Politica 89.8
Ειλικρινά η ΕΠΟ μας έχει μπερδέψει όλους… Μας θυμίζει την γνωστή τηλεφωνήτρια του 131…”Στον επόμενο τόνο….”.
Κάπως έτσι ενεργεί..
Την μία λέει οτι καταργείται ο κρητικός όμιλος του περιφερειακού πρωταθλήματος, την άλλη οτι θα γίνει κανονικά…
Την άλλη λέει όμιλος με 8 ομάδες, μετά το αλλάζει και μαθαίνουμε για 10…Αν δεν αλλάξει και αυτό…
Τελικά φαίνεται οτι αν γίνει και παραμείνουν τελικά 10 ομάδες θα έχουμε ένα πρωτάθλημα – παρωδία με δύο γύρους συνολικής διάρκειας 18 αγωνιστικών. Πιο μικρό και από τη περυσινή Φουτμπολ Λιγκ 2, τον νότιο όμιλο, που είχε 22 αγωνιστικές.
Και πότε θα αρχίσει και πότε θα τελειώσει αν είναι έτσι; Θα παίζουν ένα μήνα και μετά διακοπή. Και μετά πάλι μπάλα. Πως θα γίνει ένας Θεός ξέρει. Πάντως σίγουρα όχι η ΕΠΟ.
Έχει χάσει τα αβγά και τα Πασχάλια..Εντάξει είπαμε προεκλογική περίοδος αλλά μην τρελαθούμε όλοι μας. Και για να μην πούμε για την αναβλητικότητά της..
Την μία ήταν η Εθνική ομάδα στο EURO 2012. Την άλλη η εθνική Νέων. Πάντα κάτι έβρισκαν. Μία δικαιολογία και φτάσαμε τέλη Ιούλη για να μάθουμε τα καθέκαστα.
Και το άλλο. Ανέβηκαν και οι τέσσερις ομάδες που πήραν τα πρωταθλήματα των ΕΠΣ Κρήτης που έπαιζαν τσάμπα στα μπαράζ ντάλα καλοκαίρι. Ταλαιπωρία χωρίς λόγο. Αφού ανέβηκαν όλοι τελικά.
Τι να λέμε και τι να σχολιάσουμε; Άλλωστε κανείς δεν βάζει το χέρι του στην φωτιά ότι δεν θα αλλάξει κάτι. Τίποτα δεν είναι βέβαιο στον θαυμαστό χώρο της ΕΠΟ.
Μας έχουν μπερδέψει και εμάς.. Όλα αλλάζουν άλλωστε ανά πάσα στιγμή…Τι να πουν και οι ομάδες…
Πάντως δεν θα έχουμε πρωτάθλημα κολοβό με 8 ομάδες. Δεν ξέρω αν είναι δικαίωση για τις ομάδες που έμεινε ο κρητικός όμιλος με 10 ομάδες. Σίγουρα είναι καλύτερα που θα γλιτώσουν έξοδα, ταλαιπωρία και άλλα πολλά αν έπαιζαν εκτός Κρήτης αλλά δεν νομίζω να υπάρχει πλήρης ικανοποίηση για το τελικό αποτέλεσμα. Αναντίρρητα ήταν μία δύσκολη απόφαση και απαιτούσε λεπτούς χειρισμούς.
Τώρα θα μου πεις μην τα θέλουμε και όλα δικά μας. Και πάλι καλά να λέμε δηλαδή…. Εμείς απλώς θα χειροκροτήσουμε την ΕΠΟ που με τις αποφάσεις της ξεπερνάει συνεχώς τον εαυτό της και μας κρατάει σε μία διαρκή αναμονή…
