Politica 89.8Του Γιώργου Κορτσιδάκη
Στον ΟΦΗ, την εβδομάδα που πέρασε, επιβεβαιώθηκε για μια ακόμη φορά ότι η λέξη «ηρεμία» είναι ξένη. Τα «προβλήματα» ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια και η ησυχία πλήττεται συνεχώς και άμεσα, από κάθε λογής «ζητήματα» που έχουν συσσωρευτεί τα τελευταία χρόνια στο «κορμί» της ομάδας.
Η υπόθεση Βατσινά, αμέσως μετά την «ελευθέρωση» του ΟΦΗ στο θέμα της δίωξης για το παιχνίδι με την Ηλιούπολη, ήρθε να επιβεβαιώσει τον «κανόνα» που έχει γίνει πλέον πεποίθηση όλων ότι αυτός ο σύλλογος «δεν μπορεί να βρει ησυχία».
Τα «βάσανα» αυτής της ομάδας είναι πολλά και εμφανίζονται συνεχώς, είτε επειδή η επίλυσή τους «μεταφέρεται» χρονικά χωρίς να επιλύονται άμεσα, είτε επειδή μια σειρά από «συμφωνίες» και «χειρισμοί» σε θέματα σημαντικά έχουν γίνει με πολύ «αδέξιο» τρόπο.
Μια αυστηρή, αλλά ρεαλιστική προσέγγιση της πραγματικότητας, σε αυτά που ταλαιπωρούν τον ΟΦΗ, είναι και αυτή που χαρακτηρίζει άκρως φυσιολογική όλη αυτή τη «βαβούρα» που έχει συσσωρευτεί γύρω από την ομάδα.
Από τη στιγμή που οι «πληγές» του παρελθόντος καταπολεμούνται με… ασπιρίνη και όχι με ισχυρή αντιβίωση, ή ακόμη και χειρουργική επέμβαση για να αφαιρεθεί από τη ρίζα το κακό και να μην ανακυκλώνεται συνεχώς!
Έτσι, στον ΟΦΗ έχει χαθεί η… μπάλα. Όχι μεταφορικά, αλλά ρεαλιστικά! Το αγωνιστικό μέρος έχει καταντήσει μια απλή… λεπτομέρεια στην καθημερινή ενημέρωση, την ίδια ώρα που θα έπρεπε να είναι βασική προτεραιότητα.
Η ομάδα δίνει από Κυριακή σε Κυριακή τη «μάχη» της επιβίωσης στο γήπεδο, όμως η προσοχή και η αγωνία στη συνείδηση της πλειοψηφίας έχει μεταφερθεί σε εξωαγωνιστικούς πρωταγωνιστές, δικαστήρια και κάθε λογής «ξένα» με την έννοια του ποδοσφαίρου ζητήματα.
Και ο χρόνος… τρέχει. Πλησιάζουμε σιγά-σιγά τα Χριστούγεννα και ο ΟΦΗ παραμένει «εγκλωβισμένος» σε προβλήματα, που θα έπρεπε να είχαν επιλυθεί.
Ακόμη και στην υπόθεση Βατσινά, χωρίς να εξετάζουμε ποιος έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη για αυτήν την κακόγουστη και κουραστική αντιπαράθεση, όπου αναρωτιέσαι για το ποιος έχει τη μεγαλύτερη ευθύνη για αυτήν την αποθέωση κοροϊδίας στην πλάτη του ΟΦΗ, ο απόηχος επηρεάζει. Δημιουργεί άσχημους συνειρμούς και «ποτίζει» με αρνητική ενέργεια ποδοσφαιριστές αλλά και φιλάθλους.
Την ίδια ώρα που ο ΟΦΗ στα διοικητικά θα έπρεπε να ασχολείται για το πώς θα βρει ένα σοβαρό επενδυτή και να στηρίξει τα μελλοντικά του όνειρα, μακριά από κινδύνους και απειλές επιβίωσης, ασχολείται ακόμη με ένα «συμφωνητικό» που έχει καταντήσει «κουρελόχαρτο» από τις πρακτικές και τη στάση των πρωταγωνιστών.
Οι οποίοι βέβαια βρίσκουν έδαφος και «ετσιθελικά» παρεμβαίνουν και γίνονται το «κάδρο» της καθημερινής ειδησεογραφίας, την ώρα που το αγωνιστικό αυτήν την εποχή θα έπρεπε να είναι το ζητούμενο.
Νισάφι πια…
*To άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην Athletic Press στις 17/10
