Eνα καλό γκολ, μια καλή μεταγραφή…

Του Γιώργου Κορτσιδάκη

Για τον Μάριο Μπούντιμιρ έχω γράψει αρκετές φορές στα χρόνια που βρίσκεται στην Ελλάδα. Για το ταλέντο του, για την σωματοδομή του, για την δύναμη του, για το ομαδικό του παιχνίδι και για την ευχέρεια του να παίζει με την μπάλα στα πόδια, παρά το ύψος του που ξεπερνά το 1μ.90. Αλλά και για την μεγάλη ευκαιρία που έχει ο Εργοτέλης να τονώσει το ταμείο του, από ένα παίκτη που τον θεωρώ στην παρούσα φάση το νούμερο ένα «κεφάλαιο» για την Κρητική ομάδα.

Ο Μάριο στα 24 του χρόνια (είναι γεννημένος 12-2-1986) πρέπει να κάνει τώρα το μεγάλο βήμα, αν θέλει να κάνει μια καριέρα ανάλογη των δυνατοτήτων του. Και ο Εργοτέλης του προσφέρει απλόχερα αυτήν την ευκαιρία. Ο προπονητής τον πιστεύει. Έχει χτίσει το παιχνίδι της ομάδας πάνω του. Οι συμπαίκτες του τον σέβονται και τον υπολογίζουν. Η ομάδα συνολικά τον περιβάλει με ζηλευτή εμπιστοσύνη.

Βλέποντας τον στο ΟΑΚΑ να «βασανίζει» τον Καντέ και τον Μπουμσόνγκ, αλλά να «ξοδεύει» αβίαστα 2-3 «καθαρές» ευκαιρίες για να ολοκληρώσει τον… θρίαμβό του απέναντι στους προσωπικούς του αντιπάλους, σκέφτηκα πόσο αδικεί τον εαυτό του αυτό το παιδί.

Ο Μπούντιμιρ οφείλει να δουλέψει περισσότερο τα «τελειώματα» του. Στα τετ-α-τετ, όταν βρίσκεται απέναντι στον αντίπαλο τερματοφύλακα. Πρέπει παρά το βαρύ του κορμί να αντιδράει με μεγαλύτερη ταχύτητα στις φάσεις αυτές. Στο «κεφάλι», που επίσης υστερούσε όταν πρωτοήρθε στην Ελλάδα, δείχνει να έχει κάνει βήματα προόδου.

Ο φίλος μου ο Μπόρις (Τσβιγιάνοβιτς), ο μάνατζερ που έφερε τον Κροάτη στην Ελλάδα, μου έλεγε πάντα για τον «Μπούντι» ότι «είναι Ιμπραΐμοβιτς, φίλε, είναι κλάση» και η πορεία του παίκτη σχεδόν τον δικαιώνει, όμως ο Μάριο θα πρέπει να καταλάβει ότι αν θέλει να ξεφύγει από τη μετριότητα και να κάνει το «ξεπέταγμα» που ονειρεύεται τώρα που βρίσκεται στην καλύτερη του ηλικία για να το πετύχει, πρέπει σε παιχνίδια με μεγάλες ομάδες, όπως με τον Παναθηναϊκό, να στέλνει την μπάλα στο πλεχτό.

Από ένα καλό γκολ σε ένα τέτοιο παιχνίδι κρίνεται πολλές φορές και μια καλή μεταγραφή. Και οι ευκαιρίες για κάτι τέτοιο δεν πρέπει να πετάγονται στα «σκουπίδια», όπως τόσο απλόχερα τις πέταξε ο Κροάτης επιθετικός το Σάββατο στο ΟΑΚΑ. Άλλωστε, εκτός από το ισχυρό όνομα του αντιπάλου, ποτέ δεν ξέρεις ποιος βρίσκεται και «παρακολουθεί» στην κερκίδα, αναζητώντας μια καλή επιλογή από την Ελληνική αγορά…