάντος έκανε αυτό που έπρεπε. Το χρέος της. Το ποδοσφαιρικό της καθήκον. Με επτά νίκες και τρείς ισοπαλίες πήρε την πρώτη θέση στον έκτο προκριματικό όμιλο και εξασφάλισε την απ΄ ευθείας πρόκριση για το μεγάλο ποδοσφαιρικό ραντεβού του χρόνου. Και είχε και εντυπωσιακή αμυντική συμπεριφορά. Μόλις 5 γκολ παθητικό. Και βάλαμε 14.
Προκριθήκαμε και ας ξεκινήσαμε με γκέλα με την Γεωργία του Κετσπάγια στο Φάληρο με 1-1. Το 0-0 στο Ζάγκρεμπ ήταν όμως ένα μεγάλο αποτέλεσμα. Αλλά και το 2-1 επί του Ισραήλ. Όμως το μεγαλύτερο ήταν το 0-1 στο Τελ Αβιβ στις 2 Σεπτεμβρίου με το γκολ του Νίνη. Και φυσικά τα δύο τελευταία. Το 2-0 επί της Κροατίας και το 1-3 στην Τιφλίδα. Με την βολίδα του Φωτάκη και το γκολ του ξεχασμένου Χαριστέα. Μεγάλες γκέλες δεν κάναμε. Παρ΄ ολίγο να την πατήσουμε στην Μάλτα αλλά και στην Γεωργία στο τέλος. Όμως τέλος καλό όλα καλά.
Η πρόκριση μετράει και αφήνει σε όλους ένα χαμόγελο ευτυχίας. Σε δύσκολους καιρούς γενικά για τον τόπο μας. Και χαλεπούς καιρούς και ποδοσφαιρικά. Το ελληνικό ποδόσφαιρο με τον Σάντος στον πάγκο θα δώσει το παρών για τρίτη σερί φορά σε τελική φάση Ευρωπαϊκού πρωταθλήματος. Και ελπίζουμε να έχουμε μια αξιοπρεπή παρουσία. Να μην πάμε απλώς για να πάμε. Και για να γίνει αυτό θα πρέπει αυτή η ομάδα να προστατευτεί ως κόρη οφθαλμού από όλους και να βοηθηθεί. Να την βοηθήσουν να κάνει καλή, σωστή προετοιμασία και στην ώρα της. Η πρόκριση από μόνη της δεν λέει τίποτα. Ας έχουμε και μία καλή κλήρωση στις 2 Δεκεμβρίου.
Άλλωστε του Ρεχάγκελ στις κληρώσεις του.. έτρεχε. Γεννούσαν και τα κοκόρια του. Αλλά και η εθνική του Σάντος με μία καλή τύχη στο πλευρό της μπορεί να κάνει αρκετά. Έχει πλέον το μέταλλο. Γι΄ αυτό και θα είναι παρούσα σε ένα ακόμα μεγάλο ραντεβού. Και είναι και αήττητη με τον Σάντος σε 16 σερί ματς. Από τις 11 Αυγούστου του 2010 που ανέλαβε ο Πορτογάλος , και το διπλό στην Σερβία, το κοντέρ γράφει συνεχώς. Έσπασε και το ρεκόρ του Ρεχάγκελ που είχε 15 ματς αήττητος. Αυτό μπορεί να λέει πολλά μπορεί να μην λέει και τίποτα. Όπως και το ότι καλεί συνεχώς νέους παίκτες.
Τους πιο φορμαρισμένους αν και στο θέμα Μήτρογλου, και την μη κλήση του, υπήρξαν ενστάσεις. Αλλά γενικά είναι δίκαιος. Και έχει καλέσει καμιά σαρανταριά παίκτες από όταν ανέλαβε πέρυσι το καλοκαίρι. Κάνει συνεχώς λίφτινγκ έχοντας πάντως ένα βασικό κορμό. Όχι σαν τον χαρακτηριζόμενο.. αρτηριοσκληρωτικό Ρεχάγκελ που είχε καλέσει μόλις… 75 παίκτες σε περίπου δέκα χρόνια. Όλο τους ίδιους και τους ίδιους. Κατηγορήθηκε γι΄ αυτό.
Όμως έχει ανεβάσει τον πήχη ψηλά είπαμε. Και είναι στο χέρι του Πορτογάλου να τον διατηρήσει εκεί που βρίσκεται. Και γιατί όχι να τον ανεβάσει και λίγο ακόμα. Γιατί να μας απαγορέψουν να ονειρευόμαστε άλλωστε και ποδοσφαιρικά . Και ας μην είναι μία ομάδα – όνειρο.
Ας είναι μία ΟΜΑΔΑ με κεφαλαία γράμματα και να παίρνει αυτό που πρέπει και όταν πρέπει. Και αυτό είναι το μεγάλο στοίχημα του Σάντος. Που έχει κατηγορηθεί ως .. λούζερ γιατί πάντα φτάνει ψηλά αλλά όχι ψηλότερα από όσο πρέπει. Αλλά δεν έχει κατηγορηθεί ,πλην του σύντομου περάσματος του από τον Παναθηναϊκό, για ανικανότητα. Σκέφτεται ελληνικά. Και ας μην μιλάει γρί ελληνικά Και ας μη γελάει. Ας γελάσουμε εμείς όταν πρέπει και ίσως σκάσει κάνα…πονηρό μειδίαμα. Γιατί ο Πορτογάλος μέχρι τώρα είναι και ωραίος και τζέντλεμαν. Και ρέκορντμαν αήττητων ματς. Πάμε στο Ευρω μαζί του και ότι προκύψει….
