Politica 89.8Του Γιώργου Κορτσιδάκη
Ο Ρόι Κάρολ, μια μεγάλη ποδοσφαιρική προσωπικότητα, ο οποίος στη δύση της καριέρας του βρέθηκε στο δρόμο του ταλαιπωρημένου οικονομικά ΟΦΗ, μετά την άνοδο στην Σούπερ Λίγκ, λίγο έλλειψε την περασμένη εβδομάδα να διχάσει τον φίλαθλο κόσμο της ομάδας μετά την απόφαση της Διοικούσας να τον παραχωρήσει στον Ολυμπιακό.
Η αμφισβήτηση δεν ήρθε τόσο ως προς την επιλογή να παραχωρηθεί, όσο προς το αντίτιμο, το οποίο τελικώς από ότι αποδείχθηκε (έστω και με αυτή την παράξενη «σούμα» των χρωστούμενων προς τους ερυθρόλευκους, το ΦΠΑ της μεταγραφής, αλλά και των χρημάτων που οφείλει ο ΟΦΗ προς τον παίκτη και τα οποία διαγράφονται) πλησιάζει στην ρήτρα αποδέσμευσης των 300 χιλιάδων ευρώ, που υπήρχε στο συμβόλαιο του παίκτη.
Η σφοδρή επιθυμία του Κάρολ να γίνει η μεταγραφή, καθώς θα αμείβεται στον Ολυμπιακό με τουλάχιστον διπλάσια χρήματα από εκείνα που έπαιρνε ( ή δεν έπαιρνε) στον ΟΦΗ, αλλά και η ευκαιρία που είδαν οι παράγοντες του ΟΦΗ για «ρευστό» χρήμα που αυτή την εποχή μοιάζει με «μάνα εξ ουρανού» στις περισσότερες προβληματικές ομάδες, έκανε την υπόθεση να τελειώσει με συνοπτικές διαδικασίες.
Παρ’ ότι για να πει και επίσημα το «ναι» ο ΟΦΗ (γιατί «συνειδητά» το είχε πει από την αρχή), χρειάστηκε η σύμφωνη γνώμη των συνδέσμων, αλλά και να πειστούν κάποιοι παράγοντες της Διοικούσας, οι οποίοι είχαν αρχικά σηκώσει «παντιέρα» επανάστασης, την οποία και κατέβασαν όταν τους έγιναν γνωστά τα δεδομένα.
Ο ΟΦΗ χάνει –πράγματι-μια μεγάλη ποδοσφαιρική προσωπικότητα. Ένα παίκτη υψηλού επιπέδου, που τίμησε με την παρουσία του το σύλλογο. Και για τον Κάρολ όμως η εμπειρία στον ΟΦΗ, ήταν σημαντική. Ο κόσμος τον αγάπησε, η ομάδα τον στήριξε και εκείνος κατάφερε μέσα από τον ΟΦΗ να κάνει μια ακόμη μεταγραφή και να βγάλει χρήματα στα τελευταία του χρόνια πριν από την ποδοσφαιρική του σύνταξη.
Ο ΟΦΗ βοήθησε τον Κάρολ να «θυμίσει» σε κάποιους ότι δεν είναι «ξοφλημένος» και η ποδοσφαιρική του εμπειρία , παρά τα 35 του χρόνια, παραμένει πολύτιμη για ομάδες επιπέδου Τσάμπιονς Λίγκ, όπως ο Ολυμπιακός.
Θα μας λείψει και θα τους λείψει (στον ΟΦΗ) το χαμόγελο του Ρόι, η χαρά του για το παιχνίδι, η προσωπικότητά του και η «φυσιογνωμία» του μέσα στο γήπεδο. Το δέος που προκαλούσε στους αντιπάλους. Ο σεβασμός για ένα παίκτη που έχει κάνει μια μεγάλη ποδοσφαιρική διαδρομή.
Εκείνο που δεν θα λείψει στους ανθρώπους του ΟΦΗ και ειδικά στις μέρες που «ζύγωναν» οι πληρωμές, είναι η γκρίνια του Ρόι για να παίρνει τα χρήματα του στην ώρα του. Η καθυστέρηση για την καταβολή των πριμ, που όπως έλεγε, «αφού κερδίσαμε πρέπει να μας τα δώσουν», αλλά και η «αδιανόητη» για τον ίδιο υπομονή των συμπαικτών του για τις οφειλές και το «φιλότιμο» που του έλεγαν ότι είναι το σήμα κατατεθέν στη συνεργασία της ομάδας και των παικτών που ανέβασαν το σύλλογο στην Α’ Εθνική.
Ένα είναι βέβαιο. Ότι για τον προβληματικό οικονομικά ΟΦΗ, ένας παίκτης όπως ο Ρόι Κάρολ που είχε συνηθίσει σε κάτι πολύ διαφορετικό, ήταν μια δύσκολη υπόθεση…
*Tο άρθρο αυτό δημοσιεύτηκε στην Αthleticpress (31/1/2012).
