Politica 89.8
Του Γιώργου Κορτσιδάκη
Όταν ο Κάλαϊτζιτς στο 58’ έστελνε την μπάλα στα δίχτυα παιχνίδι με τον Παναθηναικό στο ΟΑΚΑ, κάνοντας το 2-1, η σκέψη μου ταξίδεψε στο παιχνίδι του Καραϊσκάκη, όπου και τότε ο ΟΦΗ είχε καταφέρει να κάνει τη μεγάλη ανατροπή και από 2-0, να το γυρίσει σε 2-2, κόντρα στον Ολυμπιακό.
Στο ποδόσφαιρο «δεν είναι κάθε μέρα Κυριακή», που λένε όμως. Το πέναλτι του Λέτο (75’), αν και αμφισβητήθηκε έντονα από τους παίκτες του ΟΦΗ, αλλά και από τον Αναστόπουλο, ήταν εκείνο που διαμόρφωσε τις ισορροπίες στο παιχνίδι.
Ο ΟΦΗ δεν πήρε τίποτε από τη «μάχη» του ΟΑΚΑ, αλλά έδειξε ότι παρά τα εξωαγωνιστικά προβλήματα που τον καταδιώκουν καθημερινά, έχει καταφέρει μέσα στο γήπεδο να κερδίσει τον σεβασμό σαν ομάδα.
Ξέρει τι θέλει, έχει αποκτήσει ένα στυλ παιχνιδιού και μια τακτική, προσαρμοσμένη στο υλικό που διαθέτει και ελπίζει κάθε Κυριακή οι παίκτες του να είναι προσηλωμένοι, για να παίρνει αποτελέσματα.
Κόντρα στον Παναθηναϊκό δεν τα κατάφερε, αλλά σε άλλα παιχνίδια πέτυχε τον στόχο του. Το σημαντικό είναι ότι η ομάδα του Αναστόπουλου, παραμένει ανταγωνιστική, ακόμα και στα μεγάλα παιχνίδια. Κοιτάζει στα μάτια όλους τους αντιπάλους και αλίμονο σε όποιον αντιμετωπίσει τον ΟΦΗ υπεροπτικά. Είναι μια μεγάλη κατάκτηση αυτό, με αυτά που έχει περάσει όλα αυτά τα χρόνια αυτή η ομάδα.
Ο ΟΦΗ δείχνει ότι αγωνιστικά παραμένει ασφαλής και αν αυτή η ασφάλεια μεταφερθεί και στο… λογιστήριο της ΠΑΕ, όπου παίζεται κάθε εβδομάδα ένα θρίλερ πρώτης διαλογής, τότε οι φίλαθλοι και όλοι όσοι είναι γύρω από την ομάδα, θα πρέπει να κοιμούνται ήσυχοι.
Γιατί αυτήν την ώρα το… ταμείο της ομάδας, είναι ο μεγαλύτερος και δυσκολότερος αντίπαλος, από εκείνους που κάθε Κυριακή, αντιμετωπίζει στα γήπεδα.
Ας ελπίσουμε ότι θα βρεθεί και εκεί η «χημεία» γιατί αν η ομάδα αγωνιστικά μείνει ανεπηρέαστη, έχει όλες τις προϋποθέσεις για να έχει μια χρονιά με χαμόγελα και όχι εφιάλτες…
*Το άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Athleticpress στις 28/11.
