Ο «βράχος» Μαχλάς, το τελευταίο προπύργιο …

Του Γιώργου Κορτσιδάκη

Για το Νίκο Μαχλά το έχω πει και το έχω γράψει πολλές φορές. Αυτή του η «τρέλα» για τον ΟΦΗ είναι κάτι που «γοητεύει» εκείνους που αγαπούν το σύλλογο, αλλά ακόμη και τους απλούς παρατηρητές, φίλους του ποδοσφαίρου, οι οποίοι απαλλαγμένοι από τα δικά μας πάθη παρακολουθούν με συμπάθεια τον αγώνα που κάνει ένας δοξασμένος  ποδοσφαιριστής, που δεν είχε ανάγκη από φήμη και χρήμα και σήμερα θα μπορούσε κάλλιστα να πληρώνεται αδρά από κάποιον από τους μεγάλους ευρωπαϊκούς συλλόγους που αγωνίστηκε, για να κάνει μια πιο ευχάριστη ποδοσφαιρική δουλειά από εκείνη που κάνει σήμερα στον ΟΦΗ: Nα παρακαλάει για οικονομική συμπαράσταση, σχεδόν να ζητιανεύει, στην προσπάθεια του να συγκινήσει τους ισχυρούς οικονομικούς παράγοντες του τόπου να ανοίξουν τις «πόρτες» στο πρόβλημα του ΟΦΗ.

Δυστυχώς για το Νίκο και πολύ περισσότερο για τον ΟΦΗ, οι μέχρι τώρα ενδείξεις είναι ότι η μεγάλη αυτή ποδοσφαιρική προσωπικότητα γοητεύει τον κόσμο, γοητεύει τους αντιπάλους, αλλά δεν γοητεύει από ότι φαίνεται τους οικονομικά ισχυρούς, οι οποίοι συνεχίζουν να σφυρίζουν αδιάφορα. Ακούγοντας LIVE την «έκρηξη» του Νίκου Μαχλά την περασμένη Τετάρτη στον Athletic Radio και στην εκπομπή του Νίκου Μαρκάκη, διαπίστωσα  ότι η «δύναμη» της φωνής του παίκτη-σύμβολο της ομάδας αυτής όχι μόνοι δεν έχει δυναμώσει αλλά αρχίζει να γίνεται και πιο αιχμηρή.

Δεν ξέρω μέχρι πότε θα συνεχίσει να αντέχει αυτός ο «βράχος». Ο Μαχλάς είναι το τελευταίο εμπόδιο για την εξόντωση αυτής της ομάδας. Είναι η «ασπίδα» πάνω στην οποία χτυπούν όλες οι «δυνάμεις». Είναι το τελευταίο προπύργιο για την καταστροφή αυτής της ομάδας.

Και είναι σχεδόν βέβαιο ότι αν δεν βρισκόταν αυτός στο τιμόνι της ομάδας αυτήν την εποχή, αλλά οποιοσδήποτε άλλος που δεν θα είχε την οικονομική δύναμη να ανταπεξέλθει, η Πρωτοχρονιά που πλησιάζει θα ήταν σε νότα …πένθιμη, για μια ομάδα που δόξασε αυτόν τον τόπο ακόμη και πέρα από τα Ελληνικά σύνορα, αλλά σήμερα «εισπράττει» άρνηση και υπεροψία από εκείνους που όχι μόνο δεν ανοίγουν την «πόρτα» τους στην έκκληση για βοήθεια αλλά την διπλοκλειδώνουν κιόλας!

Ας ευχηθούμε ότι όλοι εκείνοι που αγαπούν το ποδόσφαιρο, σέβονται τον εαυτό τους, το νησί, την ποδοσφαιρική ιστορία και τις «κατακτήσεις» του ΟΦΗ, δεν θα τον αφήσουν την κρίσιμη ώρα να κατρακυλήσει στον γκρεμό. Γιατί όλη η Ελλάδα θα λέει ότι η Κρήτη ήταν κάποτε το νησί των ανδρειωμένων, αλλά σήμερα των οικονομικών παραγόντων που είναι ανίκανοι να διατηρήσουν σε ένα επίπεδο μια ομάδα με την οποία μεγάλωσαν γενιές και γενιές…

*Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην Athleticpress στις 24/12.