Αυτήν την ομάδα δε θέλουν στην Α’ Εθνική;

Του Γιώργου Κορτσιδάκη

Το παιχνίδι του ΟΦΗ με τον Παναιτωλικό δεν είχε ακόμη τελειώσει, όταν οι σκέψεις αυτές που αποτυπώνω σε αυτό το κείμενο στριφογύριζαν στο μυαλό μου και πιστεύω και σε πολλών άλλων: «Αυτήν την ομάδα δε θέλουν στην Α’ Εθνική;» ψέλιζα.

Και σκεφτόμουν πολλούς και διάφορους. Γνωστούς και άγνωστους. Ορατούς και αόρατους εχθρούς. Υπεύθυνους και ανεύθυνους που έχουν οδηγήσει αυτήν την ομάδα, σε μια κατηγορία «ξένη» και «προσβλητική» για την ιστορία της, το παρελθόν της, αυτά που έχει κατακτήσει και αυτά που εκφράζει.

Και σα να μην έφτανε αυτό, προσπαθούν (ακόμη) με κάθε τρόπο να φρενάρουν την επιστροφή της στη φυσική της θέση και να δώσουν «δεκανίκια» και «βοήθειες» σε ομάδες που δεν έχουν καν λόγο ύπαρξης στη μεγάλη κατηγορία. Δούρειους Ίππους των βρώμικων σχεδίων τους και των «σκοτεινών» σκοπών τους.

Δε θέλουν τον ΟΦΗ και τον κόσμο του. Δε θέλουν μια ομάδα που «γεμίζει» το γήπεδο της, που παίζει μπάλα, που προσφέρει θέαμα, που στέλνει «μηνύματα» μέσα από το «ναό» του Γεντί Κουλέ για την «ατμόσφαιρα» που όσοι αγαπάμε το ποδόσφαιρο πρέπει να θέλουμε σε ένα παιχνίδι. Αυτόν τον ΟΦΗ που είδαμε στο ντέρμπι με τον Παναιτωλικό, δε θέλουν στην Α’ Εθνική. Αν είναι δυνατόν…

Κατά τη διάρκεια του ντέρμπι του Σαββάτου, το κινητό μου δεν έπαψε να χτυπά από φίλους του ποδοσφαίρου εκτός Κρήτης, που παρακολουθούσαν την αναμέτρηση από την τηλεόραση και «εισέπρατταν» τα ίδια «μηνύματα» που είχαν καρφωθεί και στη δική μου σκέψη. Η ατμόσφαιρα του γηπέδου, το πάθος του κόσμου, αλλά και η ίδια η ομάδα που πλέον έχει αποκτήσει στυλ και προσωπικότητα.

Ο σημερινός ΟΦΗ -που κατά τη γνώμη μου, αλλά και πολλών άλλων-είναι σε αυτήν την χρονική στιγμή η καλύτερη ομάδα της κατηγορίας, κερδίζει σε αυτήν την κρίσιμη φάση της σεζόν, συμμάχους. Αυθεντικούς φίλους του ποδοσφαίρου που εκτιμούν την προσπάθειά της. Βλέπουν τον αγώνα της και θέλουν να τη δουν να ξεφεύγει από το «βούρκο» της κατηγορίας αυτής που υποθηκεύει το μέλλον της.

O OΦΗ έχει τα (οικονομικά) προβλήματα και τις αδυναμίες του. Με την εικόνα του αυτήν την εποχή, όμως, δείχνει περίτρανα ότι αξίζει να έχει μια «ευκαιρία» για να τα ξεπεράσει. Και να επιχειρήσει ένα νέο ξεκίνημα στην κατηγορία που αξίζει να βρίσκεται.

Μετά τη νίκη του Σαββάτου, αλλά και την «εικόνα» που αναδείχθηκε από το παιχνίδι αυτό ,η ελπίδα πεθαίνει τελευταία λοιπόν. Γιατί ο ΟΦΗ όπως είναι σήμερα, με τον κόσμο πιο ενθουσιώδη από ποτέ και την ομάδα να «τρομάζει» στο γήπεδο, είναι σαφές ότι ακόμα και αν δεν προλάβει το τρένο της απευθείας ανόδου, θα είναι πολύ διαφορετική, στα πλέι-οφ από ότι ήταν πέρσι. Φέτος ο «εχθρός» είναι γνωστός και ο ΟΦΗ είναι πιο δυνατός, πιο «διαβασμένος» και πιο προσηλωμένος για να πάρει αυτό που άξιζε από πέρσι και να συνεχίσει με καλύτερες προϋποθέσεις τη μεγάλη του διαδρομή στο Ελληνικό ποδόσφαιρο…

*Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Athletic Press (28/3)